Rzeczywistość jest znów tylko "Twoja" i "moja" - wiersz

myślami spalam słowa

utylizuję je nim zostaną wypowiedziane

w śmietniku serca je zachowam

kolejny raz, znany błąd

wypluwam zlepki zdań

inteligentnie tłumiąc w sobie

ciebie brak, ust Twych smak

zbyt wiele minut w każdej dobie

ja się uporam, powstanę, wiem

zbyt mocno znów jestestwo drży

staniesz się serca wspomnieniem

a ja… ja znów będę udawać siebie

wdarłeś się tak gwałtownie

obdarłeś mnie ze wstydu, porwałeś

pokazałeś nowe horyzonty (urojenia)

dałeś coś, coś też zabrałeś

ziemia się nadal kręci, świeci słońce

brudne liście spadają wciąż z drzew

kawa znów bywa zbyt gorąca

a ja… ja nadal błądzę, szukam. Tęsknię.