Silva rerum


Tom 1 cyklu Silva rerum
Ocena: 5.48 (21 głosów)
opis
Inne wydania:
Silva Rerum, czyli las rzeczy. Tradycyjna księga rodzinna jest pretekstem, aby wejść w las słów, splatających się w poruszającą opowieść. "Świetnie napisana, marquezowska powieść, która dzieje się w siedemnastowiecznej Litwie i przypomina mimochodem, że historia Europy Środkowej jest wspólną opowieścią". OLGA TOKARCZUK Wielka powieść o burzliwych losach szlacheckiej rodziny, siedemnastowiecznym Wilnie i naszej historii. Śmierć tropi rodzinę Narwojszów. Elżbieta i Jan Maciej cudem uciekają z kozackiej masakry. Dopiero ich dzieci, Urszula i Kazimierz, pokonują fatum ciążące nad rodem. Ona trafi do wileńskiego klasztoru, on pod skrzydła niebezpiecznych wolnomyślicieli. Ich rodzinna kronika, silva rerum, opisuje każde wydarzenia, jednocześnie skrywając niejedną tajemnicę. W mrocznych zaułkach Wilna dzieje się bowiem znacznie więcej. Kazimierz niemal traci życie w studenckich bójkach, w klasztornych krużgankach słychać szelest drogiego habitu przeoryszy upokarzającej młodziutką nowicjuszkę, a przez życie rodziny, niczym niszczycielski żywioł przejdzie Jan Kirdej Biront. Charyzmatyczny buntownik, uczestnik nocnych orgii na dworze Radziwiłła, będzie odpowiedzialny za wybuch namiętności w klasztorze. Zakochany w nastoletniej Urszuli jest nieświadom, że sam budzi pożądanie jej brata. Silva rerum to opowieść o balansowaniu między śmiercią a życiem, brzydotą a pięknem, ciałem a duszą, odsłaniająca tajemnice wielokulturowego Wilna. Zmysłowy, barokowy styl, bogactwo historycznego szczegółu i wciągająca akcja przyniosły autorce międzynarodową sławę. Wątki mistyczne przeplatają się tu z awanturniczymi, świętość graniczy z pożądliwością, tradycjonaliści spierają się z wolnomyślicielami, a historia pewnej rodziny staje się kluczem do historii całego kraju. Nie jest to łatwa przechadzka. Już na dzień dobry poraniły mnie kolczaste krzewy w postaci opisu śmierci Maurycego, a dalsze kroki niosły szybciej i głębiej w mroki historii. Nie lubię zdradzać fabuły i w tym wypadku, po raz pierwszy chyba, nie mam tego problemu - bo ciężko opisać bezlik opisywanych wydarzeń, uczuć, zwyczajów, spostrzeżeń. Śmierć Maurycego, choć smutna, ma swój wymiar dydaktyczny (i służy jednej grze słownej), ukazując jakże ludzkie okrucieństwo bohaterów, ale i zadumę nad przemijaniem. Tak czy siak, szkoda mi go, jak też koni. Słowa porywają nas podobnie do joyce'owskiego strumienia świadomości, prowadząc po krętych ścieżkach dziejów zarówno rodziny Narwojszów, jak i samej Litwy. Dzieje się tak wiele, poznajemy tyle szczegółów, że ta rzeka sprawia wrażenie nieruchomej - sprawia to poziome rozbudowanie powieści, a nie brak akcji. Nie tylko historia jednak odgrywa tu ważną rolę. Sacrum i profanum. Duchowość i cielesność. Życie i śmierć. Piękno i brzydota - zarówno duchowe, jak cielesne. Śmiech i smutek. Możni i biedni. Łaskawość i łagodność kontra zawiść i porywczość. Świeccy i duchowni. Wolnomyśliciele i zaściankowi samozwańczy obrońcy wiary. Nauka i wiara. Miłość i nienawiść. Fabuła tej opowieści - choć ciężko tu mówić o linearnym ciągu zdarzeń, raczej o drzewie - nie opiera się tylko na ścieraniu przeciwności, ale pędzlem słów i barwami wrażeń Autorka maluje prawdziwie barokowy obraz pełen fantazji, skrajności, krytyki, niedopowiedzeń (jak brzmiał wiersz Jana Macieja? Co napisał Jan Kirdej Biront?). Tym, co mnie naprawdę zdziwiło w książce, była łatwość - nawet nie czytania, ale odcinania przez płynące słowa od świata wokół. Mimo okrucieństwa, brzydoty czy rozpasania nie można przestać przewracać przedziwnie zadrukowanych stron, a punkty widzenia różnych bohaterów zdają się przenikać niemal niezauważalnie - jeszcze chwilę temu Maciej na coś patrzył w zamyśleniu, a tu już mamy daleko sięgające wspomnienia Kazimierza. Z całą pewnością nie pożałujecie tego odizolowania od otoczenia. Obraz rozciągający się w czasie i przestrzeni z rozmachem Panoramy Racławickiej w całej swej surowości i delikatności zarazem jest piękny, gdyż działanie każdej z postaci, każde zdarzenie jest manifestacją żywiołu życia i przez tą perspektywę odbierałem opowieść. Wszystko miało swoje miejsce, cel i uzasadnienie, tworząc fraktalnie rozgałęziony ciąg przyczyn i skutków - im mocniej chcemy dotrzeć do przyczyn i uwarunkowań - tym drobniejsze detale dostrzegamy, tym mniejsze kawałki układanki zauważamy w tym olbrzymim witrażu rzucają wielokolorowe promienie na posadzkę świata. Mocną stroną są też wyraziste, przekonujące postacie - każda pełna własnych wątpliwości, kipiące emocjami, na swój sposób poetycka i tragiczna, w inny sposób doświadczająca życia. Przeżywamy z nimi troski i uniesienia, dyskutujemy z ich postawą, śmiejemy się i wzruszamy, milkniemy w zamyśleniu, jedno jest pewne - nie pozostawiają nas obojętnymi. Czyż oni wszyscy, jak my, nie poszukują szczęścia? Dążą do tego brnąc naprzeciw nieokiełznanym wichrom historii - tak zwyczajnie, po ludzku. Ulegają namiętnościom, mają swoje słabości i chwile chwały. Potrafimy ich zrozumieć, bo są tacy jacy jesteśmy lub chcielibyśmy być, a mimo odległości w czasie mamy wiele punktów zaczepienia. Co ważne - pomimo wielu różnych bohaterów, każdy ma zapadające w pamięć cechy swoiste, które pozwalają czytelnikowi bez problemu ich identyfikować bez potrzeby cofania się wgłąb treści - odnalezienie jej mogłoby nastręczyć trudności właśnie ze względu na potoczystość. Bohaterem jest też samo Wilno - w którego zaułkach i uliczkach chcielibyśmy się zagubić, by poznać jego wyjątkowość. Porywająca pięknem, drobiazgowością i monumentalnością zarazem powieść zarówno dla miłośników historii, jak i szukających wzruszeń i emocji. Za książkę dziękuje portalowi eKulturalni.

Informacje dodatkowe o Silva rerum:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2015-09-07
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788308081013
Liczba stron: 510
Tytuł oryginału: Silva Rerum
Dodał/a opinię: slpablos

więcej
Zobacz opinie o książce Silva rerum

Kup książkę Silva rerum

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy