Szeptem
Becca Fitzpatrick

Spodziewałam się czegoś zupełnie innego.  Magicznego świata, mrocznych intryg i świetnych bohaterów. Dostałam tylko magiczny świat, w skali 0:4 ;). Chociaż nie jestem za ocenianiem książek paranormal romans w przedziałach: lepsze od Zmierzchu, takie jak Zmierzch i gorsze nawet od Zmierzchu, tak tę książkę w tej skali. Jest ona jak Zmierzch, ale co można oczekiwać po książkach napisanych 7 lat temu. Można się tłumaczyć, że przecież była taka moda, wampiry, wilkołaki, kosmici i... upadłe anioły.

Uważam, że tak książka to jeden wielki idiotyzm. Jest ona tak absurdalna i głupia, że chciałam tę książkę po prostu wyrzucić przez okno. Główna bohaterka jedzie do innego miasta, żeby bawić się w detektywa. Oddaje swój płaszcz i czapkę dla bezdomnej, żeby zaprowadziła ją do swojej głupiej "przyjaciółki", która szwenda się w biednych dzielnicach z obcymi facetami. A nie, przepraszam, to nie faceci. To są szesnastoletnie dzieciaki! Przetoczę teraz parę fragmentów książki dla potwierdzenia swoich wywodów.

Najpierw trochę Was wtajemniczę w sprawę. Główna bohaterka umówiła się z podejrzanym chłopakiem na rankę i zastanawia się, czy powiedzieć o tym mamie (było już po fakcie, czyli już była na tej randce).

"Stwierdziłam, że to nic wielkiego — mam już przecież szesnaście lat i mogę sama decydować, kiedy i po co wychodzę z domu (...)"

Kolejnym dowodem na żałosność tej książki, są pierwsze odczucia Nory (głównej bohaterki) do Patcha (podejrzany chłopak).

"- Jest wysoki, ciemnowłosy i irytujący.

I niesamowicie zamknięty. Oczy Patcha są jak czarne kule. Bierze wszystko, a sam nie daje nic. Choć wcale nie muszę wiedzieć o nim więcej. Nie spodobało mi się to, co spostrzegłam na pierwszy rzut oka, było więc bardzo wątpliwe, że spodoba mi się to, co czai się w jego wnętrzu.

Tylko że to nie do końca prawda. Z tego, co zobaczyłam, spodobało mi się w nim wiele.

Długie, smukłe mięśnie rąk, szerokie, ale nienapięte barki i uśmiech, zarazem figlarny i uwodzicielski. Byłam w wewnętrznej niezgodzie ze sobą, próbując zignorować coś, co miało nieodparty urok."

Właśnie zdiagnozowałam problemy psychiczne u Nory Gray :)

Jednak pomimo tylu wad, nadal się zastanawiam czy przeczytać następne części i chyba to zrobię. Nie ze względu na to, że jak już coś się zacznie, to trzeba skończyć. Przez to, że czekałam prawie całą książkę, żeby się dowiedzieć, kim jest Patch, mam wrażenie, że teraz będzie prawdziwa akcja. :)

Informacje dodatkowe o Szeptem:

Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 2010-03-01
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-7515-048-3
Liczba stron: 336
Dodał/a opinię: wartoczytacc