I tak spłoniesz - wiersz

„I tak, spłoniesz"

I noś, dumnie swe myśli,

Jak ciernistą koronę,

I głowę podniesioną,

Co stała się ich domem.

Odważ się, choć raz jeden,

W słońce spojrzeć prosto,

Oślepi cię swym ogniem,

Ku czci palonym mostom.

Świat za powiekami,

Co dusza twoja kryje,

Spłonie, jak Ty!

Z ognia, w myśli dymie....

Obudzi się, gdy...

Ustawiłbyś z żądz, jak z cegieł,

Żołnierzy dusz, martwy szereg,

Piramid rzędów - - powstałoby wiele.

I tylko...

Nasyć się pragnieniem...

Jak kubkiem słonej wody...

By w oku źródła, utoczyć łzę...

Spragniony....