Ślady małych stóp na piasku

"Kiedy się kocha i jest się kochanym, można znieść wszystko. Nawet ból. Nawet cierpienie...- które nieproszone zakrada się do naszego życia." Myślę, że trzeba zacząć od tego, że książka "Ślady małych stóp na piasku" jest napisana na podstawie faktów z życia autorki. Jest ona jednocześnie narratorem. Matka dwojga dzieci. Trzecie jest w drodze. Ma kochającego męża, dobrą pracę, wszystko by być szczęśliwa. I taka właśnie jest. Jej życie jest niemal idealne. Pełne miłości i dobroci. Wszystko się burzy, gdy Anne-Dauphine dowiaduje się, że jej córka Thais cierpi na nieuleczlną chorobę genetyczną: leukodystrofię metachromatyczną. Thais nie będzie miała możliwości dorosnąć. Choroba powoli wyniszcza układ nerwowy. Powolna, bolesna śmierć. Taka diagnoza spada na rodziców. Jakby tego było mało, dziecko, które jest w drodzę też może być chore. Prawdopodobieństwo wynosi jeden do czterech. "Kiedy nie można dodać dni do swojego życia, trzeba dodać życia swoim dniom." Książka w piękny sposób opisuje zmagania autorki z uczuciami, ze smutkiem, złością i cierpieniem. Pokazuje relacje jakie łączą członków rodziny i jak się nawzajem wspierają. Każdy z członków tej rodziny przeżywa tą tragedię na na swój sposób. Jest to przede wszystkim książka opisująca walkę ze sobą i z chorobą. "Czasami szczęście składa się z drobiazgów, rzeczy maleńkich, niemal nieistotnych." Oczywiście ryczałam podczas czytania jak bóbr. Polecam tą książkę naprawdę każdemu. Nigdy nie wiadomo z czym nam się w życiu przyjdzie zmierzyć, a ta książka pokazuje co czuje matka dziecka, które umiera. Uczy jak nie zamykać się w sobie i z nadzieją patrzeć na przyszłość. Pomimo wielkiej tragedii trzeba żyć dalej, ponieważ ma się dla kogo żyć. "Nie myśli "już nigdy" albo "na zawsze". Żyje chwilą obecną."

Informacje dodatkowe o Ślady małych stóp na piasku:

Wydawnictwo: Święty Wojciech
Data wydania: 2012-10-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7516-474-9
Liczba stron: 224
Tytuł oryginału: Deux petits pas sur le sable mouillé
Tłumaczenie: Sylwia Filipowicz
Ilustracje:-
Dodał/a opinię: Kinga Janusz