Dobranoc - wiersz

Budzeni nad ranem przez trel słowika, rozkwitamy bukietem śnieżnych konwalii.
Śnimy o podróżach tak niedalekich, odbywanych na morzu pościeli.
Zmierzch już szeleści swoją opowieść, o dawnych kochankach palonych żarem ust.
Jedwabne koronki wymykają się palcom, uciekają od skóry wieczorową porą.
Symfonią dźwięków szeptanych do ucha, rozpocznie się magiczny seans po zmroku.
Śpij smacznie, dobranoc...