KUP TERAZ

Pryncypium
Melissa Darwood

Ocena: 4.58 (12 głosów)

opis

Bardzo lubię być pozytywnie zaskakiwana. Czasami mam w rękach jakąś książkę i wydaje mi się, że wiem, czy to będzi hit czy kit. Prycypium miało być kitem. Byłam więcej niż przekonana, że tak właśnie będzie. Nie znam wielu dobrych książek fantasy, napisanych przez naszych rodzimych autorów. Na palcach jednej ręki mogę ich wyliczyć. Melissa Darwood jednak jest jedną z tych autorek, którą mogę dodać do tego niewielkiego grona. M. Darwood, Pryncypium, wyd, Genius Creations, s. 370 Zazwyczaj nikt nie zastanawia się nad znaczeniem swojego imienia. Co jakiś czas przedstawiamy się komuś, robiąc to niemalże mechanicznie i nie mamy pojęcia jak wielkie znaczenie ma dla nas nasze imię. Nie wiemy także o tym, jak wiele zależy od naszego ciała i psychiki. Istnieją sobie obok nas, pozornie nie dając o sobie w żaden sposób znać. Gdy jednak zdecydują się przemówić, potrafią ostro namieszać w życiu. Zoltan i Aniela właśnie się o tym przekonują. Zoltan strzeże prawdy o imionach. Aniela pewnego dnia staje mu na drodze, zmieniając całe jego dotychczasowe życie.Nie są do siebie wżaden sposób podobni - dzieli ich wszystko. Mają jednak wspólną historię, która będzie miała wpływ na ich poczynania. Aniela będzie musiała zdecydować, czy da radę zrozumieć tajemniczy dar Zoltana, a on musi się nauczyć, że uczucia także są ważne i nie można się ich wyrzekać w imię wyższego dobra. Genius Creations nie wydaje złych powieści - przeczytałam niejedną powieść tego wydawnictwa i o żadnej nie wypowiedziałam się źle. Minusem są u nich okładki, jednakże w tym przypadku wszystko jest w porządku i okładka nie straszy. Pryncypium odpoczątku wciąga po względem fabularnym. Pomysły autorki na fabułę są nieszablonowe - wielkie brawa za koncepcję Nomen, Ipsum i Lokum. Ten pomysł jest nie tylko ciekawy. Zmusza poniekąd do zastanowienia się nad tym, jaką wagę odgrywają imiona w naszym życiu. Jest wiele osób, sceptyków, które powiedziałoby, że żadną. Ja osobiście uważam, że imię określa osobę, nie tylko pod względem psychicznym, ale i fizycznym. Jedynym minusem są dialogi głównej bohaterki- momentami zbyt napompowane, zbyt patetyczne. Pamiętajmy, że Aniela jest młodą osobą. Fakt, dużo w życiu przeszła i jest nad wiek dojrzała, jednakże sposób jej wypowiadania się nie zawsze pasował do jej wieku. To mi się strasznie kłóciło z ogólną koncepcją jej osobowości. Ideałem w tej powieści jest Zoltan - od początku jego postać jest spójna i konsekwentna. Autorka po mistrzowsku pokazała wewnętrzne rozdarcie bohatera między obowiązkiem a miłością. Między tym, co musi zrobić, a tym czego nie chce i się boi. Fantastyczne ukazanie emocji i relacji międzyludzkich. I tutaj należy zaznaczyć jedną rzecz. Często w romansach czy powieściach obyczajowych relacje i dialogi między bohaterami brzmią sztucznie. W sumie nie wiem dlaczego, ale często na coś takiego trafiam. Tutaj, między Zoltanem a Anielą, mamy do czynienia z całą gamą emocji, relacje są do bólu prawdziwe. A jest to powieść z gatunku fantasy, więc tym bardziej plus za to, że autorka o to zadbała. Narracja jest prowadzano z punktu widzenia kilku bohaterów - najczesciej fabułę zdradzają nam Zoltan i Aniela, dzięki czemu czytelnik widzi daną sytuację z dwóch różnych stron. To bardzo wartościowe i uczy, w jaki sposób jedno i to samo wydarzenie może być odbierane przez dwie, tak bardzo od siebie różne osoby. Pryncypium polecam zarówno fanom fantasy jak i powieści obyczajowych. Jest to bardzo ciekawa, nieszablonowa powieść, która była dla mnie sporym, pozytywnym zaskoczeniem. Gdy ją po raz pierwszy ujrzałam byłam pewna, że to kolejny romansik dla nastolatek. Nic bardziej mylnego. To dobra powieść fantasy, nie tylko dla młodych odbiorców.? Więcej recenzji na : pokojpelenksiazek.com