Hipnoza

✴️✴️✴️ Recenzja ✴️✴️✴️

Krzysztof Bochnia „Hipnoza”
@bochuskrzysztof
📚 Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
@skarpawarszawska

✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️✴️

" Nie ma takiego świństwa, którego człowiek nie wyrządziłby bliźniemu. Jeśli Bóg stworzył ich na obraz i podobieństwa swoje, to spartolił sprawę na cateł linii. A ponieważ
Boga nie ma, to sprawa wygląda jeszcze gorzej..."

No dobra, powiem to wprost ta książka to czyste WOW. Serio, dawno nie miałam w rękach powieści, która tak od pierwszych stron wciąga jak wir. Gdańsk z 1807 roku ożywa tu jakby ktoś go wyciągnął z mgły i postawił przede mną zimny, brudny, lepki od strachu i totalnie hipnotyzujący.

Mamy mroczne zaułki, trup ścielący się gęsto i śledztwo, w które wplątuje się Hamilkar Sterling młody, zbuntowany facet z głową pełną pomysłów i sercem rozdartym między lojalnością a strachem. Francuzi każą mu szukać morderców, a on chcąc nie chcąc musi się w to wpakować po uszy, żeby uratować ojca. I wtedy dopiero zaczyna się prawdziwa jazda.

✨ Co znajdziesz w „Hipnozie”:
💣 Gdańsk, zima 1807 duszny, portowy klimat.
💣 Serię brutalnych zabójstw francuskich oficerów.
💣 Polityczne napięcie: Francuzi, Prusacy, masoni, przemytnicy.
💣 Hamilkara Sterlinga genialnego, ale zbuntowanego bohatera.
💣 Szantaż i walkę o życie ojca.
💣 Wynalazki, aparaty do wykrywania kłamstw i seanse hipnozy.
💣 Francuskiego agenta Victora i nietypowe śledztwo.
💣 Klimat noir mrok, intrygi, zdrady i upadłe dusze.
💣 Finał, który wbija w fotel.

Największy atut? Klimat. Autor ma takie pióro, że czujesz zapach wilgoci, słyszysz skrzypienie desek i dzwonienie szabel gdzieś w oddali. Całość przypomina film noir w historycznej scenerii pełen napięcia, tajemnic i ludzi o niepewnych intencjach.

Motyw hipnozy i wynalazków to strzał w dziesiątkę. Daje tej historii świeżość i taki „naukowy dreszcz”, który idealnie pasuje do głównego bohatera. Hamilkar to postać, której nie da się nie polubić inteligentny, trochę szalony, zdeterminowany, a jednocześnie bardzo ludzki.

Czyta się to jak trans jeszcze jeden rozdział, i nagle orientujesz się, że minęła północ. A zakończenie? Ciche „no nieee, serio?” i ten moment, gdy musisz chwilę posiedzieć w ciszy, żeby wszystko przetrawić.

Nie będę się rozwodzić „Hipnoza” to kryminał retro z duszą.
Mroczny, inteligentny, z klimatem, który wchodzi pod skórę.
Idealny dla tych, którzy lubią historie, po których zostaje coś więcej niż tylko fabuła, ten niepokój, to napięcie, ta magia słów.

„ Życie ludzkie jest warte tyle, co końskie łajno. Wszystko dookoła sparszywiało, człowiek człowiekowi najgorszym wrogiem...”

Gdańsk, rok 1807. Miasto spowite mgłą i tajemnicą. W zaułkach giną francuscy oficerowie brutalnie, bez litości. Władze są bezradne, tropy prowadzą donikąd. Wtedy na scenę wchodzi Hamilkar Sterling – młody Polak, wynalazca z głową pełną szalonych pomysłów, który wcale nie chce być częścią tej gry. Ale nie ma wyboru Francuzi szantażują go losem ojca.
Zmuszony do współpracy, wchodzi coraz głębiej w śledztwo, w którym nic nie jest oczywiste. Wynalazki, hipnoza, intrygi i sekrety, które mogą pochłonąć nie tylko Gdańsk, ale i jego samego.

Zima roku 1807, Gdańsk wyzwolony spod władzy Prus, ale pozostaje pod kuratelą Napoleona.
Giną francuscy oficerowie, mordowani w okrutny sposób przez nieuchwytnych sprawców.
Wykrycie skrytobójców jest trudne, śledztwo się przeciąga. Kto stoi za tymi zbrodniami? Pruscy partyzanci, gdańscy masoni, a może przemytnicy z portu?
Francuzi zmuszają do współpracy Polaka, Hamilkara Sterlinga syna lekarza pułkowego, którego aresztowano pod fałszywym zarzutem błędu lekarskiego i doprowadzenia do śmierci jednego z generałów francuskich. Hamilkar nie ma wyboru, musi podjąć współpracę.

„Napoleon widziany przez jednych jako największy wróg, a przez innych oczekiwany wyzwoliciel”

Wciągająca powieść kryminalna osadzona w napoleońskim Gdańsku, klimatyczna atmosfera, intrygujący spisek z dobrze zarysowanymi głównymi postaciami. Które od samego początku budzą sympatię. Hamilkar Sterling niesamowicie lojalny wobec ojca, wielokrotnie podkreśla swoją polskość i ten nienasycony głód wiedzy, ta ogromna potrzeba nauki i badań.
Drugi to francuski policjant, inspektor Victo, wzbudza podziw swoją uczciwością, zaangażowaniem i oddaniem dla sprawy.

Krzysztof Bochus po mistrzowsku łączy kilka warstw, historyczną i kryminalną z nauką. Perfekcyjnie dawkuje emocje, świetnie buduje aurę niepewności i tajemniczości, ćwicząc naszą cierpliwość i czujność. Tu napięcie rośnie ze strony na stronę, przerywane momentami szczyptą humoru.
Autor udowadnia nam, że posiada talent do tworzenia niezwykle barwnych postaci i wciągającej fabuły. Krok po kroku wprowadza nas w pozornie banalną opowieść, w której wątpliwość i tajemniczość są niewyjaśnione do samego końca.

„Hipnoza” to zgrabnie połączony świat fikcji z wątkami historycznymi. Genialnie oddane tło Gdańska, mroczne i tajemnicze. Mieszanka kulturowa, ludzi różnych narodowości i środowisk.

Byliście kiedyś w Gdańsku? Ja byłam raz, kilka lat temu. Właśnie tam rozgrywa się akcja najnowszej książki Krzysztofa Bochusa pod tytułem "Hipnoza". Autor przenosi nas do Gdańska roku 1807, który znajduje się pod kontrolą Francji. W zaułkach miasta giną w brutalny sposób francuscy oficerowie. Francuska policja sama nie jest w stanie poradzić sobie ze znalezieniem sprawcy, więc szantażem zmusza do pomocy Polaka, który prowadzi seanse hipnotyczne. Według Francuzów jego nietypowe pasje oraz zdolności (stworzył aparat do wykrywania kłamstw) pomogą im w śledztwie. Mężczyzna nie ma wyboru i musi się zgodzić. Czy uda mu się pomóc w śledztwie i przy okazji ocalić ojca? Kto zabija i jaki ma w tym cel? Autor stworzył rasowy kryminał, w którym rozbudowane śledztwo krok po kroku prowadzi nas do rozwiązania zagadki. Historia wciągająca, mroczna, duszna i pełna tajemnic. Akcja ciągle zmienia tempo wprowadzając nas w ciemne zaułki raz szybciej raz wolniej. Do tego świetnie zrekonstruowany klimat tamtej epoki i ten zręczny zabieg łączenia faktów historycznych z fikcją literacką. Mnie wciągnęła ta historia i mam nadzieję że Wam też się spodoba.

Jeśli szukacie thrillera, który od pierwszej strony nie pozwala o sobie zapomnieć, "Hipnoza" Krzysztofa Bochusa jest pozycją właśnie dla Was! 📚➡️🔍 Ta książka to prawdziwy rollercoaster emocji! 😱💥 Sam pomysł, wykorzystanie hipnozy do popełniania zbrodni  jest genialny i niesamowicie wciągający. Autor mistrzowsko buduje napięcie, a każdy rozdział kończy się w takim momencie, że po prostu nie da się odłożyć lektury. "Jeszcze tylko jeden rozdział" – mówisz. I nagle jest 3 w nocy! ⏰🌙😅
Bohaterowie są wyraziści i  co ważne, wiarygodni. Główny bohater, choć targany własnymi demonami, budzi sympatię i chce się za nim podążać  🤔🕵️‍♂️ A antagonista? Cóż... to jeden z tych czarnych charakterów, którzy naprawdę potrafią przerazić, właśnie przez swoją inteligencję i chłodną kalkulację 😈
Klimat Gdańska  został oddany znakomicie – miasto staje się tu nie tylko tłem, ale kolejnym bohaterem opowieści, mrocznym i nieprzyjaznym 🌃🌧️
Czy są jakieś wady? Może momentami akcja jest tak gęsta od zwrotów, że można się trochę pogubić, ale to naprawdę drobiazg w porównaniu z ogromem frajdy, jaką daje lektura.🤯🔄

Podsumowując: "Hipnoza" to pierwszoklasowy kryminał,  który trzyma w napięciu od początku do samego końca. Czyta się jednym tchem! Gorąco polecam wszystkim miłośnikom gatunku. To musi się skończyć dobrze zapowiedzianym serialem! 🎬🍿

Moja ocena: 9/10 🌟

BRUNETTE BOOKS

„Życie ludzkie jest warte tyle, co końskie łajno. Wszystko dookoła sparszywiało, człowiek człowiekowi najgorszym wrogiem.”

Zima roku 1807…

W gdańskich zaułkach giną francuscy oficerowie, mordowani w okrutny sposób przez nieuchwytnych sprawców. Śledztwo przeciąga się, a winni pozostają w cieniu. Kto stoi za tymi zbrodniami? Pruscy partyzanci, gdańscy masoni, a może przemytnicy z portu? Francuzi szantażem zmuszają do współpracy Hamilkara Sterlinga, syna lekarza aresztowanego pod fałszywym zarzutem błędu lekarskiego. Atutem Polaka są jego nietypowe pasje: konstruuje własne machiny, w tym aerograf, aparat do wykrywania kłamstw, a także eksperymentuje z hipnozą — dziedziną dopiero raczkującą w tamtych czasach.

Hamilkar nie ma wyboru. Wspólnie z francuskim agentem Victorem podejmuje się śledztwa, które prowadzi ich ku zaskakującej prawdzie.

Czytając książkę, miałam poczucie, że zanurzam się w innym świecie — w Gdańsku pełnym mroku, zimy, strachu i polityki. Autor umiejętnie przenosi czytelnika do roku 1807, w czasy, gdy francuskie i pruskie wpływy próbowały kształtować losy miasta.

Głównym bohaterem jest Hamilkar Sterling — młody człowiek łączący naukę z intuicją. Jego zdolności hipnotyczne wydają się kluczowe, ale w rzeczywistości są jedynie ciekawym dodatkiem, kontrastującym z klasycznym podejściem do śledztwa. Sam tytuł może być więc nieco mylący.

W powieści mocno wybrzmiewa to, że życiowe wybory rzadko bywają czarno-białe. Widać to w relacjach między bohaterami, w których przeplatają się lojalność, strach, zdrada i nadzieja.

Najsilniejsze wrażenie zrobił na mnie klimat książki: ciężki, zimny, duszny. Autor plastycznie odmalowuje miasto pełne biedy, chaosu i politycznych napięć. Bywało, że chciałam przewrócić stronę szybciej, bo atmosfera stawała się dla mnie przytłaczająca — a jednak to właśnie ten nastrój nadał historii moc. Opisy są sugestywne: słychać popiskiwanie szczurów, czuć wilgoć murów i ludzki strach.

Fabuła trzyma w napięciu. Początkowo wydaje się, że winny jest oczywisty, ale szybko okazuje się, że nic nie jest takie, jak wygląda. Tropów jest wiele, fałszywych śladów jeszcze więcej, a zakończenie potrafi zaskoczyć.

Powieść przypomina, że nikt nie żyje w próżni. Nawet samotne działania są częścią większego systemu — sieci wpływów, nacisków i lęków. Każda decyzja niesie konsekwencje trudne do przewidzenia. Władza polityczna, lojalności, narodowe wspólnoty, zdrady — to nie tylko tło, ale realni przeciwnicy bohaterów.

Lektura zostawia czytelnika z poczuciem, że świat nie jest sprawiedliwy, a prawda często kryje się pod warstwą pozorów, manipulacji i tajemnic. By ją odkryć, trzeba patrzeć głębiej, zadawać niewygodne pytania i nie ufać pierwszemu wrażeniu. Bohaterowie muszą zmierzyć się nie tylko z przeciwnikami, lecz także z własnymi słabościami i moralnymi dylematami — i to sprawia, że ta historia zostaje w pamięci na długo.

To dla mnie bardzo dobra książka — momentami zbyt ciężka, chwilami nie do końca konsekwentna w wykorzystaniu motywu hipnozy, ale jednocześnie mocna, klimatyczna i angażująca. Dla miłośników kryminałów historycznych, którzy chcą naprawdę poczuć czas i miejsce, będzie to lektura warta przeczytania. Polecam.

[Współpraca @Skarpawarszawska]

Krzysztof Bochus w powieści Hipnoza po raz kolejny potwierdza swoją pozycję jako mistrz kryminału historycznego, oferując czytelnikom wciągającą opowieść osadzoną w realiach Gdańska roku 1807 – miasta rozdartego między wpływami Napoleona a pruskimi resentymentami. W mrocznej, zimowej scenerii dochodzi do brutalnych morderstw francuskich oficerów, których okoliczności wskazują na skrytobójczą działalność i polityczne tło. Na tle tych wydarzeń poznajemy Hamilkara Sterlinga – młodego, zbuntowanego geniusza techniki i nauki, który zostaje zmuszony do podjęcia śledztwa, aby ratować ojca, fałszywie oskarżonego przez francuskie władze.

Sterling to postać niejednoznaczna, pełna sprzeczności – inteligentny, impulsywny, odważny i niepokorny, ale też targany emocjami i lojalnością wobec bliskich. Jego nietypowe metody dochodzeniowe, w tym wykorzystywanie hipnozy czy własnoręcznie skonstruowanych urządzeń, nadają powieści wyjątkowego charakteru i tworzą pomost między raczkującą nauką a intuicją detektywistyczną. Autor umiejętnie buduje napięcie, stopniowo odsłaniając kolejne tropy i fałszywe ślady, aż do zaskakującego finału, który nie tylko rozwikłuje zagadkę morderstw, ale także ujawnia skomplikowaną sieć powiązań społecznych i politycznych.

Bochus operuje językiem precyzyjnym i sugestywnym, znakomicie oddając klimat epoki. Gdańsk jawi się tu jako miasto pełne cieni i sekretów – tętniące życiem, ale jednocześnie przesiąknięte strachem, zdradą i brutalnością. Styl autora jest elegancki, dopracowany i bogaty w detale, co sprawia, że lektura dostarcza nie tylko emocji, ale i estetycznej satysfakcji. Emocjonalna głębia bohaterów, ich wewnętrzne konflikty, relacje i wybory moralne nadają fabule autentyczności i czynią ją czymś więcej niż tylko klasycznym kryminałem.

Hipnoza to powieść, która zachwyci zarówno miłośników gatunku, jak i czytelników szukających czegoś więcej – inteligentnej, wielowymiarowej historii z doskonale oddanym tłem historycznym i intrygującymi postaciami. To kryminał noir z duszą, który wciąga od pierwszych stron i nie pozwala o sobie zapomnieć. Gorąco polecam.

Gdańsk, 1807 rok. Władza Prus odchodzi w niepamięć, za to pieczę nad nim sprawuje Napoleon. Ktoś w okrutny sposób pozbawia życia francuskich oficerów. Agent Victor mocą perswazji czy, może raczej szantażu, zmusza Hamilkara do współpracy. Mężczyzna zajmuje się nieznaną jeszcze zbyt wielu hipnozą, a stworzony przez niego aerograf służący do wykrywania kłamstw może okazać się wielce pomocny w prowadzonym śledztwie. Kim okaże się morderca i jakim motywem się kieruje? 

Uwielbiam kryminały w każdej postaci, najważniejsze aby miały dobrze i konsekwentnie zbudowaną fabułę, wciągały czytelnika w swoje macki niedopowiedzeń i przypuszczeń, a także aby ostatecznie mnie zaskoczyły. Tak było w tym przypadku. Autor w niezwykle plastyczny, chociaż bez zbędnych opisów sposób przedstawił ówczesny Gdańsk, jego atuty ale i to co nie było powodem do jego chluby. Wpasował fabułę w ciekawy okres historyczny. W epokę napoleońską, która może i zbyt długo nie trwała ale rozbudziła nadzieje Polaków na odzyskanie wolności. 

Nieco mroczny, spowity oparami mgły i morskiego powietrza, pełen intryg i niezbyt moralnych zachowań. Kryminał noir, w którym nie brak tajemnic i spraw do odkrycia. Mnie wciągnął, zaskoczył i potwierdził w przekonaniu, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Bardzo polecam, jeśli tylko lubicie połączenie historii i dreszczyku emocji.

"Hipnoza" Krzysztofa Bochusa, to świetny czarny kryminał, którego czas akcji przypada na początek XIX wieku. Mamy tutaj do czynienia z Wolnym Miastem Gdańsk, który jest pod opieką Napoleona. Nie wszystkim to się podoba. Będziemy mieć do czynienia ze zdrajcami. Czy odkryjecie spisek i spiskowców za nim zostaną złapani? Ilu francuskich oficerów musi jeszcze zginąć, nim sprawcy zostaną złapani, osądzeni i sprawiedliwie skazani?
Krzysztof Bochus idealnie przedstawił tamte trudne czasy, w których każdy mógł być zdrajcą. Słuchając jego audiobooka, czułam się, tak jakbym cofnęła się w czasie do XIX wieku. Oczami wyobraźni widziałam każdą opisaną scenę. 
Głównym i zarazem nowym bohaterem Krzysztofa Bochusa jest Polak Hamilkar Sterling, syn lekarza pułkowego, który został niesłusznie aresztowany. Czy uda mu się ocalić skórę ojca i odnaleźć prawdziwego zdrajcę? Polubiłam tego bohatera. Mam nadzieję, że autor napisze dalszy ciąg jego historii. Ten bohater zasługuje na następną powieść.
Jeżeli tak jak ja lubicie kryminały nori, to śmiało sięgnijcie po "Hipnozę" Krzysztofa Bochusa. Nie zawiedziecie się, o ile lubicie powieści, które przenoszą czytelnika do XIX wieku.
Autorowi życzę dużo zdrowia, żeby kolejna historia powstawała w lepszych warunkach.
Ten autor zasługuje na naszą uwagę.

Po lekturze ,,Czarnej krwi" i ,,Listy Lucyfera" z dużą ciekawością sięgnęłam po kolejną powieść Krzysztofa Bochusa, ,,Hipnozę". I od razu powiem: przygotujcie się na thriller, z którego transu nie będziecie chcieli się obudzić. To książka, która nie tylko dostarcza rozrywki na najwyższym poziomie, ale też zmusza do refleksji nad potęgą ludzkiego umysłu i cienką granicą między iluzją a rzeczywistością. Autor po raz kolejny zabiera nas w mroczne, gęste od tajemnic zaułki historycznego Gdańska. W ,,Hipnozie" kreśli kryminał w kostiumie retro, łącząc noirową atmosferę z precyzyjnie zarysowaną panoramą politycznych gier wielkich mocarstw.

Akcja powieści toczy się zimą 1807 roku, w niestabilnym okresie Pierwszego Wolnego Miasta Gdańska, uwikłanego w skomplikowane układy francusko-pruskie. Kiedy w serii tajemniczych i okrutnych zabójstw giną francuscy oficerowie, śledztwo przeradza się w polityczną układankę. Z każdą stroną granice między zemstą, zdradą i walką o wpływy coraz bardziej się rozmywają. Tło historyczne nie jest tu jedynie ozdobnikiem - to ono napędza fabułę. Klimat, realia sanitarne, obyczaje i struktura społeczna tamtego Gdańska stają się pełnoprawnym bohaterem powieści.

Mały spojler co do postaci to centralną postacią jest Hamilkar detektyw o skomplikowanej psychice, twardy, cyniczny i nierzadko moralnie dwuznaczny. Jego współpraca z francuskim agentem Victorem wprowadza do śledztwa dynamikę opartą na kontrastach: orientalne metody i pragmatyzm zderzają się z wojskową dyscypliną i wyrachowaniem. Dialogi są ostre i błyskotliwe, ale autor pozwala bohaterom także na chwile zadumy, dzięki czemu poznajemy ich ludzkie słabości i motywacje.

Styl autora według mnie jest plastyczny, dialogi brzmią naturalnie, a opisy są pełne trafnych obserwacji. Autor potrafi zarówno rozbawić ciętą ripostą, jak i zaskoczyć surowością dramatycznych scen, zachowując idealną równowagę. W ,,Hipnozie" odnajdziemy też charakterystyczne dla pisarza zainteresowanie moralnymi dylematami. To kryminał, który stawia pytania o granice odpowiedzialności, lojalności i sumienia. ,,Hipnoza" to udany powrót autora do formy i przykład znakomitego współczesnego kryminału historycznego. Jeśli cenicie sobie powieści z gęstym, mrocznym klimatem, wiernie oddanym tłem epoki i złożoną intrygą, ta książka z pewnością was nie zawiedzie. To lektura, która wciąga, intryguje i na długo pozostaje w pamięci.