Pod lupą troski - wiersz

gorliwość anioła stróża

w miłości szuka wypaczeń

swą troską ciągle mnie wkurza

daleki choć bliski facet

czy bratu można zawierzyć

gdy męskość nadopiekuńcza

nierówną świat miarą mierzy

strofując zmysły poucza

zapomniał że iskra ogień

rozpala tląc się w zarodku

i może zdusić zarzewie

parasol ochronnych środków

niełatwo wiecznie pod skrzydłem

serc ścieżki śledzi tachometr

roztacza opieki zbytek

wzrok ziębi miłosny omen

baldachim przesadnej troski

nie chroni chcących pod rynnę

deszczykiem uczuć nie skropi

drżeń pragnę z burzy porywem