Bazyliszek
Graham Masterton

Nathan Underhill – jeden z głównych bohaterów powieści „Bazyliszek” – jest kryptozoologiem. Pracuje nad wskrzeszeniem gryfa. Liczy na to, że jego odkrycie pomoże w leczeniu chorób, wobec których medycyna jest bezradna.

Grace jest żoną Nathana, a pracuje jako lekarka. Jedna z jej podopiecznych, mieszkająca w domu starców, twierdzi, że nocami słyszy dziwne szuranie i przerażające krzyki na korytarzu. Prosi lekarkę o pomoc, ale ta zbywa jej obawy bujną wyobraźnią. Jednak wydarzenia, które nastąpią pobudzą wyobraźnię sceptycznej pani doktor.

W małżeństwie Grace i Nathan'a to ten drugi bardziej wierzy w mityczne istoty, ale oboje będą musieli zmierzyć się z jednym z nich – legendarnym bazyliszkiem. Skąd wziął się on... na świecie? Projekt Nathana skończył się klapą, ale najwyraźniej komuś udało się powołać do życia mityczną istotę. Jakim sposobem? Przy pomocy wiedzy czy magii?

Bazyliszek to przerażający gad. Często przedstawiany, jako wielki jaszczur lub waż, który zabija samym spojrzeniem. Mastertonowskie monstrum wygląda inaczej, jednak jego „supermoc” została zachowana. Czy jest straszny? Nie bardzo. Może sama istota i wizja jej spotkania przeraża, jednak w kontekście całej powieści wypada średnio.

Zacznijmy od plusów książki, bo i tych się dopatrzyłam. Fabuła dość sprawnie brnie do przodu, chociaż autor nie ustrzegł się zbędnych „wypychaczy” typu opis tego co bohaterowie jedzą na kolację. Koncepcja stwarzania mitycznych stworzeń również jest interesująca. Przyznaję, że absurdalna, ale w tym szaleństwie jest coś pociągającego. Pojawia się pytanie, czy to nie za daleko idące igranie z naturą. Czy jesteśmy w stanie zapanować nad potężnymi istotami, których właściwie nie znamy – bo legend i wierzeń nie uznaję za źródło wiedzy.

Niestety powieść, pomimo przyzwoitego tempa – wynudziła mnie. Postacie są tak papierowe, tak schematyczne, że z wyprzedzeniem wiedziałam co powiedzą i zrobią. Grahamowi Mastertonowi nie udało się też „wyciągnąć” tej historii „ze szponów absurdu”. Im dłużej ją czytałam wydawała mi się coraz bardziej głupia, nierzeczywista. Jak to mówi moja mama: bajeczka. Dlatego „Bazyliszek” nie przestraszył mnie, a strach powinien być domeną horroru.

Graham Masterton próbował wskrzesić bazyliszka na gruncie literatury. Efekt nie jest powalający, ale też nie odstręczający. Nie jest to horror wysokiej klasy, jednak da się go czytać. Autor powinien poprawić postacie i popracować nad klimatem książki, bo sama historia ma potencjał. Potrzeba tylko trochę więcej grozy w grozie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak ja sobie dużo obiecywałam po tej książce! Tym bardziej że opis na okładce zapowiadał tropienie bazyliszka w Krakowie, mieście, które uwielbiam! No i nazwisko: Masterton - wydawało mi sie gwarancją, że będą emocje, będzie strach i będzie ciekawa akcja. A tu co? Ano, niewiele... 

Naiwna do bólu historia o próbie wskrzeszenia mitycznych stworów, mało wiarygodna i mocno naciągana. Przykład? Proszę bardzo: żona opowiada mężowi o zgonie pacjentki z domu starców, w którym pracuje. Zaskoczyło ją, że oprócz kobiety, umarła też znajdująca się w tym samym pokoju papuga i kwiatki. A jaki wniosek natychmiast wysnuwa mąż? Że to na pewno sprawka bazyliszka! Prawda, że to pierwsze wyjaśnienie, które każdemu przychodzi do głowy? 

I pomimo że autor wykorzystał dość niezawodne motywy z horrorów, a więc dom starców, tajemnicze, ciemne korytarze, nocne zjawy i dziwaczne zdarzenia, nawet przez chwilę się nie bałam. No i na dodatek ten obiecany Kraków pojawia się dopiero po połowie książki, i ogranicza się do typowych wizerunków Rynku, Wawelu i Kazimierza... 

Naprawdę, mnie łatwo przestraszyć. I jeśli siegam po książkę typowo rozrywkową, to nie wymagam od niej więcej niż tylko szybkiej akcji i ciekawej fabuły. Nawet nie musi być bardzo wiarygodna, jeśli tylko te dwa pierwsze warunki są spełnione... A tutaj dostałam słabą historię, którą doczytałam do końca tylko dlatego, że liczyłam na więcej Krakowa w Krakowie... Nie tego się spodziewałam po mistrzu Mastertonie... 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pomysł na tę książkę narodził się w głowie Grahama Mastertona w 2007 roku, kiedy to przebywał w Polsce ze swoją wizytą. To właśnie w Krakowie postanowił osadzić akcję książki, którym był oczarowany. Już wtedy Masterton zapowiedział, że oparta na legendzie historia książki będzie bardzo straszna. Zobaczmy jak Brytyjczyk wywiązał się z tej obietnicy. Nathan Underhill, profesor pragnący spełnić się zawodowo eksperymentuje z genetyką. Chce spełnić swoje marzenie, którym jest wyhodowanie mitycznego stworzenia - gryfa. Jego macierzyste komórki mają być przełomem w medycynie. W tym samym czasie Nathan zmaga się z przezywającym okres buntu, siedemnastoletnim synem, a także z nieudanymi eksperymentami, które ostatecznie zablokowały dostęp do budżetu na eksperymenty naukowe. Okazuje się, że nie tylko Nathan chce wyhodować takie legendarne stworzenie, Dyrektor Domu Spokojnej Starości Murdstone - Christian Zauber - w którym pracuje żona Nathana, Grace, korzysta z czarnej magii, aby powołać do życia tytułowego Bazyliszka - po części kogut, po części wąż. Podczas pierwszej konfrontacji Grace zapada w śpiączkę, Nathan zrobi wszystko, by ją uratować. Zaczyna się pościg za Zauberem, który będzie miał swój finał w Krakowie. Kraków w książce Brytyjczyka jest taki jak go zapamiętał Masterton. Za przykład można podać krakowską restaurację "Nostalgia", w której Masterton wraz ze swoją żoną Wiescką gościli w 2007 roku na obiedzie. Akcja do Polski przenosi się zaledwie 80 stron przed finałem. Przedstawione wydarzenia dążące do tej zmiany dzieją się zdecydowanie za szybko. Można poczuć, że książka ta była pisana na siłę. Masterton obiecał swoim fanom fanom tę powieść i wcisnął ją w swój harmonogram. Muszę przyznać, że wydarzenia nie są porywające, a postaci są papierowe. Co najważniejsze - opowieść nie jest ani przez chwilę straszna. Książkę czyta się jednym tchem, szczególnie po to, aby na końcu zobaczyć polską rzeczywistość. W "Bazyliszku" nie ma miejsca na to, aby wtopić się w polskie realia. Akcja mogłaby równie dobrze być osadzona gdzie indziej. Książka nie zaskakuje ani nie straszy. Jest jedynie ciekawostką i hołdem, jaki Masterton oddał w stronę polskich fanów. Nie będzie to książka przykładem jego geniuszu, ale będzie dowodem na to, że pisarz szanuje polskich fanów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ponieważ uwielbiam motyw badań z dziedziny biologii molekularnej... podobało mi się. Nie ukrywam, że przypominało mi to nieco książkę Douglas'a Prestona i Lincolna Childa - "Relikt", ale i tak dobrze się ją czytało. Masterton pisze znakomicie, a w "Bazyliszku" połączył wszystko to, co lubię - akcję, badania molekularne, zdolności nadprzyrodzone. No i witamy Kraków! O tak, część akcji dzieje się w tym pięknym mieście Polski. A epilog... oh, narobił mi ochoty na więcej. "Noco gargulców" (Druga część")... nadchodzę! :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polecam super się czyta mnie trzymała w napięciu

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bazyliszek to postać, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Od lat obecny w legendach, stanowi postać mityczną, która była bardzo niebezpieczna. Obecny także w popkulturze, nawet J. K. Rowling stworzyła z niego siejącego postrach w Hogwarcie potwora. Zabija spojrzeniem, ale nie tylko jego wzrok stanowi śmiertelne zagrożenie. Najbardziej znaną formą pokonania bazyliszka jest lustro, które odbije jego zabójczy wzrok i doprowadzi do jego destrukcji. To postać ciekawa, z którą wiąże się naprawdę wiele podań, nic więc dziwnego, że twórcy po dziś dzień sięgają po tę legendę, by umieścić ją w swoich dziełach. Graham Masterton to mistrz horroru, o którym wiele słyszałam, natomiast ta książka to moje pierwsze spotkanie z jego twórczością. Co prawda, nie była tak straszna, jakbym się tego spodziewała, natomiast nie można odmówić jej ciekawego klimatu, a przede wszystkim świetnej narracji. To jedna z tych pozycji, w której czujemy kunszt Autora oraz jego kolosalne doświadczenie, które pozytywnie wpływa na treść lektury. W "Bazyliszku" główną rolę gra Nathan Underhill, kryptozoolog, zafascynowany badaniami nad mitycznymi stworzeniami, które próbuje powołać do życia. W bliskim otoczeniu nazywany jest doktorem Frankensteinem, a projekty, których się podejmuje nie są zbyt dobrze rozumiane przez innych ludzi, choć cel, który mu przyświeca jest nader szczytny. Ma ogromną wiedzę i bardzo poświęca się swoim badaniom, niestety kończą się one fiaskiem. Jednak nie jest jedyną osobą, która chce stworzyć coś, co zachwyci ludzkość, a nie każdemu zależy na pomocy innym, skupiają się raczej na zyskach i teoretycznej sławie, nie zważając na koszta. A takie podejście jest niebezpieczne na równi z zabójczym spojrzeniem Bazyliszka.

W książce otrzymamy nie tylko nawiązanie legendarne i mitologiczne, znajdzie się tu także odrobina czarnej magii, która przyprawia o ciarki. Jednak oprócz elementów fantastycznych mamy Polski wątek- piękny Kraków ukazany w całej swojej ujmującej krasie, co uważam za duże wyróżnienie dla naszego kraju. Ponadto Autor poświęca też odrobinę uwagi wątkowi obyczajowemu, który dotyczy rodziny Nathana i stanowił dla mnie pozytywne zaskoczenie. I choć rzadko sięgam po tego typu literaturę to dla samego pióra Mastertona warto czasem sięgnąć po zgoła odmienny rodzaj powieści, by delektować się jego wirtuozerią w kreacji postaci czy fabuły oraz mistrzowską biegłością pisania. Ze swojej strony polecam

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co powiedzielibyście na wskrzeszenie mitycznego stworzenia znanego ze starych legend? Wyobrażacie to sobie? Masterton przekuł ową fantazję w intrygującą i wciągającą historię.

Kryptozoolog Nathan od lat usiłuje stworzyć gryfa, aby móc dzięki jego komórkom leczyć choroby, wobec których medycyna jest bezsilna. Niestety lata jego badań okazują się klapą, gdy ostatni gryf wykluł się zgniły.

W międzyczasie żona bohatera, Grace odkrywa dziwne zdarzenia jakie zaszły w domu spokojnej starości. Wszelkie tropy wskazują na udaną próbę ożywienia bazyliszka. Czy Nathanowi uda się rozgryźć mroczną zagadkę?

Pomysł na fabułę jest świetny, akcja biegnie wartko i to tak, że ani się obejrzałam, a przewracałam ostatnią stronę. Niezwykle lekkie pióro Mastertona sprawia, że "Bazyliszek" jest świetny na kilka godzin czystej rozrywki.

Cała historia ma klimat. Szalony doktorek, ohydne eksperymenty, średniowieczna alchemia, zdolności parapsychiczne i kryptozoologia. Sam obraz tytułowego bazyliszka może wywołać dreszczyk grozy.

Książka pokazuje, że zabawa w Boga niesie ze sobą odpowiedzialność, a jej konsekwencji nie da się przewidzieć. Stawia pytania kiedy zostaje przekroczona granica w ohydnych eksperymentach naukowych? Goniąc za sławą, marząc o prestiżu, babrając się w eksperymentach naukowych o wątpliwej moralności łatwo stracić poczucie dobra i zła.

To momentami absurdalna historia, ale czytana w celach rozrywkowych sprawi frajdę. Na nadchodzące ponure, jesienne wieczory sprawdzi się idealnie. Polecam tym, co lubią historie o legendarnych istotach i szalonych badaniach naukowych. Bawiłam się przy niej świetnie. Plusik za polskie akcenty.
Z przyjemnością sięgnę po kontynuację.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Taka przygodowa bajka oparta na mitach i legendach. Jeśli miało być strasznie to nie było. Aż wierzyć mi się nie chce, że napisał to mistrz horrorów Masterton. Nie mniej jednak nie chciałabym, żeby w realu znalazł się jakiś szaleniec chcący wskrzesić pradawne monstra, nawet w szlachetnych celach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)