Smak dojrzałych jabłek

 „Smak dojrzałych jabłek” – Karolina Wilczyńska

Karolina Wilczyńska od lat znana jest z tego, że potrafi pisać o kobietach w sposób wyjątkowo prawdziwy, pełen empatii i zrozumienia. Jej bohaterki nie są idealne, nie żyją w świecie marzeń, ale w rzeczywistości – takiej, jaką znamy z własnych doświadczeń. W najnowszej powieści „Smak dojrzałych jabłek” autorka ponownie sięga po temat dojrzałości, samotności i wewnętrznej potrzeby zmiany. To historia o tym, że nawet po latach poświęceń i kompromisów można odnaleźć siebie na nowo – i że na szczęście nigdy nie jest za późno.

Lidia, główna bohaterka powieści, to kobieta stojąca u progu pięćdziesiątki. Z pozoru ma wszystko – rodzinę, dom, stabilność. Ale za tą pozorną harmonią kryje się pustka, której nie da się już dłużej ignorować. Córka mieszka daleko, w Londynie, a mąż, Maciej, coraz bardziej zatraca się w pracy i obojętności. Lidia coraz częściej czuje, że jej życie przestało być jej własne – że od lat żyje dla innych, nie mając już miejsca dla siebie. Kiedy Maciej w ostatniej chwili odwołuje wspólne wyjście, które miało być dla niej namiastką bliskości, coś w niej pęka. W geście desperacji, ale i odwagi, postanawia wyjechać na wieś. Tam, z dala od miasta, trafia do domu Bogumiły, starszej kobiety, emerytowanej pianistki, która szuka towarzystwa.

Pobyt u Bogumiły staje się dla Lidii symbolicznym momentem zatrzymania – jak oddech po długim biegu. Cisza, spokój, zapach sadu i dojrzewających jabłek pomagają jej na nowo wsłuchać się w siebie. W tym sielskim, lecz niepozbawionym życiowych trosk miejscu poznaje Witolda, mężczyznę w podobnym wieku, który również zmaga się z wypaleniem, zmęczeniem i poczuciem, że całe życie coś komuś zawdzięcza. Witold jest ojcem dwójki małych dzieci, rozdarty między obowiązkami a potrzebą oddechu. Ich spotkanie – nieplanowane, zwyczajne – przeradza się w powolną, naturalną relację, pełną rozmów, zrozumienia i wzajemnej troski. Nie ma tu gwałtownych namiętności ani dramatycznych zwrotów akcji. Jest za to ciepło, dojrzałość i prawda, które sprawiają, że czytelnik wierzy w każde ich słowo i gest.

Wilczyńska z ogromnym wyczuciem pokazuje, jak wiele może się zmienić, gdy człowiek pozwoli sobie na chwilę szczerości wobec samego siebie. Zarówno Lidia, jak i Witold stają przed pytaniami, które wielu z nas boi się zadać: czy żyję tak, jak chcę? czy mam prawo do szczęścia, nawet jeśli oznacza ono zmianę wszystkiego? W tym tkwi siła tej powieści – nie w wielkich wydarzeniach, ale w prostych emocjach i codziennych decyzjach, które prowadzą do najważniejszych życiowych przemian.

Autorka nie moralizuje. Jej styl jest subtelny, pełen ciepła i refleksji, a przy tym bardzo prawdziwy. Potrafi jednym zdaniem uchwycić emocję, która zostaje w czytelniku na długo. Opisy natury, rytmu dnia na wsi, czy zapachu tytułowych jabłek, nadają książce niemal medytacyjny nastrój. Wszystko to sprawia, że lektura „Smaku dojrzałych jabłek” jest jak powolne smakowanie życia – z jego słodyczą, goryczą i kwaskowatością, które razem tworzą pełnię doświadczenia.

Na szczególne uznanie zasługuje sposób, w jaki Wilczyńska kreśli swoje postacie. Lidia i Witold są autentyczni, z krwi i kości – nieidealni, czasem pogubieni, ale przez to tak bliscy czytelnikowi. Bogumiła, choć drugoplanowa, wnosi do historii mądrość, spokój i ciepło, jakie często spotykamy u ludzi, którzy przeżyli już wiele i potrafią patrzeć na świat z dystansem. Wszyscy bohaterowie wnoszą do powieści coś ważnego – pokazują różne etapy życia i różne sposoby radzenia sobie z samotnością.

„Smak dojrzałych jabłek” to nie tylko historia o miłości – to opowieść o dojrzewaniu emocjonalnym, o odwadze, by wyjść poza utarte schematy i zawalczyć o siebie. To także książka o przemijaniu, o tym, jak łatwo zapomnieć o własnych marzeniach, gdy codzienność pochłania bez reszty. Ale przede wszystkim to historia o nadziei – o tym, że zawsze można zacząć od nowa, niezależnie od wieku czy okoliczności.

Styl Karoliny Wilczyńskiej jest charakterystyczny – pełen prostoty, ale też poetyckiej wrażliwości. Każdy rozdział ma swój rytm, a język autorki sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością i wzruszeniem. To powieść, którą najlepiej czytać powoli, z kubkiem herbaty, pozwalając, by każde zdanie wybrzmiało w ciszy.

„Smak dojrzałych jabłek” to lektura dla kobiet dojrzałych, ale też dla tych młodszych, które chcą zrozumieć, że każda życiowa pora ma swój sens i piękno. Dla wszystkich, którzy potrzebują chwili zatrzymania, refleksji i przypomnienia, że szczęście nie zawsze tkwi w wielkich gestach – często wystarczy spojrzenie, rozmowa, zapach świeżo zerwanego jabłka.

Podsumowując – Karolina Wilczyńska stworzyła powieść, która dojrzewa w czytelniku niczym owoce w jesiennym sadzie. „Smak dojrzałych jabłek” to książka mądra, prawdziwa i głęboko poruszająca – o tym, że życie, nawet jeśli czasem gorzkie, potrafi być piękne, jeśli tylko pozwolimy sobie go naprawdę zasmakować. Gorąco polecam wszystkim, którzy szukają literatury o życiu, emocjach i drugich szansach – bo to właśnie w nich kryje się najwięcej nadziei.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję portalowi sztukater.pl. 

Informacje dodatkowe o Smak dojrzałych jabłek:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2025-09-10
Kategoria: Romans
ISBN: 9788308086742
Liczba stron: 368
Dodał/a opinię: Małgorzata Styczeń

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna romans