Jesteś muzyką

Ta książka to prawdziwa perełka wśród współczesnych powieści obyczajowych. Choć z pozoru to klasyczny romans, okazała się czymś znacznie więcej, zaskakująco głęboką, ciepłą, a jednocześnie przepełnioną humorem i lekkością historią o dwóch zagubionych duszach, które mimo przeciwności losu odnajdują siebie i nowy sens życia.

Opowieść o Zosi i Ignacym przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Autorka stworzyła historię niezwykle barwną, pełną emocji, wzruszeń, ale też wielu uśmiechów. To subtelny, delikatny romans, który nie epatuje przesadnym dramatyzmem, lecz raczej opiera się na prawdziwych emocjach i naturalnym rozwoju relacji. Ich początkowa niechęć, irytacja i dystans powoli ustępują miejsca zrozumieniu, sympatii, aż w końcu uczuciu, które, choć nieidealne, staje się niezwykle autentyczne.

Zosia, kobieta po przejściach, rozczarowana życiem, staje się uosobieniem siły, która rodzi się z upadku. Jej przemiana, wewnętrzna siła i determinacja, by odbudować siebie, zachwyca. Ignacy, zamknięty w swoim świecie kompozytor, z początku oschły i nieprzystępny, z czasem ukazuje swoje ciepło, wrażliwość i ogromne serce. Ich wspólne życie pod jednym dachem to mieszanka chaosu, śmiechu, drobnych potyczek i momentów, które na długo zostają w pamięci.

To, co mnie najbardziej urzekło, to styl autorki, lekki, plastyczny, pełen wdzięku. Każda scena była dopracowana, każde słowo miało znaczenie. Narracja płynie jak muzyka filmowa Ignacego, delikatna, emocjonalna, a jednocześnie dynamiczna i poruszająca. Nie sposób było odłożyć książki choćby na chwilę, tak bardzo chciało się wiedzieć, co dalej.

Autorka nie tylko stworzyła ujmującą historię miłosną, ale też przypomniała, jak ważne jest, by podążać za marzeniami. Że warto być wiernym sobie, nawet gdy świat wali się na głowę. Że życie potrafi zaskakiwać w najmniej oczekiwanych momentach, często boleśnie, ale też pięknie.

To opowieść, która otula czytelnika niczym ciepły koc w chłodny wieczór. Wzrusza, rozczula, a jednocześnie daje nadzieję. Pokazuje, że miłość nie musi wyglądać jak z filmu, by była prawdziwa i wartościowa. Bo przecież, jak każda dobra komedia romantyczna uczy, wszystko może zacząć się lub skończyć na lotnisku.

Zdecydowanie polecam. To książka, która zostaje w sercu na długo.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Jesteś muzyką” – okładka książki może sugerować, że będziemy mieć do czynienia ze słodkim romansem. Niestety, były to tylko moje mylne domysły. Powieść jest pełna emocji, które wychodzą z każdego przeczytanego zdania; kartki powieści są nimi przesiąknięte.

W książce najbardziej urzekała mnie nieszablonowa fabuła. Autorka przedstawia historię Zosi, której świat w ciągu kilku dni legł w gruzach. Straciła wszystko: męża, który okazał się zdradzieckim draniem, a także mieszkanie i pracę. Postanawia przeczekać te pierwsze, najtrudniejsze dni w mieszkaniu Ignacego, opiekując się nim podczas jego pobytu w Ameryce. Cóż, jak to bywa w życiu, los jest przewrotny – nasz bohater niespodziewanie wraca i zaskakuje go widok obcej kobiety w jego mieszkaniu.

Chociaż na początku mają do siebie duży dystans, w miarę lepszego poznawania się okazuje się, że coś ich do siebie przyciąga. Można stwierdzić, że Zosia staje się muzą dla Ignacego, który okazuje się sławnym kompozytorem muzyki do filmów.
Wobec budzącego się między nimi uczucia ośmiela się nawet napisać i skomponować muzykę do musicalu, w którym chce zawrzeć swoje uczucia do Zosi. Bojąc się powiedzieć jej to wprost, uważa, że jego muzyka lepiej to wyrazi.

Serdecznie polecam tę książkę, to moje kolejne spotkanie z twórczością Jagody Wochlik. Każda jej powieść niesie ze sobą pouczającą lekcję. Z tej wyciągnęłam wniosek, że choć los rzuca nam pod nogi różne kłody, robi to z jakiegoś powodu. Może chce nas wzmocnić?
Pokazać, że potrafimy podnosić się z wielu nieprzyjemnych sytuacji i stajemy się wtedy silniejsi. Gdy już sobie z nimi poradzimy, nawet zza ciemnych chmur wyjdzie słońce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Ja chyba lubię proste historie" powiedziała bohaterka. Czy jej historia jest prosta? Jeśli mierzyć miarą fabuł musicali i filmów romantycznych to tak. Po dość niespodziewanym rozwodzie, po stracie mieszkania i pracy Zosia nie ma się gdzie podziać. Jedyny pomysł to mieszkanie, którym od kilku lat się opiekuje, jego właściciel rzadko przyjeżdża i zawsze o tym uprzedza. Tym razem pojawił się niespodziewanie i to spotkanie okazało się początkiem pięknej przyjaźni, a może czegoś więcej. On musiał wracać, ona znalazła pracę, mieszkanie, poczułam się pewnie. Może ten wspólny czas był dla niej swoistą terapią? Oczywiście zmierzamy do finału, który musi skończyć się #happyend.em Kolejna świetna książka o uczuciach, o przyjaźni, o miłości, o samotności, o niezrozumieniu. Rodzice, którzy powinni być oparciem, a winią dorosłe dziecko za niezależne od niego niepowodzenia. Albo rodzice i rodzeństwo nie starają się się zrozumieć inności, talentu, tego że dziecko wymyka się schematom. Kochają, ale się oddalają. I w tym wszystkim trzeba się odnaleźć, może przebudować relacje, odnaleźć to co łączy. Miłość to codzienność, nie tylko porywające momenty, ale też monotonne codzienne obowiązki, trudne chwile i umiejętność rezygnacji kiedy trzeba. 

Jeśli ktoś tak jak polubił Weronikę i Agatę ze świątecznej książki "Każdego dnia" to donoszę, że pojawiają się w epizodach.  

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Jesteś muzyką" to książka, która skradła mój cały wolny czas. Już dano nie czytałam tak lekkiej i przyjemnej lektury, a przy tym mającej tak duży ładunek emocji. Rozbawi, wzruszy i sprawi, że szybciej zabije Wam serce. Taka jest właśnie historia o Zosi i Ignacym.

 

Jest to historia o dwójce ludzi, których otoczenie uważa za dziwaków. Oni sami jednak na przekór wszystkim dążą do realizacji swoich marzeń.

 

Ona - Kobieta, której życie posypało się jak domek z kart. Jednego dnia straciła męża, dom i pracę. Czy ktoś na nią rzucił zły czar? Oby nie, bo księżniczki żyją tylko w bajkach. Zajmowała się domem pewnego muzyka, który na stałe mieszkał w Ameryce i tylko czasami wracał do Poznania.

 

On- Facet, któremu wszystko grało. Grał mu wiatr w liściach drzew, grały mu szyny tramwajów i grały mu garnki w kuchni. Gdy po 3 latach wraca do swojego apartamentu, zastaje w nim kobietę w szlafroku. 

 

,,Jesteś muzyką", to pełna emocji, ciepła, wzruszająca a czasami nawet zabawna historia o szukaniu swojego miejsca na ziemi. O dążeniu do realizacji swoich marzeń. O przyjaźni, która jest tak ważna w ciężkich chwilach. I o miłości, która przychodzi wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy.

 

Bardzo polubiłam zarówno Zosię jak i Ignacego. Ich relacja nie była przesłodzona. Nie znajdziemy tutaj również scen łóżkowych. Ich wzajemne poznawanie się jest naturalne, delikatne... . Takie jak czasami w życiu bywa.

 

Jeśli szukacie lekkiej i przyjemnej lektury to bardzo polecam ,,Jesteś muzyką".

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zosia przechodzi ciężki okres w swoim życiu. Mąż odszedł od niej po miesiącu małżeństwa pozostawiając jedynie obrączkę i kilka wspomnień. Dotychczasowy pracodawca postanawia przejść na emeryturę co wiąże się z utratą pracy przez dziewczynę. Matka ma ciągłe pretensje i nie wierzy w to, że córka potrafi sobie poradzić w życiu. W takim stanie rozsypki emocjonalnej zastaje ją Ignacy, w miejscu, w którym nie powinno jej być, przynajmniej nie w takiej sytuacji. 

 

Przypadek, przeznaczenie, a może jakiś wewnętrzny magnes, wcześniej czy później stawia na naszej drodze osobę, która jak nikt inny nas rozumie. 

Możemy przejść obojętnie, możemy zatrzymać się na chwilę, a potem zapomnieć, możemy też wmawiać sobie, iż jako nic nie warci nie zasługujemy na szczęście. 

Zosia swoje przeszła, jednak ma w sobie coś co przyciąga Ignacego. Ten z początku jest zły, potem jednak uczy się radzić w innej rzeczywistości, tak dla obojga obcej, a jednocześnie naturalnej. 

Dobrze jest spotkać na swojej drodze osobę, która zamiast podcinać skrzydła, z całą mocą w nie dmucha. Pomalutku, powolutku pchając do przodu i powodując zmiany na lepsze. 

Jest to jednotomowa powieść o odwadze, spełnianiu marzeń, inności, poczuciu beznadzieji i o miłości. Trudnej, wymagającej czasu i zastanowienia. 

Bardzo przyjemna, lekka i ciekawa lektura. Spędziłam z nią świetny czas podczas majówki. To też moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i myślę, że nie ostatnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Filia*

Wiecie co, chciałabym żeby wszystkie książki były tak cudowne jak ta. Do tej pory nie znałam twórczości autorki, choć kilka książek mam na w planach czytelniczych, ale po tej jednej lekturze, autorka melduje się na mojej liście ulubionych twórców. Jestem bezapelacyjnie i totalnie zakochana w tej powieści, więc w recenzji nie znajdziecie ani jednego negatywu, ani czepiania się o szczegóły. Literatura obyczajowa, z nieoczywistym romansem, filmem i muzyką w tle.

Zosia w przeciągu roku straciła wszystko na co pracowała przez lata, ostatnia scysja z matką powoduje, że kobieta nie ma co ze sobą zrobić. Nie mając dokąd pójść decyduje się na zatrzymanie w mieszkaniu, którym się opiekuje pod nieobecność jego właściciela. Niestety Zosia ma pecha i w też w momencie gdy kobieta przebywa w mieszkaniu, jego właściciel niespodziewanie wraca i zastaje ją w niekomfortowej sytuacji. Ignacy początkowo chce ją początkowo wyrzucić, ale gdy poznaje część jej historii zmienia zdanie i stara się jej pomóc. Wspólne mieszkanie sprawia, że pomiędzy nimi tworzy się więź, a oni są zbyt uparci i pewni w swoich przekonaniach, że taka relacja nie ma sensu, ale czy mają rację?

Zauroczyła mnie okładka, tytuł sugerujący motyw muzyczny tylko dopełnił moją chęć sięgnięcia po lekturę, przez co oczywiście nawet nie rzuciłam okiem na opis. Historia kupiła mnie już na samym początku, kiedy to Zosia sięga dna i pogrąża się w beznadziei, wtargnięcie mężczyzny do mieszkania początkowo budzi dezorientację, ale już kolejne strony wszytko wyjaśniają. 

Co mi się podobało? Mogłabym powiedzieć, że wszytko, ale tak najbardziej urzekła mnie nieszablonowa fabuła, bo to nie jest romans jakich wiele, to bardzo nietypowa historia, i choć pomiędzy głównymi bohaterami pojawia się więź, to wiąż jesteśmy trzymani w niepewności czy ta więź przerodzi się w coś więcej czy zostanie zapomniana na dobre, a szala wciąż przechyla się pomiędzy jedną szalą a drugą. Oprócz tego mamy wspaniałych bohaterów również nietypowych ona z duszą artysty, dla której słowa stanowią coś więcej, jej życie przypomina pasmo porażek, ale Zosia się nie poddaje, jest wspaniałą bohaterką stanowiącą przekład do naśladowania pod względem determinacji czy samodzielności. On kompozytor, żyjący muzyką, dla którego słowa nie mają znaczenia, jednak do czasu. Oboje tworzą wspaniały duet, który się uzupełnia, ale też taki, który w ich mniemaniu nie ma racji bytu.

Kolejna cudowna rzecz to muzyka, która towarzyszy zarówno bohaterom jak i czytelnikowi niemal przez całość powieści, pojawiają się teksty znanych artystów, nawiązania do pracy kompozytora, tworzenie melodii ale także tekstów piosenek. Co więcej poznajemy muzyczny świat w szerokiej perspektywie, nie tylko tej koncertowej, ale tej filmowej, musicalowej, czy coś na kształt muzyki duszy, do tego cały proces twórczy oraz to, że za pomocą muzyki można się porozumiewać.

Lektura cudowna, taka troszkę na pograniczu bajki a rzeczywistości. Mnie dosłownie zaczarowała, przeczytałam ją za jednym zamachem, całkowicie zatopiłam się w lekturze i nie potrafiłam się od niej oderwać. To książka, która czyta się sama, a z fabułą się płynie, czyli taka jaką lubię najbardziej. Pełna nie tylko emocji, trudów życia czy melodii ale także optymizmu, humoru i nadziei. To taka książka, którą po za kończeniu chciałoby się zapomnieć i przeczytać jeszcze raz, by móc ją poznać ponownie. Ja całkowicie przepadłam, zakochałam się i jestem pod ogromnym wrażeniem, bo nie spodziewam się aż tak cudownej lektury. Polecam z całego serca.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)