w poszukiwaniu tęczy - wiersz

znowu tu jestem
wracam do kojącego szumu fal
krzyku mew

wszystkimi porami skóry
chłonę zapach
rozgrzanego słońcem sosnowego lasu
morskiej bryzy
utraconego i wciąż odnajdywanego czasu
dziecięcej beztroski i zachwytu naturą

jestem jak ten ślimak
obserwowany z okna campingu
zdeterminowana do nieustannego
powracania do swego domu

i chwytam tęczę na tafli Bałtyku