Demon Luster

   Po "Szamance od umarlaków" byłam pewna, że koniecznie muszę poznać dalsze losy naszej Idy.

   Od samego początku wiedziałam, że pech cały czas ma ją na swoim oku i nie oprze się pokusie, by pokrzyżować jej plany. Chociaż z drugiej strony dziewczyna sama wpakowała się w niezłe tarapaty składając nieśmiertelną przysięgę. Tik tak tik tak - czas tyka, ucieka, a Ida musi jak najszybciej wymyślić, jak wyrwać duszę Mikołaja z lustra. Z lustra, którym włada demon, kusiciel i jednocześnie szaleniec. Jeśli nie zdąży na czas przepadnie ona i jej dusza, a przecież miała dożyć paruset lat, tak jak jej ciotka...

   Nie uwierzycie, co to były za emocje! Przepadłam dla tej historii! Był to istny wyścig z czasem! Zaciskałam pięści podczas wertowania stron, tak bardzo wczułam się w postać bohaterki, jakbym to ja sama nią była. Dopingowałam z całych sił, by się nie poddawała, gdy miałam ku temu przesłanki. Ale Ida na szczęście to twarda sztuka, a z pomocą mojej najukochańszej ciotki Tekli, to już w ogóle duet idealny! Tak tak, wiem, znowu o niej wspominam, znowu ją faworyzuje, ale bez ciotki ta książka nie byłaby taka sama! A już szczerze obawiałam się, że o niej nie usłyszę, ale Autorka nie zawiodła i dała nam kolejne świetne przygody z jej udziałem!

   Ogólnie cała kreacja postaci i świata tego, w którym żyje Ida, świata zmarłych i tego w lustrze, to po prostu mistrzostwo! Te wszystkie zwroty akcji, to jak serce przyśpieszało z każdą kolejną minutą - I'm in love! A historia dworu i demona luster, to też coś, czego byłam ciekawa od samego początku. I w ogóle nie dość, że dostaliśmy tutaj świetną fantastykę, to jeszcze kroi nam się mały romansik, któremu gorąco kibicuje! A no i Ruda to ruda, jakby jeśli czytaliście to wiecie, troszkę mnie zaskoczyła.

   Ah no i jeszcze nie mogłabym nie wspomnieć o Pechu - on naprawdę istnieje i de facto to prześwietna postać, czekam na jego dalsze poczynania!

   Podsumowując pokochałam drugi tom, tak samo jak i pierwszy. Autorka zrobiła tutaj taką robotę, że szczęka to nie raz mi opadała. Kreacja bohaterów, wszystkich światów, akcja, która gnała, aż serce przyśpieszało swoje tempo. To była taka historia, do której z pewnością nie raz wrócę i taka, którą będę polecać z całego serca. A książki Autorki zdecydowanie muszę przeczytać, wszystkie jakie napisała i jeszcze napisze, no nie mogę powiedzieć nie komuś, kto tak perfekcyjnie posługuje się piórem.

   Dziękuję serdecznie Wydawnictwu Mięta i Autorce za egzemplarz recenzencki! Ta historia zostanie w moim sercu na zawsze! Nie mogę doczekać się poznania dalszych losów bohaterki i jej nieodłącznych przyjaciół.


Psst. Najnowsze wydanie zawiera opowiadanie "Gdy zapłacze rajski ptak" - mam nadzieję, że skusicie się na przeczytanie tej książki w nowym wydaniu, by poznać dodatkowe części! 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Muszę przyznać, że kilkukrotnie próbowałam czytać książki urban fantasy, ale zazwyczaj mnie zawodziły, ta skusiła mnie piękną okładką i barwionymi brzegami i pierwszy raz się nie zawiodłam.

Jeśli kochasz książki, które łączą kryminalny klimat z magią i ciekawe wykreowanymi bohaterami, to ta książka to must-read! 🖤🪞

To nie jest klasyczne fantasy, to też nie zwykły kryminał – to urban fantasy z duszą, inteligentnym twistem i wartką akcją. Autorka wplotła w nasz świat sporo magii, jednak wszystko było logicznie wyjaśnione i sensowne. Tu nie ma miejsca na nudę, a bohaterowie są zdeterminowani by osiągnąć swój cel, oraz to co lubimy najbardziej, fabuła zaskakuje w najmniej spodziewanym momencie.

✨ CO POKOCHAŁAM:
🔹 Kryminalny wątek + magia – idealne połączenie! Tropienie demona luster to coś, czego nie da się przewidzieć. 🗡️🔮
🔹 Ciotka! Totalnie kradnie każdą scenę. Jej sarkazm i błyskotliwe riposty wnoszą ogromną dawkę humoru i lekkości. No i przekręcanie nazwiska Kruchego sprawiało że rozładowywała każde napięcie 😉🧑‍🦳
🔹 Gryzak – Jest przesłodki, pomocny i chciałoby się takiego małego sierściucha mieć w domu ( wychodzi moje zamiłowanie do kotów)
🔹 Styl autorki – lekki, dynamiczny, z polotem. Autorka nie zanudza opisami, nie komplikuje magii, tylko świetnie ją dawkuje. ✨
🔹Pech - w życiu bym nie wpadła na to że może być tak źle, że nawet twój pech ci pomaga 😂
🔹Malownicze opisy miejsc (ale bez przesady) - miałam poczucie, że przenoszę się do mrocznego ogrodu z niezwykłym drzewem 🌳

Jest to drugi tom cyklu Szamanka od umarlaków, jednak myślę, że można go przeczytać oddzielnie, bo wszystko jest spójnie wyjaśnione.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka to literacka jazda obowiązkowa dla każdego, kto lubi fantastykę mroczną, przewrotną i doprawioną czarnym humorem. Martyna Raduchowska po raz kolejny udowadnia, że urban fantasy po polsku może być nie tylko klimatyczne, ale i cholernie dobre – a wszystko to dzięki bohaterce, która bardziej przypomina zmęczoną życiem baristkę niż magiczną wojowniczkę, ale której nie sposób nie pokochać.

 

Ida Brzezińska, nasza ulubiona medium z przymusu, nadal ma dar, którego nie chce, przeznaczenie, które ją wkurza, i rodzinę, którą należałoby objąć dozorem magiczno-psychiatrycznym. Kiedy myślisz, że jej życie nie może być gorsze, trafia na lustro. I nie takie zwykłe lustro, tylko takie, w którym odbicie potrafi mówić, manipulować, wciągać dusze i generalnie robić to wszystko, czego od tafli szkła się nie spodziewasz, poza pokazaniem pryszcza.

 

To, co Martyna Raduchowska robi z tą historią, to magia narracyjna: jest lekko, z wyczuciem rytmu i absolutnie bezlitośnie dla bohaterki. Ida co chwilę pakuje się w kłopoty, które z boku wyglądają jak klasyczna spirala życiowej porażki, ale dzięki ironii, sarkazmowi i wewnętrznym monologom – są czytelniczą rozkoszą. Jej komentarze są tak cięte, że można by nimi przecinać wymiar astralny.

 

Książka ma klimat – gęsty, duszny, trochę jakby Neil Gaiman spotkał się z Andrzejem Sapkowskim na seansie spirytystycznym w bloku na przedmieściach. Mamy śmierć, mamy duchy, mamy zagadki – ale nie takie detektywistyczne, tylko metafizyczne, z egzystencjalnym lękiem i przerażającą odpowiedzialnością w tle. A przy tym wszystkim – nie brakuje humoru. Tego czarnego, inteligentnego, który sprawia, że śmiejesz się, choć nie jesteś pewien, czy wypada.

 

Demon luster nie jest książką o ratowaniu świata. To książka o walce z samą sobą, z dziedzictwem, które boli, i z cieniem, który nie zawsze da się zgasić światłem. Ale to też historia o tym, że czasem trzeba spojrzeć w lustro – i jeśli widzisz tam demona, to może najwyższy czas zapytać, kto go tam wpuścił.

 

Podsumowując: Ida Brzezińska to bohaterka z krwi, kości i złośliwości. Demon luster to jedna z tych książek, które po przeczytaniu zostają w głowie – niczym echo szeptu zza tafli lustra. Raduchowska pisze z lekkością, ale trafia w punkt. I choć czasem masz ochotę potrząsnąć Idą jak śnieżną kulą, to właśnie dzięki temu – jej historia wciąga tak, jak tylko dobrze napisana klątwa potrafi.

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Aksamitna ciemność chwyciła duszę szamanki w ramiona, zimnymi palcami zasłoniła jej oczy, zakryła uszy, na zawsze zamknęła usta”.

Ida pochopnie złożyła przysięgę, która niewypełniona pozbawi ją ciała, jak i duszy. Rozpłynie się w niebyt. Dziewczyna szuka wszelkich sposobów, by odnaleźć duszę Mikołaja i przeprowadzić go na tamtą stronę. Jak to w przypadku Idy nic nie jest łatwe i proste. Nie ma co liczyć na szczęście. Jedynym wyjściem jest współpraca z Kruchym, pracownikiem WON-u.

Czy Ida zdoła ocalić swą duszę? Kim jest tajemniczy Kusiciel, zwany również Demonem Luster i czego szuka?

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc z przyjemnością wróciłam do świata bohaterów i ich problemów. Perspektywa rozwiązania tylu różnych zagadek była wystarczającą motywacją do przeczytania książki.

I wiecie co, wcale się nie zawiodłam. Od samego początku zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń. Później wcale nie jest lepiej, gdyż czas ucieka i pętla się zacieśnia, a niewiadomych coraz więcej.

„Podczas gdy nad nią wisiał wyrok gorszego od śmierci niebytu, wszystkie umarlaki dookoła jak na złość postanowiły powstać z martwych”.

Pojawiają się nowi bohaterowie, którzy niekoniecznie chcą pomóc, a jedynie zaszkodzić. Nikt nie przebije jednak Kwiatuszka, który skrywa w sobie wiele odpowiedzi na różne pytania.

Nie zapominajmy o Kruchym, który z jakiegoś powodu pomaga biednej Idzie. Kilka faktów z jego przeszłości może nam pomóc w ujawnieniu powodów jego działania.

Sami widzicie, że nie sposób na nudę, gdyż jest intensywnie. Wraz z główną bohaterką potrzebowałam sporo elementów układanki, by poskładać wszystko w jedną całość. Bywały ślepe tropy, lecz determinacja Idy (nie bez powodu oczywiście) pchała nas ku wielkiemu finałowi.

Po tej książce już inaczej patrzę w lustro, a wręcz obawiam się mu przypatrywać, gdyż mogę zobaczyć coś, czego nie chciałabym widzieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom cyklu o Szamance od umarlaków, czyli Idzie Brzezińskiej.

 

Muszę przyznać, że ta szata graficzna skradła moje serce od pierwszej chwili i dzięki nowemu wydaniu mam okazję po raz pierwszy poznać paranormalne przygody Idy.

 

Oczywiście wydanie oprócz nowej szaty graficznej wzbogacono o opowiadanie "Gdy zapłacze rajski ptak", które bezpośrednio łączy wątki z pierwszego tomu i stanowi wprowadzenie do drugiego.

 

Wracając do Idy, po wydarzeniach z kamienicy i złożeniu nieśmiertelnej przysięgi, musi ona znaleźć duszę Mikołaja i odprowadzić ją w zaświaty nim rozpłyną się w nicość oboje.

 

Nie będzie to jednak łatwe, bowiem dusza Mikołaja jest uwięziona przez Demona Luster.

 

Kim on jest, dlaczego porywa inne dusze oraz czarownice i czarodziejów?

Jakie tajemnice kryją się w jego posiadłości?

 

Czy Szamance uda się rozwikłać zagadkę dręczących ją wizji?

 

Genialnie się bawiłam przy tej lekturze.

Pomimo poruszania takich tematów jak strata bliskich, śmi*rć to czyta się książkę z lekkością, bowiem autorka sprytnie i taktownie oplotła całość sporą dozą humoru.

 

Docinki bohaterów pozwalają na rozluźnienie atmosfery i sprawiają, że całość nas nie przytłacza.

 

Akcja toczyła się dynamicznie, czasami delikatnie zwalniała ale bynajmniej absolutnie nie nużyła, wręcz przeciwnie, budowała napięcie, które towarzyszyło nam przez całą historię.

 

Uwielbiam świat wykreowany przez autorkę, gdzie mity mieszają się z różnymi wierzeniami, zabobonami i fantastyką.

 

Szamanka widząca duchy, czarownice i czarodzieje z dziwnymi umiejętnościami, demony i tajemnice.

To wszystko przyciąga uwagę i sprawia, że ciągle chce się więcej i więcej.

 

Ida i jej ciotka Tekla to postacie, które kradną serca z miejsca chociaż przyznam, że Kruchy (a także Łamliwy i Chrupki) z każdym rozdziałem zyskuje w moich oczach.

 

Nawet Pech zapunktował!

 

I wiecie co jest najlepsze? Tu nie ma pikantnych scen!

Czyli da się stworzyć wartościową lekturę bez s*ksu? Jak widać, da i to bardzo dobrą!

 

Już się nie mogę doczekać kolejnych przygód naszej Szamanki, mam nadzieje, że to jeszcze nie koniec jej perypetii.

Ciekawa jestem jakie zagadki ją czekają w WONie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Opłakuj siebie tak długo, jak tego potrzebujesz. I płoń, bo przecież ogień wróci do ciebie jeszcze nie jeden raz. W końcu trauma nie znika od tak, a poza tym gniew jest jednym z etapów żałoby. A potem, kto wie?"

Ida ma mało czasu, żeby zrealizować złożoną nieśmiertelną przysięga. 

Czy jej się to uda zanim będzie za późno? 

"Niezły jest z nas trio, pomyślała ponuro Ida. Każdy z innej bajki. Każde w innym koszmarze"

Ida Brzezińska właśnie została konsultantką do spraw pośmiertnych Wydziału Opętań i Nawiedzeń. Niekoniecznie z własnej woli. Niestety, na skutek pewnych okoliczności związanych z nią samą została do tego zmuszona. Jednak ma ważniejsze rzeczy na głowie, a konkretnie kogoś. Musi znaleźć Mikołaja i to nie tylko dlatego, że jest obowiązana do tego, aby przeprowadzić jego duszę w zaświaty, ale przede wszystkim ze względu na pewną nieśmiertelną przysięgę złożoną jego żonie. Przysięgę, która jak uświadamia sobie po czasie jest dosyć poważna a jej niespełnienie może bardzo źle się dla niej skończyć. 

Można powiedzieć, że życie Idy dosyć się skomplikowało. Już pomijając to, że dziewczyna z ledwością przyzwyczaiła się do swojego daru to na spokój długo nie może liczyć. Zgodnie ze swoją rolą musi przeprowadzić duszę Mikołaja na drugą stronę. Wydaje się, że to nic trudnego, prawda? 

Okazuje się, że niekoniecznie. Bo tak się składa, że dusza Mikołaja nadzwyczajnie w świece zniknęła. Zniknęła po drugiej stronie lustra. Znajduje się w rękach samego Demona Luster. Więc jak w takim przypadku, dziewczyna ma zrealizować swoje zadanie? Do tego ta nieśmiertelna przysięga... Czas, czas jest istotny. Tylko czy ma ona go wystarczająco? 

Bardzo trudne zadanie przed szamanką. Nie tylko musi znaleźć jakiś sposób, który pozwoli jej wejść do świata luster, żeby odzyskać zaginioną duszę to z drugiej strony ciągle pojawiają się komplikacje. Wydaje się, że pech nie opuszcza dziewczyny. 

"Ida po prostu wciąż miała Pecha. Chociaż nie, to nawet nie było tak.
To Pech miał Idę"

Książka tak samo jak jej poprzedniczka wciąga od samego początku. Ida w całości poświęca się spełnieniu obietnicy i nie ma co się dziwić. Musi szybko się nauczyć nowych umiejętności, a w tym ma jej pomóc ciotka. Jest to kluczowe do tego, aby uwolnić Mikołaja. Pomoc w tym zakresie również oferuje Kruchy, a może Chrupki? 😜 Podkomisarz Wydziału, który podobno, ma swój własny ukryty cel, ale czy naprawdę? W toku historii poznajemy go coraz lepiej i odkrywamy całą jego historię, która jest dosyć smutna. 

"Ale nie pomagam ci po to, by uśpić upiory przeszłości, nie jesteś kołysanką dla moich demonów, Ido. Nic z tych rzeczy. Po prostu cię lubię. Generalnie nie przepadam za ludźmi i rzadko się przywiązuje, ale z tobą jest inaczej, czuj się zaszczycona"

Kruchy i Ida to doskonały duet, a dodając do tego jeszcze ciotkę Idy?  Jest jeszcze lepiej. To trio gwarantuje wiele śmiesznych sytuacji. Naprawdę ich uwielbiam. Dzięki nim, a zwłaszcza dzięki Tekli i Kruchemu nie brakuje w książce humoru. To bohaterzy, którzy od razu wzbudzają sympatię. Ich cel? Znaleźć dusze Mikołaja i stawić czoło Demonowi Luster. Czy to się uda?
 
Cóż, Ida i Kruchy to osoby, które nie potrafią trzymać się z dala od kłopotów. Ba, one same ich szukają. Dlatego nie ma co się dziwić, że im dalej się posuwają się w celu realizacji zadania to coraz bardziej sprowadzają na siebie kłopoty. Ktoś depcze im po piętach, ktoś kto nie chce, żeby cała prawda wyszła na jaw. Czy osiągnie swój cel? Do tego dochodzi sam Demon Luster, a przynajmniej jego przeszłość. Czy bohaterzy odkryją co się z nim stało? Czy wyjdą zwycięsko w starciu z nim? Czy uda im się go pokonać?

Czas, czas jest wrogiem. Ida ma coraz mniej czasu na uratowanie nie tylko Mikołaja, ale przede wszystkim siebie samej. Jednak ani razu się nie poddaje, mimo, że im bliżej jest rozwiązania sprawy tym pojawia się coraz więcej trudności, a nawet zagrożeń. Nie pomagają również pewne wizje, które raczej nie podnoszą na duchu. Nieoczekiwanie pojawia się pewien sojusznik. Tylko czy to okaże się wystarczające, żeby pokonać sławnego Kusiciela? Niebezpieczeństwo jest coraz bliżej. 

"Ostatnio wszystko zdawało się poważnie zagrażać jej życiu"

"Demon luster" to książka, przez którą się wręcz płynie. Można powiedzieć, że strony same się przekładają. Historia wciąga od samego początku i nie brakuje w niej humoru. Ulubiony bohater? Zdecydowanie ciotka Tekla. Uwielbiam. Zresztą, prawie każdy z bohaterów wzbudza bardzo dużą sympatię, choć pojawiają się pewne wyjątki. Cóż, zdecydowanie z Idą łączy nas niechęć do pewnej osoby. Jest to pozycja, którą naprawdę bardzo przyjemnie spędziłam czas i każdemu ją polecam. Miłego!
Tak samo jak w przypadku pierwszej części należy zwrócić uwagę na piękne wydanie. Kto ma słabość do barwionych brzegów? 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Demon Luster" to drugi tom z cyklu " Szamanka od umarlaków" Martyny Raduchowskiej.
Idą powoli godzi się ze swoim przeznaczeniem. Dziewczyna nie ma wpływu na to czy zgon przepowie jednak staje się odpowiedzialna za duszę zmarłego. Ma obowiązek ją chronić i zadbać o to żeby bezpiecznie trafiła do zaświatów.
W jej misji przeszkadza jej łamiący dusz Demon luster.
Jest to kontynuacja "Szamanki od umarlaków".
Muszę przyznać, że ta część jest znacznie lepsza od poprzedniej. Mam wrażenie, że to dopiwro początek przygód Idy. A czeka mnie jeszcze jeden tom, który po prostu muszę przeczytać.
Jestem zakochana w tej serii. Pwoaznie już nie mogę się doczekać następnego tomu.
Powieść należy do fantastyki i całkowicie zawładnęła moim sercem..

Zdecydowanie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nareszcie po tak długim czasie zabrałam się z tą kontynuację! Nawet nie wiecie jak miło się zaskoczyłam. Teraz o wiele lepiej mi się ją czytało i wydarzenia mocno mnie zaintrygowały, ale już tłumaczę.

Ta część przede wszystkim skupia się na spełnieniu obietnicy złożonej Karolinie. Nie jest to jednak proste, ponieważ dusza którą miała uratować uciekła do lustra, a dziewczyna nie umiała się tam przenosić. Dodatkowo magiczna policja też się tym zainteresowała i Ida miała nieźle przekichane przez to.

Ida mocno się zmieniła pomiędzy tomami. Dziewczyna w końcu zrozumiała, że nie ucieknie przed swoimi mocami i musi je zaakceptować. Nareszcie odkrywa swoje moce i okazuje się, że jest naprawdę potężna. Jednak to nie jest takie proste, ponieważ przez to zwraca na siebie uwagę nieodpowiednich istot. Teraz jeszcze pojawił się Kruszyna, który bardzo mi się spodobał. Był zabawny, hardy i lojalny. To mężczyzna, który wierzył w to co robił i chciał doprowadzić sprawę do końca.

Książkę czytało mi się naprawdę dobrze, o wiele lepiej niż pierwszą część. Powieść była o wiele lżejsza, co chwila coś się działo i ciężko było się od niej oderwać. Da się odczuć, że autorka przez ten czas poprawiła swój styl i teraz jest o wiele lepiej!

Podsumowując "Demon luster" to naprawdę dobra kontynuacja. To książka którą warto przeczytać i już mam za sobą trzecią część i jest jeszcze lepsza. Dlatego jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z tą serią, to koniecznie musicie nadrobić!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No i to ja rozumiem! Dokładnie tak powinna wyglądać pierwsza część, żeby mnie zachwycić! Na całe szczęście, nie jestem osobą, która skreśla całą serię po pierwszej nieudanej książce. I bardzo się teraz z tego cieszę, bo dosłownie nie mogłam się oderwać od tej książki! 

Często słyszy się, w odniesieniu do książek czy filmów, że "akcja nie zwalniała nawet na chwilę", albo, że coś było "naładowane akcją". I przy "Demonie Luster" dokładnie zrozumiałam o czym mowa. Dosłownie od pierwszej do ostatniej strony akcja pędziła na łeb, na szyję! Cały czas się coś działo, ale książka nie była przeładowana, czy przekombinowana. Każda strona była jednakowo ciekawa i wciągająca. 

No i nie pojawiały się już tutaj jakieś głupie infantylne odzywki. Widzę, że autorka w końcu się zdecydowała na wersję 'wulgarną', co zdecydowanie przypadło mi do gustu, bo dodało jeszcze nieco ekspresji, czasem nadal jeszcze lekko irytującej Idzie ;)

Wyjaśniła się również kwestia, z tak bardzo irytującym mnie w pierwszej części, Pechem. I to wyjaśniła się w tak interesujący sposób, że puszczam w niepamięć moje rozdrażnienie z pierwszego tomu. Na pewno podczas kolejnego czytania, z wiedzą którą teraz mam, oceniłabym "Szamankę od umarlaków" wyżej niż za pierwszym razem ;) 

Podobał mi się również wątek z siewcami wspomnień i siewcami zapomnienia. Widać, że autorka kocha psychologię, którą w końcu przecież studiowała. Ale plus należy jej się za to, że potrafiła wykorzystać swoją pasję do psychologii, w sposób interesujący dla czytelnika. 

"Demon Luster" to zdecydowanie świetna książka! I teraz szczerze mam nadzieję, że to nie jest już definitywny koniec przygód Idy, Kruchego vel Chrupkiego i reszty tej szalonej parady osobistości! ;) 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Polska autorka, akcja dzieje się we Wrocławiu, niebagatelny język oraz ciekawa fabuła, czego więcej chcieć?! Chyba tylko tego by to przeczytać. Gorąco polecam :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeszcze lepsza niż część pierwsza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niesamowita!! Kolejny sukces autorki, fantastyczna zmiana na lepsze, dojrzalszy styl, obfitsze opisy. Wciągającą fabula w fantastyczno-kryminalnej oprawie, bohaterowie dalej zachwycająca i są mocniej rozbudowani. Sporo Szamankowego humoru, ale tez lekko mroczna! Ida Brzezińska znowu podbija serca czytelników, "Wrzucisz taką do wulkanu, to ci pamiątki przyniesie" dosłownie, :P. Piekła, bójcie się bo nadchodzi Szamanka i nic jej nie powstrzyma by uratować dusze!! Serdecznie polecam!!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Demony to istoty nadprzyrodzone, często występują w wielu wierzeniach ludowych, mitologiach bądź religiach. Najczęściej postrzegane jako złośliwe i nieprzychylne człowiekowi duchy posiadające cechy na wpół ludzkie i boskie. W religiach często utożsamiane z upadłymi bogami ze starożytnych wierzeń, które mszczą się na ludziach za swój upadek. O zgrozo! Pomyśleć, że Ida do tej pory żyła w błogiej niewiedzy myśląc, iż takie coś jak demony, po prostu nie istnieje. Niestety weryfikacja tych danych była dość bolesna i opłakana w skutkach. Szczególnie, że w sprawę ponownie wplątuje się paskudny Pech prześladujący Idę już od dawna. Dziewczyna wszelkimi sposobami stara się odnaleźć duszę Mikołaja i przeprowadzić ją w Zaświaty, bo inaczej jej sytuacja będzie nie wesoła i nie chodzi tu wcale, że straci cząstkę duszy, tylko o to, że może ją czekać coś znacznie gorszego. Właśnie z tego powodu Ida i Kruchy zagłębiają się w przeszłość człowieka, który najprawdopodobniej jest Kusicielem lub Demonem luster (jak kto woli), z którym przyjdzie im się w końcu zmierzyć. Rozpoczyna się walka z czasem... Demon luster to drugi tom z serii Szamanka od umarlaków, autorstwa Martyny Raduchowskiej. Nie tak dawno temu mieliście okazję czytać moją recenzję na temat poprzedniego tomu, który niebywale przypadł mi do gustu i na stałe wpisał się na listę ulubionych. A jak to było z tą częścią? Szczerze mówić to powieść mnie zaskoczyła. Liczyłam bowiem na coś równie świetnego jak jej poprzedniczka, a dostałam... coś dużo, dużo lepszego. Byłam naprawdę zaskoczona, ponieważ już Szamanka od umarlaków była na wysokim poziomie, jednak to co przez co Ida musiała przejść w trakcie tamtej historii to mały pikuś w porównaniu z tym co pisarka zgotowała jej w Demonie luster. Naprawdę należy się wielki ukłon w stronę wyobraźni autorki oraz jej talentu pisarskiego dzięki, któremu oddała wszystkie sceny z taką realnością. Fabuła jest naprawdę niesamowita, pełna tajemnic, niedopowiedzeń, niespodziewanych zwrotów akcji i mrocznego klimatu. Wszystko to razem wzięte sprawiało, że moje nerwy były napięte jak postronki. Szczególnie w momentach kiedy nie mogłam być pewna tego co zdarzy się na kolejnej stronie, no bo jak tu być pewnym kiedy Idowy pech ciągle wtrąca swoje pięć groszy. I w tym właśnie momencie przechodzimy do jednego z moich ulubionych elementów fabuły tej powieści. Dokładniej, chodzi mi o fakt iż autorka postanowiła spersonalizować właśnie ten mały wredny głosik, który ciągle kombinuje jak tu wpędzić naszą szamankę w jeszcze większe tarapaty. Przyznam się, że nie spodziewałam się także takiego wyjaśnienia, jakie zaserwowała nam Martyna Raduchowska, odnośnie wyjaśnienia dlaczego bohaterka ma aż tak pod górkę ze wszystkim czego się tknie. Zresztą moje zaskoczenie nie skupia się tylko na tym jednym aspekcie powieści, bo chociażby geneza przeistoczenia się samego Kusiciel w to czym się stało, także zasługuje na wszelką możliwą uwagę. Szczególnie, że autorka nie robi niczego jednorazowo, a po prostu podsuwa nam (często mylne i pokrętne) szczątkowe informacje na ten temat, pozwalając tym samym aby czytelnik starał się samodzielnie poskładać wszystkie elementy układanki w jedną spójną całość. No i oczywiście nie mogę zapomnieć o cudownej okładce. Jest ona świetnym, jakże tajemniczym i zarazem sugestywnym dopełnieniem całej treści jaka się pod nią skrywa. Tutaj także należą się ukłony w stronę Dominika Brońka, który stworzył tą niesamowitą ilustrację zdobiącą oprawę graficzną Demona luster. Podsumowując. Książka jest nie tylko doskonałą kontynuacją, ale także idealną powieścią samą w sobie. Jednam pędzę od razu zaznaczyć, że lepiej jej lekturę lepiej poprzedzić zapoznaniem się z treścią Szamanki od umarlaków (oczywiście jeżeli jeszcze nie mieliście okazji się z nią zapoznać), wtedy będziecie lepiej zorientowani kto jest kim i jakim cudem ścieżki jego losu skrzyżowały się z wyboistą drogą życia po której przyszło kroczyć naszej pechowej szamance od umarlaków.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Myślę, więc jestem. No, Kartezjusz, toś się, chłopie, ździebko zagalopował." Mieliście kiedyś pecha w życiu? A może pech miał Was? Czy pech może kogokolwiek mieć? Otóż może, znam taką jedną Idę Brzezińską... Do niedawna była normalną dziewczyną, której po prostu brakowało odrobiny szczęścia. Nastąpiła kumulacja - Ida zaczęła widzieć duchy. Co za tym idzie - została szamanką od umarlaków - mieszanką medium i banshee. No tak! Jakby mało miała w życiu problemów... Ostatnim razem jej jedno zadanie okazało się być bardziej skomplikowane niż mogłoby się wydawać. A co spotka ją tym razem? Jak każda normalna dziewczyna w wieku 20 lat, Ida chce żyć własnym życiem. Nie uśmiecha jej się przeprowadzanie duchów na drugą stronę, nie lubi mieć wizji i pragnie tylko jednego - świętego spokoju. Niestety, ciotka na to nie pozwala, funkcjonariusze z WON-u na to nie pozwalają, a co najważniejsze - duchy dopominają się o swoje. Ida złożyła nieśmiertelną przysięgę, a to zobowiązuje. Sama jednak nie miała pojęcia, na co się porywa... Przyjdzie jej się zmierzyć z Kusicielem, który znany jest również jako Demon Luster. Jeżeli nie uda jej się spełnić przysięgi na czas, Ida się po prostu rozpłynie w nicości... ,,Szamanka od umarlaków" wpadła w moje ręce nie tak dawno temu, a historia w niej zawarta gdzieś tam krążyła w mojej pamięci. Niezbyt intensywnie, ale na tyle mocno, że pamiętałam, co przydarzyło się głównej bohaterce. Z chęcią sięgnęłam po kontynuację, ponieważ Martyna Raduchowska posługuje się bardzo lekkim i płynnym językiem, który sprawia, że po prostu strona przelatuje za strona, a my nawet nie wiemy kiedy się to dzieje. Fabuła może nie jest z najwyższej półki, ale ,,Demon luster" to książka bardziej rozrywkowa, przy której nie trzeba za mocno myśleć i wysilać się, aby zrozumieć, co autor miał na myśli. To prosta lektura, która jednak potrafi czytelnika zabrać do swojego świata na kilka dobrych godzin. Na szczególną uwagę zasługują bohaterowie. Ida Brzezińska w tej części stała się dużo bardziej wyrazista, pełna werwy i życia. Polubiłam tę dziewczynę - nie da się ukryć. Uparta i nieco bezczelna, ale potrafi sobie poradzić w trudnej sytuacji. Nie użala się nad sobą zbyt długo, tyko działa. Jednak nic nie pobije mojego uwielbienia do jej ciotki Tekli! Ta kobieta jest tak zabawna i charakterystyczna, że ciężko o niej zapomnieć. Sposób jej wysławiania się nadaje jej jeszcze większej głębi charakteru, co sprawia, że postać ta staje się unikatowa. Pojawia się tutaj kilku bohaterów z poprzedniej części, których nie mieliśmy okazji za dobrze poznać - chociażby Kruchy, który okazał się być całkiem sympatyczny. Przemiłą i przezabawna jest również jego znajoma zwana Kwiatuszkiem czy też Skittlesem - dlaczego? Przekonajcie się sami. Wątkiem głównym jest zdecydowanie próba dotarcia do Kusiciela, co jest nie lada wyczynem. Ida wie, że sama sobie nie poradzi, ale stale próbuje. Właściwie to nie ma wyboru - nieśmiertelna przysięga zobowiązuje. Dobra konstrukcja wszystkich wątków, umiarkowane tempo i w miarę interesujący rozwój wydarzeń - nudzić się nie nudziłam, a wręcz przeciwnie - z chęcią śledziłam poczynania bohaterów i czekałam na punkt kulminacyjny, w którym wszystko się wyjaśni. Niestety, trochę się zawiodłam, bo liczyłam na większą dawkę akcji i może nieco więcej skomplikowania. Zwiększenie nutki niepewności też by nie zaszkodziło. Mimo wszystko ,,Demon luster" to dobra kontynuacja, którą czytałam z przyjemnością. Zapewniła mi sporą dawkę śmiechu i rozrywki, a właśnie o to chodzi w tego typu książkach. To taki poprawiacz humoru umożliwiający przeżycie ciekawej przygody wraz z bohaterami. Przyjemny język i lekkość sprawiają, że naprawdę szybko można przeczytać całą tę powieść, a i mieć z tego dobrą zabawę. Jeżeli ktoś nie czytał pierwszej części, to nie powinien mieć problemu w odnalezieniu się tutaj, bowiem na samym początku dostajemy dosyć obszerne przypomnienie poprzednich wydarzeń. Osobiście jednak wiem z autopsji, że lepiej zaczynać od początku, a nie od kolejnych części cyklu. Polecam twórczość Martyny Raduchowskiej jeżeli szukacie czegoś nieskomplikowanego i zapewniającego dobrą rozrywkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Oto ona. Cała na... czarno? Mroczna i zdeterminowana. Ida Brzezińska, szamanka od umarlaków. Wiecznie nieobecna na zajęciach studentka psychologii oraz świeżo upieczona konsultantka do spraw pośmiertnych w Wydziale Opętań i Nawiedzeń. Dziewczyna jest pogodzona ze swoim losem i mocami, którymi obdarzyła ją natura - potrafi przewidzieć czyjś zgon i bierze odpowiedzialność za przeprowadzenie duszy zmarłego na drugą stronę.   Ida ma jednak pecha. A właściwie Pecha. Dusza, którą miała przeprowadzić w zaświaty, znika po drugiej stronie lustra. Niedoświadczona szamanka składa także przysięgę. Przysięgę, która może i ją samą pociągnąć w niebyt.

Czy młoda adeptka odnajdzie lustrzaną drogę do Mikołaja? Czy jest w stanie dotrzymać przysięgi? I co z tym wszystkim wspólnego ma krzak róży i czarna brzoza?



Świetnie wydana powieść - okładka zachwyca, barwione brzegi nawiązują do treści powieści. Pięknie współgra na półce z częścią pierwszą.

Sama powieść jest wartka, zabawna, wybuchowa, mroczna i zaskakująca. Ida jako bohaterka rozwija skrzydła. Staje się bardziej wojownicza i pewna siebie. Nie boi się stanąć oko w oko ze złem i podjąć rzuconą jej rękawicę. Martyna Raduchowska nie cacka się ze swoją bohaterką - co rusz rzuca jej kłody pod nogi. Nie czeka, aż Ida wszystko sobie poukłada i wypocznie. O nie! Tu akcja goni akcję. Choć autorka nie żałowała także czarnego humoru czy ciętego języka. Dzięki temu powieść czyta się szybko, nie da się jej odłożyć na bok.

To nie jest powieść fantasy o ratowaniu czyjejś duszy. To powieść o byciu wojownikiem (wojowniczką właściwie), pogodzeniu się ze swoimi mocami i losem, nad którym nie jesteśmy wstanie zapanować. To historia o stawaniu się silniejszym, lepszym, wytrwalszym. O dorastaniu i rozwijaniu sobie jako człowieka. Choć sprzedana nam w otoczce ironicznej opowieści urban fantasy.

Świetną rekomendacją jest fakt, że mój nastoletni syn nie zamierzał czytać tych ,,dziewczyńskich" książek. Ale widział mój zachwyt i w 3 dni poznał całą trylogię przygód Idy. I teraz bezczelnie mówi do mnie w trzeciej osobie udając ciotkę Teklę :) Stworzyłam czytelniczego maniaka. I wiecie co, dobrze mi z tym. Bo nasze literackie żarty podtrzymują więź z ,,jakże bardzo dorosłym" nastolatkiem.

Mocniejsza, bardziej mroczna powieść z cyklu Szamanka od umarlaków to fascynująca podróż w zaświaty, którą polecam każdemu.

  Dziękuję Wydawnictwu Mięta za cudowny prezent na Dzień Dziecka :D

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Demon luster" to drugi tom cyklu Szamanki od umarlaków.

Ida musi odnaleźć duszę Mikołaja. Niestety nie idzie jej zbyt dobrze. Do tego stawką jest być albo nie być, a Ida zdecydowanie chce jeszcze poistnieć. Oprócz szukania zbłąkanej duszy dziewczyna ma także na głowie ciotkę oraz WON. O jej przygodach z pierwszego tomu nie da się zapomnieć, a niektórzy z Wydziału Nawiedzeń i Opętań chętnie znajdą haka nie tylko na Idę, ale również Kruchego. Dziewczyna ma sporo problemów, a Pech nie pomaga w ich rozwiązaniu.

W tym tomie sporo się dzieje. Podczas czytania trzymałam kciuki za Idę i wkurzałam się na Rudą, ale mimo wszystko miałam nadzieję na udane zakończenie. Czy z idowym Pechem była na nie szansa? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie w książce ?

"Demon luster" wciągnął mnie od pierwszych stron. Autorka ma lekkie pióro i poczucie humoru, które uwielbiam. Także czytanie tej książki było czystą przyjemnością ?

Dodatkowe opowiadanie też było ciekawe, bo ukazywało historię Joanny- harpii z akademika, która (chyba tylko dzięki Pechowi) przypałętała się do Idy.

Poza tym, przy tak pięknym wydaniu nie można przejść obojętnie?

Jeśli moja recenzja nie skusiła Was do sięgnięcia po tytuł, to sama okładka powinna zrobić to za mnie ? Tak wydana historia zasługuje na to, żeby ją poznać ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Witajcie moi kochani

 

Lubicie fantastykę z domieszką humoru?

Dziś chciałabym przedstawić Wam kolejną część przygód Szamanki od umarlaków.

 

Tytuł: Demon luster

Cykl: Szamanka od umarlaków Tom 2

Autor: Martyna Raduchowska

Wydawnictwo: Mięta

 

Młoda Szamanka od umarlaków Ida Brzezińska została konsultantką do spraw pośmiertnych w Wydziale Opętań i Nawiedzeń. Jednak jej głównym zajęciem nadal było przeprowadzanie dusz zmarłych na drugą stronę. Tym razem zobowiązała się do przeprowadzenia duszy zmarłego męża swej przyjaciółki. I nie byłoby w tym nic trudnego, gdyby nie fakt, że jego dusza zniknęła po drugiej stronie lustra. A na domiar złego Ida złożyła nieśmiertelną przysięgę, której złamanie oznacza przejście w niebyt, co jest gorsze niż sama śmierć. Więc teraz za wszelką cenę musi rozwiązać sprawę kryminalną sprzed wielu lat, przejść na drugą stronę lustra oraz odnaleźć duszę Mikołaja i przeprowadzić ją na druga stronę. Po prostu łatwizna.

 

To była bardzo przyjemna lektura.

Fabuła ponownie okazała się interesująca. Młoda Szamanka od umarlaków wpakowała się w ogromne kłopoty zagrażające dosłownie jej życiu. Dodatkowo na własne życzenie zmuszona została do przekroczenia granic przyzwoitości. W tym wszystkim towarzyszyli jej ciotka Tekla, przyjaciel Kruchy oraz Ruda, której z wzajemnością nie darzyła sympatią oraz Gryzak i zawsze obecny Pech. Bardzo dobra mieszanka towarzyska.

 

Akcja rozwijała się powoli jednak dynamicznie. Dzięki czemu miałam wrażenie, że ciągle coś się dzieje. Tam nie było miejsca na nudę. Co ogromnie mnie cieszyło. Ponadto zawiłość oraz tajemniczość fabuły okazała się bardzo absorbująca. 

 

W aspekcie bohaterów oczywiście Ida oraz Tekla znajdują się na pierwszym miejscu moich ulubieńców za swój czarujący i zadziorny charakter. W przypadku Kruchego okazało się, iż jest to bardzo sympatyczna postać, czego mimo najszczerszych chęci, nie mogę niestety powiedzieć o Rudej. Oczywiście nie mogę zapomnieć o Gryzaku i Pechu. Stanowią oni magiczny aspekt tejże historii.

 

Jedyne z czym miałam pewien problem to używki. Jakby nie patrzeć Ida ma dwadzieścia lat, a bardzo często po nie sięga. W pewnych momentach miałam wrażenie, że tego nie kontroluje. W moim odczuciu wzmianek o nich było po prostu za dużo.

 

Zakończenie okazało się bardzo kreatywne. Nie spodziewałam się aż takich tajemnic związanych z daną sprawą. Jej rozwiązanie oraz odkrycie wszystkich kart bardzo mnie zaskoczyło.

 

Reasumując ,,Demon luster' to zdecydowanie komfortowa i pełna humoru fantastyczna powieść. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie i szybko. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów. I ponownie jestem ciekawa jak potoczą się dalsze losy Idy, czyli Szamanki od umarlaków.

 

Kwintesencją całej historii jest ten oto cytat: ,,Ida po prostu wciąż miała Pecha. Chociaż nie, to nawet nie było tak. To Pech miał Idę. I byli na siebie skazani przez kolejne trzy do pięciu lat".

 

Serdecznie polecam, strona.394

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Im dalej tym niestety gorzej. Pierwsza część była mistrzowska, druga jest dobra, boję się zacząć trzecią. Mimo wszystko ciotkę Tekle pokochałam i kocham dalej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna część serii o szamance od umarlaków. Ta już nieco mroczniejsza, różnie wciągająca. Książkę się pochłania!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)