„Alchemik” otwiera te drzwi w naszej duszy, o których istnieniu wolelibyśmy czasami zapomnieć. Każe marzyć, podążać za własnym powołaniem, podejmować ryzyko, pójść w świat i wrócić wystarczająco śmiałym, by stawić czoło wszelkim przeszkodom. Baśniowa, alegoryczna opowieść o wędrówce andaluzyjskiego pasterza jest tłem do medytacji nad tym, jak ominąć życiowe pułapki, by dotrzeć do samego siebie.
Alchemia Paula Coelho to tajemna wiedza o prawdzie i jej dwu obliczach. Autor burzy wszelkie bariery bojaźni, które powstrzymują strumień naszych pragnień. Potrzeba „Alchemika” i jego światowy rozgłos są oczywiste, albowiem lektura książki przemienia w złoto nawet najbardziej zaśniedziałe sprężyny ludzkich marzeń.
Informacje dodatkowe o Alchemik:
Wydawnictwo: Drzewo Babel
Data wydania: 1995 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 212
Tytuł oryginału: O Alquimista
Język oryginału: portugalski
Tłumaczenie: Andrzej Kowalski, Barbara Stępień
POLECANA RECENZJA
ALCHEMIK
„…Twoje życie w twoich rękach…Nie bój się, wypłyń na głębię…” Ostatnią lekturą, po jaką sięgnęłam był „Alchemik” Paula Coelho. Muszę przyznać, że była to najwspanialsza książka, jaką przeczytałam w całym moim życiu. Nie jest to „sucha” opowieść o wędrówce i losach andaluzyjskiego pasterza, lecz dzieło łamiące wszelkie bariery bojaźni, strachu przed naszymi pragnieniami. Autor przedstawia Czytelnikom człowieka postępującego zgodnie z własnym sumieniem, a przede wszystkim - wolą. Każe marzyć, nie bać się ryzyka, pokonywać wszystkie przeszkody, podążać własn...
więcej
Kup książkę Alchemik
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Alchemik - opinie o książce
Paulo Coelho "Alchemik" 🧡
Historia zaczyna się, gdy dowiadujemy się o chęci chłopca do podróży do Andaluzji, aby sprzedać kupcowi trochę wełny, chociaż jego ostatecznym celem jest wywarcie wrażenia na pięknej córce kupca. Po drodze spotyka Cygankę i prosi ją o zinterpretowanie jego powtarzającego się snu o skarbie zakopanym w pobliżu egipskich piramid. Po drodze poznajemy wiele znaczących postaci: mądrego króla, hojnego handlarza kryształami, Anglika na własnych poszukiwaniach, pomocnego poganiacza wielbłądów, piękną dziewczynę pustyni i alchemika. Każdy z nich odgrywa kluczową rolę w życiu Santiago, ponieważ uczy go o tajemnicach świata.
Gdy książka dobiega końca, interakcja Santiago z Alchemikiem pozwala na przemianę samego siebie. Santiago uczy się słuchać otoczenia i ufać swojemu sercu. To pokazuje, że człowiek musi kierować się własnymi instynktami i szukać znaków w środowisku, aby odnieść sukces w odnalezieniu swojego przeznaczenia lub osobistej legendy.
,,I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu."
Z jednej strony mamy prostą aczkolwiek przyjemną historię o pasterzu, któremu pewnego dnia przyśnił się skarb. Po spotkaniu z cyganką postanawia ten skarb odnaleźć. Wyrusza w podroż swojego życia po drodze przeżywając różne przygody i poznając różnych ludzi w tym właśnie tytułowego alchemika, który pomaga mu zrozumieć swoją podróż, świat i samego siebie.
Historia ta sama w sobie nie jest niczym wyjątkowym liczą się jednak przesłania, które ze sobą niesie. Czytelnik powinien spojrzeć na swoje życie i przeanalizować je w trakcie czytania. Na niektórych może nie zrobić to najmniejszego wrażenia. Jedni przeżyją głęboki smutek jeszcze inni mogą złapać ten sam zapał co główny bohater.
Książka potrafi otworzyć oczy na to co w życiu jest ważne a nie jest to jedna konkretna rzecz. Każdy z nas ma bowiem swoją własną Legendę.
Osoby które polecały mi tą książkę bardzo ona odmieniła pozwoliła zobaczyć swoje własne ja i zrodziła chęć do działania. Na mnie aż takiego wrażenie nie zrobiła ale właściwie dlatego że już wcześniej zastanawiałam się nad tymi zagadnieniami. Nie raz rozmyślałam nad moim życiowym celem i o tym jak do niego dotrzeć, czy byłabym w stanie zostawić wszystko co mam i wyruszyć we własną podróż. Dlatego sięgnęłam po tą książkę.
Coś mi jednak dała. Mianowicie przekonanie, że wszytko co w życiu mi się przytrafiło miało jakiś cel w mojej podróży która ciągle trwa i nie mogę się zniechęcać. Nawet trudności które napotykam czegoś nas uczą i przyczyniają się do osiągnięcia celu a wydarzenia które były piękne trzeba nosić w sercu. Sercu, którego powinniśmy słuchać gdy pcha nas do przodu.
Czytając przyłapywałam się na tym że coraz częściej porównuje różne wydarzenia do mojego życia. Bardzo pomogło mi to przeżyć i zrozumieć książkę.
Dużo mi też powiedziała o miłości. Piękne uczucie które może się zjawić tak nagle i nami zawładnąć. Jednak trzeba pamiętać że prawdziwa miłość nie odwiedzie nas od wybranej ścieżki wręcz przeciwnie popcha nas do przodu doda siły by iść dalej. Nawet jeśli to wymaga z jej strony do poświęceń. My też powinniśmy być gotowi do takich poświeceń. Oczywiście w granicach rozsądku w imię dobra i szczęścia obojga.
,,Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości."
Książka także uwrażliwia na piękno. Docenia jego wartość. Niektórzy nie widzą sensu w podróżowaniu po to żeby zobaczyć różne cuda. Zwłaszcza teraz w dobie internetu kiedy możemy zobaczyć zdjęcia wszystkiego a gdy gdzieś się w końcu wybierzmy też często patrzymy przez obiektyw aparatu. Nie na tym polega podróżowanie. Trzeba wczuć się w naturę, pokochać ją i zrozumieć. Ona też ma duszę która może nas natchnąć.
Pięknie pokazane jest też jak dobierać współtowarzyszy podróży stada owiec bowiem nie weźmiesz wszędzie ze sobą. Nie każdy będzie chciał za tobą pójść. Ci którzy cie naprawdę kochają pójdą za tobą albo będą czekać. Zauroczenie szybko minie. Współtowarzysz może ci pomóc ale też może oszukać. Nie każdy kto jest dla nas miły jest naszym przyjacielem. Wiele osób patrzy tylko na zyski.
,,Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi(...) stają się oni w końcu częścią naszego życia. A skoro są już częścią naszego życia, to chcą je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się że wiedzą dokładnie jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie w jaki sposób powinien przeżyć własne życie."
Jak się w tym wszystkim odnaleźć? Czasem potrzeba naprawdę dużo ciężkiej pracy i bardzo głębokiej wiary.
Ta mała książeczka skrywa w sobie dużo tajemnic które poruszają serce i duszę. Zachęcam każdego do przeczytania i szukania swojego skarbu. Nie koniecznie złota. A czym ten skarb konkretnie jest to już każdy sam musi odkryć we własnym sercu.
,,Serce obawia się cierpień [...] Powiedz mu, że strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie. I że żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia..."
,,Alchemik" - jeden wielki KWAS, czy źródło życiowych ZASAD?
,,Alchemik" Paulo Coelho zazwyczaj budzi skrajne emocje. Czytelnicy albo są zachwyceni tą pozycją, albo mają ją za pseudofilozoficznego śmiecia. To nie koniec kontrowersji. Niektórzy bowiem twierdzą, że jest to książka, w której pojawiają się twierdzenia sprzeczne z religią chrześcijańską. Inni natomiast sądzą, że treść zawartą w ,,Alchemiku" można potraktować jako swego rodzaju życiowy drogowskaz. Jak jest naprawdę?
Fabuła ,,Alchemika" jest dość prosta. Książka opowiada o młodym andaluzyjskim pasterzu, o imieniu Santiago. Nie jest to zwyczajny pasterz. Ma pasję. Uwielbia czytać książki, które służą mu, podczas podróży za poduszkę. Pragnie zwiedzać, poznawać otaczający go świat. Nic go nie zatrzymuje w danym miejscu. Jest wolny. Gdy jednak zakochuje się w dziewczynie o kruczoczarnych oczach czuje po raz pierwszy chęć pozostania w jednym miejscu. Wie, że miałby po co, ale przede wszystkim dla kogo zostać.
,,Ale w głębi serca czuł jednak, jak bardzo jest to ważne. I że pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie".
Tak jak już wspomniałam Santiago nie jest typowym pasterzem. Interesuje go coś więcej niż pasanie owiec. Analizuje rzeczywistość. Zazdrości owcom, że nie muszą podejmować decyzji, że jest ktoś, kto je poprowadzi, kto je pokieruje.
Santiago też znajduje swojego mentora. Chłopak jest w niego wpatrzony. Jest nim tytułowy Alchemik. Ten doświadczony człowiek pomaga pasterzowi zrozumieć i przyjąć pewne sytuacje, które go spotykają. Coelho pokazuje jak ważne jest, by w życiu mieć mentora, motto, autorytet - jakiś ideał, do którego staralibyśmy się dążyć.
,,To możliwość spełniania marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące".
Pasterz Santiago został wystawiony na próbę. Dwa razy przyśnił mu się ten sam sen. Śniło mu się, że w pobliżu piramid jest ukryty skarb. Pasterz nie wierzy, że może to być prawda, lecz dzięki spotkaniu z cyganką, królem czy też samym Alchemikiem podejmuje wyzwanie. Czy bohater odnajdzie Własną Legendę, skarb, którego szuka? Przeczytajcie koniecznie!
,,Wędrówka była sensem jego życia".
Santiago miał zostać księdzem. Rodzice zaplanowali mu życie. Ułożyli je nie pytając chłopca o zdanie. Bardzo podobała mi się rozmowa Santiago z ojcem, kiedy to młodzieniec oznajmił, że chce zostać pasterzem. Mimo, że dla ojca ta decyzja była trudna do przyjęcia, zaakceptował ją. Pobłogosławił chłopca i dał mu trzy złote monety na drogę. To wielka sztuka, mimo różnych zdań, szanować decyzje innych.
Wędrówka była sensem życia Santiago. Czy nie jest również celem każdego z nas? Ciągle czegoś szukamy, chcemy czegoś więcej, do czegoś dążymy. Szukamy miłości, akceptacji i samorealizacji. Na drodze życia są jednak liczne zakręty. Ale mimo potknięć wstajemy, by iść dalej.
,,- A jakie jest największe kłamstwo świata? - spytał zaciekawiony młodzieniec.
- To mianowicie, że nadchodzi taka chwila, kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna nim rządzić los. W tym tkwi największe kłamstwo świata".
W ,,Alchemiku" pojawia się wiele ,,sformułowań kluczy" np. Własna Legenda, Kamień Filozoficzny czy też Język Wszechświata. Nie da się ich wytłumaczyć w prosty sposób. Każdy te wyrażenia może zrozumieć inaczej.
Chciałabym się skupić na Własnej Legendzie, bo to o niej po zamknięciu książki pomyślałam, w nią uwierzyłam. Jest ona czymś z czym każdy z nas się rodzi. Jest ona czymś do czego powinniśmy dążyć. Własna Legenda to również coś, co musimy sami odkryć, poznać znaczenie pewnych znaków, by na mapie naszego życia odczytać je prawidłowo. Własna Legenda to pojęcie, które łączy się z marzeniami. Każdy z nas powinien dążyć do ich spełnienia, by czuć się w pełni szczęśliwym człowiekiem, by spełnić to, co dla nas przeznaczone, zaplanowane.
Jako, że mamy do czynienia z alchemią, a więc nauką łączącą elementy chemii i między innymi fizyki, o ,,Alchemiku" można napisać równanie chemiczne.
Do przeprowadzenia doświadczenia niezbędne będzie 212 stron w twardej okładce zadrukowanych czarnym tuszem.
filozofia na siłę + liczenie baranów (w tym przypadku owiec Santiago) = KWAS
kwas, jakim niewątpliwie są fragmenty bardzo filozoficzne + woda = WYBUCH (bo pamiętaj chemiku młody zawsze wlewaj kwas do wody, nie odwrotnie)
Oprócz kwasów i wybuchów ,,Alchemik" stał się dla mnie źródłem życiowych zasad. Pomijając nieciekawe wywody filozoficzne, w drugiej warstwie utworu, tej metaforycznej można odnaleźć wartościowe stwierdzenia. ,,Alchemik" jest więc, moim zdaniem, mieszaniną życiowych zasad i kwasów.
Zabrzmi to górnolotnie: ,,Alchemik" dał mi życiową lekcję. Oprócz tego, że należy dążyć do spełnienia Własnej Legendy, utwierdziłam się w przekonaniu, że jeśli coś chcemy osiągnąć należy próbować, aż do skutku. Należy wtaczać kulę na górę niczym Syzyf - nieskończoną ilość razy. Warto próbować do skutku, bo jak pokazuje Paulo Coelho, może od zrealizowania marzeń dzielić nas tylko jedna próba. ,,Alchemik" pokazuje również, że warto doceniać to, co się ma, bo największy skarb może być tuż obok nas, a my zaślepieni tym, co mają inni, tym co jest daleko i przez to wydaje nam się lepsze, bo tego nie znamy, nie dostrzegamy tego, co moglibyśmy mieć, gdybyśmy to zauważyli.
Jak widać po ostatnim, bardzo filozoficznym, zawiłym zdaniu, jestem tuż po lekturze Paulo Coelho.
"Alchemik" nie jest dziełem obszernym i na upartego można by go przeczytać w jeden wieczór. Jednak jest to ten typ literatury, który lepiej jest czytać fragmentami, smakować poszczególne fragmenty, zostawić sobie czas na przemyślenie...
Książkę można odbierać wprost, jako historię młodzieńca, który szuka Własnej Legendy. Jednak ja to traktuję przede wszystkim jako alegoryczne rozważania na temat ludzkiej egzystencji oraz jej sensu. Główna myśl mówi o tym, że każdy z nas posiada Własną Legendę, czyli główny cel życia, a reszta to wskazówki, jak do niego dążyć.
Nie jestem w stanie znaleźć w tej pozycji nic, co by mnie upoważniało do ocenienia jej na mniej, niż 6... :) Polecam!!!
Powieść zawierająca przesłanie dla odbiorcy,wszystkie powieści Coelho oparte są na bibli,pokazują sens życia i jaką drogę można wybrać żeby samemu być szczęśliwym i pomóc innym.
Książka "Alchemik" jest bardzo religijna..
Książka "Alchemik" to zastanowienie sie nad wiarą w Boga i życiowe prawdy..
"ALCHEMIK" to lektura dla tych, którzy chcą być wierzącymi lub Nimi już są.
Polecam.
Nie rozumiem fali krytyki jaka przelewa się zarówno przez osobę Paula Coelho jak i jego książki. Ci, którzy są tak skorzy do górnolotnych słów "antycoelhowskich" po prostu nie powinni czytać jego książek bo zwyczajnie nie rozumieją ich sensu.
Sam "Alchemik" to powieść o poszukiwaniu szczęścia (któż z nas się na to odważy?) i realizowaniu marzeń. Na tej ścieżce - niezwykle trudnej główny bohater - poznaje nowych ludzi, którzy stają się jego przyjaciółmi, uczy się, dojrzewa psychicznie i emocjonalnie, odnajduje miłość i w końcu zostaje nagrodzony - odnajduje to, czego szukał.
"Bo nie żyję ani w przeszłości, ani w przyszłości. Dla mnie istnieje tylko dzisiaj i nie obchodzi mnie nic więcej. Jeśli kiedyś uda Ci się trwać w teraźniejszości, staniesz się szczęśliwym człowiekiem"
Takie właśnie książki powinny być lekturami w szkole.
Przeczytaj, a zapewniam, że inaczej spojrzysz na swoje życie :)
O Coelho słyszy się wszędzie. Postanowiłam przekonać się na własnej skórze. I było to bardzo bolesne przeżycie.
Być może "Alchemik" mówić miał o sensie istnienia i celu w życiu.
Być może o Bogu i niewidzialnej Ręce stworzenia.
A może o miłości. Nie, o Miłości.
Nic z tego niestety nie wyszło. Stos nadętych frazesów, ezoterycznych prawd życiowych i co najmniej nieciekawa fabuła. Nie o nią tu pewnie chodziło, ale niestety "głębokiego przesłania
też zabrakło.
"Alchemik" nakłania do przemyśleń i rozważań, zawiera wiele mądrości życiowych. Nie są jednak one zbyt odkrywcze, większość jest znana już od wielu lat.
Słyszałam mnóstwo pochlebnych i zachęcających opinii, ale ja nie do końca się z nimi zgadzam. Moim zdaniem książka jest dość przewidywalna, a bohaterowie nie specjalnie przypadli mi do gustu.
Mam swoje własne zdanie, niekoniecznie do książki, bo była fascynująca i wiele cytatów z niej powypisywałam żeby pamiętać, ale do autora. Coelho nie jest głupi i nie pisze durnych książek. Niektórzy nie lubią Coelha, bo go nie rozumieją, a ci, którzy mówią, że jest świetny nie zawsze tak uważają, po prostu chcą się popisać przed innymi.
W książkach Coelha należy się wielu rzeczy domyślić samemu. To nie jest lektura dla tych, co chcą mieć wszystko "podane na tacy". To książka dla tych, którzy lubią charakter refleksyjny i jednocześnie dla tych, którzy przebrną przez tę książkę, ale coś z niej wyciągną, a nie odstawią na półkę i "good bye" jesteś głupia.
Czytałam książkę w dwa wieczory, nie chciałam jej szybko odkładać, choć szybko się skończyła. Na pewno nie jeden raz do niej wrócę. :)
Książka bardzo ciekawa, fajnie pokazuje jak mamy podchodzić do życia. Pomagajmy marzeniom się spełniać! ;D
Kiedy czytałam po raz pierwszy byłam zachwycona mądrością zawartą w słowach, z góry znałam też wypowiedzi innych osób na temat tej pozycji, którzy polecali ją i byli zachwyceni tak samo. Daję ocenę 4, wówczas za pierwszym razem dałabym 5. Zauważyłam też, że po pewnym czasie od zasłynięcia tej książki dał się słyszeć pogłos kpin na jej temat, jak i jej autora. Jednak myślę, że nagonka ta powoli ucicha, jak widać nie każdy rozumie pewne podejścia do życia, jakie wskazuje pisarz. Myślę, że warto przeczytać.
Zdecydowanie najlepsza pozycja Coelho. Przeczytałam po raz trzeci i pewnie nie raz jeszcze do niej wrócę. Życiowe mądrości, kultowe cytaty - dla jednych banał, dla innych motywator. Ja gdzieś tam po środku, ale zdecydowanie polecam, jeśli ktoś jeszcze nie przeczytał.
Santiago jest pasterzem i razem ze swoimi owcami wędruje po Andaluzji. Miał być księdzem, ale wybrał podróżowanie, bo to właśnie to było jego marzeniem. Wędruje i szuka skarbu, wyrusza na poszukiwanie Własnej Legendy.
Przeczytałam i sama nie wiem, co mam o tej książce myśleć i jak ją ocenić.Wiem, że są jej zwolennicy i przeciwnicy, a ja chyba jestem gdzieś pośrodku. Z jednej strony książka mi się podobała, bo zawiera bardzo ważne przesłanie. Jednak powieść ta jest jakaś taka skomplikowana. Autor na siłę wpycha w nią mądre myśli, odnosiłam wrażenie, że chce mnie umoralnić. W książce tak naprawdę mało się dzieje, wieje nudą (fanów Paula Coelha przepraszam za te słowa). Początek zapowiadał się świetnie, ale czym więcej przeczytałam, tym bardziej czułam się przygnębiona. Miałam już dość tym wszystkich mądrych zdań, tej filozoficznej gadki pana Coelha. Niektóre jego mądrości zdenerwowały mnie, bo były absolutnie nieprawdziwe ( w moim odczuciu oczywiście).
Powstrzymuję się od oceny, bo nie wiem, jaka miałabym dać. Chyba bardziej jestem na NIE dla tej książki. Ten nadmiar "filozofii" mnie przytłacza.
kingaczyta.blogspot.com
Mam wrażenie, że "Alchemik" to zbiór płytkich tekstów. Nie wiem jakim cudem dobrnęłam do końca...
Pseudofilozoficzny bełkocik z gatunku "słońce wschodzi i zachodzi" dla egzaltowanych gimnazjalistów.
Istny szmateks z bezlitośnie płytkimi tekstami, które chyba miały być głębokie i prowokujące do rozmyślań. Coś jakby nie wyszło...
Najwidoczniej jestem nieczułą kłodą, bo mnie "Alchemik" raczej załamał. To naprawdę smutne, że coś tak miałkiego stało się bestsellerem.
Hmmm... zastanawiam się jak okreslić "Alchemika". W jednym zdaniu: niemal cała książeczka jest jednym wielkim aforyzmem. A przynajmniej odniosłam wrażenie, że właśnie taki cel miał autor. W treści co chwilę rzucają się w oczy zdania, które przejęta przepisywałabym koleżankom do pamiętników będąc w podstawówce. Jednak zdarzało się, że na siłę szukałam morału wynikającego z zachowania bohaterów. Książka niesie co prawda ze sobą uniwersalną przesłanie: mocno wierz, że marzenie się spełni, a tak się stanie. Obecnie, jako dorosła osoba nie przepadam za górnolotnymi sentencjami, jednak młodym dziewczętom polecam - poszukującym sensu życia i nadziei miłości. Za 10-20 lat same uśmiechną się na to wspomnienie :-)
Lektura tej książki była dla mnie bardzo dużym rozczarowaniem. Po tylu okrzykach zachwytu spodziewałam się więcej. Książka jest do bólu naiwna. Nie polecam.
Jedna z nielicznych książek z której przeczytaniem się męczyłem. Jest zdecydowanie zbyt naiwna. Książka przekazuje ważne wartości, ale robi to w taki monotonny sposób, że ciężko dotrwać do końca. Nie zmieniła mojego życia i zapewne nie sięgnę po inne dzieła Paulo Coelho.
Jedyna ksiazka autora, ktora mi sie spodobala- a przeczytalam ich kilka. Nie wiem jak inni, ale ja osobiscioe po jej przeczytaniu zmienilam sie w filozofke haha :-D Choc osobiscie uwazam,ze Coelho to tani nawracacz (bez urazy) to jednak ta ksiazka bardzo przypadla mi do gustu.
Postanowiłam przeczytac ze względu na Wasze opinie, gdyż jedne są bardzo złe inne znów bardzo dobre-nic pomiedzy i to mnie zaintrygowało.
Z opowiadaniem o pasterzu jest tak jak z różnicą pomiedzy słyszeć, a słuchać czy widzieć, a zauważyc- niby wiemy co jest ważne w życiu, wiemy że można spelniac swoje marzenia, wiemy że trzeba być cierpliwym i wytrwałym,ale jak często o tym zapominamy?
Ta książka pomaga wskoczyć na właściwe i pozytywne tory zycia i uświadamia,ze nic nie dzieje sie przypdakiem,a po deszczu zawsze wschodzi słonce.
Teraz juz wiem skąd nieprzychylne recenzje tej książki..Rożnica jest taka sama jak pomiędzy przeczytać, a zrozumieć.
Od tej książki zaczęła się moja przygoda z Paulem Coelho. Sięgnęłam po nią bo wcześniej słyszałam wiele pochlebnych opinii na jej temat. A kiedy już zaczęłam ją czytać, nie mogłam się oderwać.
Książka być może nie ma porywającej fabuły, czy zaskakujących zwrotów akcji. I może niektórzy uznają ją za nudną i beznadziejną. Ale w tą książkę trzeba się wczuć, trzeba poczuć jej specyficzny klimat, stać się na chwilę biednym pastuszkiem pragnącym spełnić swe marzenia. Jeżeli posiadasz choć odrobinę wrażliwości, potrafisz czytać "między wierszami" i odczytywać metafory, i jeśli lubisz czasem pofilozofować i porozmyślać nad sensem życia, to ta książka jest dla Ciebie idealna.
Książka nadaje się do wielokrotnego czytania, bo za każdym razem można odkryć w niej coś nowego. Osobiście sięgałam po nią kilkakrotnie i każdorazowo czytałam ją jednym tchem. Dodatkowo odkryłam, że ma bardzo pozytywne działanie - niesamowicie poprawia humor.
Jak dla mnie to klasyk, który naprawdę trzeba koniecznie przeczytać.
"Alchemik" to książka, która zasługuje na miano powieści ponadczasowej. To książka, która będzie z zachwytem czytana jeszcze przez długie lata. Polecam!
"Alchemika" podobno nie wypada nie znać. Powieść analizuje życie każdego z nas. Pięknie napisana o sprawach codziennych.
Kompensacja i nagromadzenie prawd uniwersalnych. Fabuła prosta, przekaz prosty. Świetnie się to czyta. Moim zdaniem powinna być jako lektura obowiązkowa na poziomie liceum, bo to wtedy te prawdy są najbardziej potrzebne. Jednak nie jest to pozycja wyjątkowa czy wybitna. Nie mniej jednak warta przeczytania i te minimum uwagi na jej zrozumienie. A najlepiej dwukrotnego się jej przyjrzenia, co zamierzam zrobić.
Może inaczej, to świetna książka dla mniej wprawionych czytelników, którzy przyklejeni do swoich głupofonów jednak chcieli by odkryć coś więcej niż krótkie posty popularnych portali.
Przeczytałam kiedyś, zapomniałam i przeczytałam ponownie. Kiedyś czytałam Coelh'a w kolejności, jednak przytłoczyło mnie to. Wielu zarzuca autorowi nadmierne filozofowanie i ja chyba też to zauważyłam. Jednak "Alchemika" będę bronić. Podobał mi się za pierszym razem i podobał mi się teraz. Pokazuje, że czasem w życiu warto jest odważyć się, aby zmienić swoje życie, że warto podążać za znakami. Osobiście oczywiście nagle nie rzucę wszystkiego i nie będę zmieniać swojego życia ale dobrze bawiłam się przy tej historii.
Poszukiwanie siebie, swojej drogi, powołania. Gdzie można znaleźć skarb?
Książkę polecam.
Książka przypomina "Małego Księcia". Prosta fabuła zbudowana wokół motywu wędrówki i kilka mądrych rad - cytatów. "Alchemik" to przede wszystkim powieść zmuszająca do refleksji, a nie dostarczenia taniej rozrywki. Santiago dążący do odkrycia Własnej Legendy to nikt inny, jak każdy z nas podążających za swoim losem.
Inne książki autora
Walkirie
0
Kiedy myślisz o Walkiriach, pomyśl o odwadze. Jak wiele potrzeba odwagi, by zajrzeć w głąb siebie? Jak mocno trzeba uwierzyć, by rozum i serce mogły się...
Miłość: Myśli zebrane
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Pięknie wydana i bogato ilustrowana książka, wypełniona myślami i aforyzmami brazylijskiego mistrza na temat miłości. Tej do człowieka, do świata, do Boga...
