Inne wydania:
Powieść historyczna Henryka Sienkiewicza. Tłem historycznym Krzyżaków jest fragment historii Polski, przedstawiający konflikt jagiellońskiej Polski z zakonem krzyżackim.
Książka zawiera: starannie przygotowany i opatrzony przypisami tekst utworu, krótko i przystępnie zaprezentowane wiadomości wstępne, komentarze do tekstu na marginesach, oznaczone symbolami graficznymi, szerokie marginesy, na których można robić notatki, wyróżnione znane cytaty, życiorys autora, streszczenie utworu, wyczerpujące omówienie problematyki, plany najczęściej pojawiających się wypracowań związanych z lekturą.
Informacje dodatkowe o Krzyżacy:
Wydawnictwo: 12 Posterunek
Data wydania: 2008 (data przybliżona)
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 588
Język oryginału: polski
Kup książkę Krzyżacy
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Krzyżacy - opinie o książce
Poprzez mnogość tematów i tło historyczne, "Krzyżacy" są pełną ciekawych wątków powieścią, która ma swoich zwolenników i przeciwników. Ja znajduję się mniej więcej po środku, skłaniając się bardziej ku byciu zwolennikiem tej lektury.
Język, którym posługiwał się autor, z pozoru wydaję się trudny i zbyt skomplikowany do zrozumienia, jednak po dłuższym wczytaniu się w opowieść, każdy zwrot jest jasny. Niekiedy nudziły mnie zbyt długie opisy, a niektóre postacie uważałam za mdłe, jednak wykreowanie takich bohaterów jak Jurand czy Jagienka poprawia humor. Nie jest to książka do poduszki, nad treścią trzeba przysiąść i się skupić. "Krzyżacy" nie nadadzą się dla wszystkich.
"Krzyżacy" są zmorą gimnazjalistów, ale ja po przeczytaniu tej książki jako lektury nie czuję wszechogarniającego mnie zmęczenia. Czytanie jej rozciągnęło się na kilka miesięcy, ale zamiast zanudzić się na śmierć, zaczęłam lubić twórczość Sienkiewicza ( przynajmniej bardziej niż w podstawówce "W pustyni i w puszczy"). Polecam ją śmiałkom, którzy nie uciekają na widok tak obszernego tomu, w którym znajdują się właściwie 2 książki (tom I i II).
Bardzo dużo czasu "straciłam" na przeczytanie "Krzyżaków". Ale cóż, lektury trzeba czytać. Tak więc przebrnęłam przez dwa tomy, jednak trzeba przyznać, że powieść nie była taka zła jak znajomi ją przedstawiali. Co prawda uważam, że jak w każdym dziele H. Sienkiewicza opisy przyrody mogłyby być krótsze, jednak wartka akcja i postacie dopracowane w każdym szczególe były naprawdę ujmujące. Po przeczytaniu samego wprowadzenia (gdzieś około 100 stron) książkę czytało mi się naprawdę lekko i przyjemnie.
O czym są "Krzyżacy"? W skrócie jest to historia młodego Zbyszka, jego walk, pierwszej miłości, a to wszystko na tle wojny z Krzyżakami.
Może jestem ginącym gatunkiem ucznia, ale myślę, że książkę tę naprawdę warto przeczytać, bo nie jest to takie straszne doświadczenie jak większość ludzi myśli. Poza tym książka jest uniwersalna i niesie ze sobą naprawdę dużo wartościowych przesłań.
,,Gdybym ci ja miała
Skrzydełka jak gąska,
Poleciałabym ja
Za Jaśkiem do Śląska!"
Należę do mniejszości osób, którym ta książka się całkiem podobała. Z początku odstraszało mnie to, że "Krzyżacy" zawierają wiele elementów historycznych, a ja bardzo nie lubię historii i jestem z niej raczej słaba. Nie sądziłam, że czytając tą książkę przyswoję sobie niektóre z przydatnych wiadomości na temat średniowiecznej Polski. Jednak mimo to, muszę przyznać, że przez niektóre momenty nie mogłam przebrnąć i musiałam pomijać po kilka linijek, żeby nie przysnąć. Również nie polecam czytać tej książki przed snem, ponieważ miałam tak, że się wyłączałam, jedynie oczy śledziły tekst, a na drugi dzień nie pamiętałam kompletnie nic z tego, co przeczytałam, przez co zmuszona byłam czytać po raz kolejny to samo. Sięgając po tą książkę liczyłam na tekst pełen dat, wydarzeń itp., a tymczasem przeczytałam coś z naprawdę według mnie intrygującą fabułą, lepszą nawet niż niektórych książek pisanych w dzisiejszych czasach "na siłę". Każdemu, kto zastanawiał się nad przeczytaniem tej książki dodatkowo albo jako lekturę, polecam serdecznie czytać, bo wbrew pozorom "Krzyżacy" nie są wcale tacy źli (chyba, że postacie przedstawione w książce, wtedy już są :)).
"Krzyżacy" Sienkiewicza to "bardzo poważny" utwór, który jest wart przeczytania.
Sienkiewicz pokazuje Tu jak bardzo można było walczyć ze sobą...
'Na jakiej szali wieszano wolność..."
Wolność od Krzyżaków była wolnością wymarzoną przez naród polski...
Ta opowieść daje Znak, ze są jeszcze pisarze warci uwagi..
Polecam ją dla wszystkich...
Kocham książki Henryka Sienkiewicza
Rozpłakałam się przy piątej stronie. Mam zamiar kiedyś przeczytać do końca ale na obecną chwilę nie mogę się zmusić.
Powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza "Krzyżacy" jest jedną z najbardziej znanych książek pisarza. Stała się także lekturą w szkołach gimnazjalnych.
Początkowo książka była dla mnie nudna, opisy dłużyły się niemiłosiernie i nie mogłam znaleźć wątku, który zachęciłby mnie do dalszego czytania. Z czasem dopiero zaczęły pojawiać się ciekawe momenty i zwroty akcji. Jednak mimo tych kilku interesujących stron książkę czytałam wyjątkowo długo i nie mogłam doczekać się końca tej historii.. Nie jest to jedna z lektur, które przypadły mi do gustu i po które sięgnę ponownie za kilka lat.
Jedna z najciekawszych lektur szkolnych. Magiczny czas rycerstwa - turnieje, przygody i obyczajowość. Kawałek historii Polski przedstawiony w ciekawej formie. Wyraziste postaci. A wszystko opisane tak pięknie.
Biorąc udział w wyzwaniu związanym z książką historyczną postanowiłam przypomnieć sobie jedną z nielicznych lektur szkolnych, która mi się podobała. Od czasu, gdy czytałam "Krzyżaków" po raz pierwszy minęło dobre kilkanaście lat, dlatego też dziś odbiór książki jest już inny. Znam już lepiej historię Polski, więc inaczej patrzę na tło historyczne, inaczej odbieram wydarzenia i ich skutki. Lecz książka podoba mi się tak samo jak kiedyś. Tak samo wciągnęły mnie losy Zbyszka z Bogdańca, Juranda, czy Jagienki, która jest moją faworytką.
"Krzyżacy" napisani są językiem stylizowanym na staropolski przez co mają swój klimat, ale też za razem trzeba się bardziej wczytać, by zrozumieć określenia, które dziś odeszły do lamusa.
Podstawa polskiej literatury narodowej. POLECAM!!!
Znakomicie przedstawiona sytuacja polityczna Polski w średniowieczu. Polecam książkę wszystkim osobom lubiącym czytać książki historyczne.
Krzyżacy to lektura szkolna, która choć gruba i opowiadająca o odległych czasach to jednak mimo wszystko naprawdę ciekawa. Zawartych w niej jest wiele wątków, od miłosnych po historyczne wydarzenia spod bitwy pod Grunwaldem. Polecam przede wszystkim uczniom gimnazjum, ale również dorosłym.
Nie spodobała mi się szczególnie ta historia, ale warto ją przeczytać.
Gdyby nie rozwlekłe opisy, historię czytałoby się dużo lepiej.
Inne książki autora
W pustyni i w puszczy
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Staś i Nel – dzieci inżynierów budujących Kanał Sueski – zostają porwani. Dzięki sprytowi i odwadze Stasia udaje im się uciec. Przed...
Recenzje miesiąca
Pokaż wszystkie recenzje
Przeczytane:2019-03-10,
Kiedy jest się w wieku gimnazjalnym i widzi się tytuł "Krzyżacy" z nazwiskiem Sienkiewicza, ma się ochotę iść jak najdalej i nie wracać. Najlepsza książka opisująca historię walki pod Grunwaldem dostaje obniżone oceny przez przymus, jaki narzuca szkolnictwo. Z roku na rok coraz większa liczba osób twierdzi, że jest to książka gruba, beznadziejna i ma zbyt wiele obszernych opisów.
Ja też myślałam, że ta książka nie jest warta uwagi. Jeszcze w pierwszej klasie, kiedy "Krzyżacy" byli moją lekturą, zdołałam przeczytać jedynie jakieś 60 stron i odłożyłam ją w kąt.
Teraz, w 3 klasie, postanowiłam, że ją przeczytam. Nie pod przymusem oceny z lektury, czy wiedzy do egzaminu (choć to może trochę też przesłużyło się sięgnięciu po książkę), ale z własnej chęci.
No bo, jak mogę negować książkę, kiedy jej całej nie przeczytałam?
Tak sięgnęłam po dwutomową powieść historyczną i wciągnęłam się w wir wydarzeń, jaki zaserwował nam autor.
Muszę przyznać, że aż radość we mnie wzbiera, że jednak przeczytałam tę powieść. I naprawdę, głupim pomysłem było umieszczenie jej w kanonie lektur dla 1 klasy gimnazjum. Do "Krzyżaków" trzeba dojrzeć. Nie mówię tu, że wszystkie osoby, które wyszły dopiero z podstawówki nie są na nią wystarczająca dojrzałe, jednak fakty mówią same za siebie. Jestem pewna, że gdyby nie przymus do czytania tej książki w gimnazjum, ocena byłaby znacznie wyższa.