Mansfield Park
Jane Austen

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mansfield Park to trudna książka,zwłaszcza dla współczesnego czytelnika.Odmienna od pozostałych książek autorki,brak w niej lekkości i ironii zawartej choćby w Dumie i uprzedzeniu...Po jej przeczytaniu mam mieszane uczucia.Lubię pióro Austen,ale ta konkretna książka nie przypadła mi specjalnie do gustu.Przede wszystkim nie polubiłam bohaterów.Fanny to osoba,która za swoje motto uznaje słowa "przepraszam że żyję".Niepewna siebie,zakompleksiona,nie wierząca,że zasługuje na nic.Podobnie nie polubiłam pozostałych bohaterów.Jedni są próżni,inni są hipokrytami,jeszcze innym brakuje choćby zdrowego rozsądku...Poza tym nagromadzenie pewnych wątków społecznych może być przeszkodą w odbiorze tej książki.Autorka ukazuje poprzez swoich bohaterów i ich postępowanie zmiany społeczne zachodzące w XIX-wiecznym Londynie,upadek obyczajów i tworzące się nowe,nie zawsze korzystne wartości życiowe.
Dość trudny jest język powieści,również w tłumaczeniu użyto wielu zwrotów,które od dawna nie funkcjonują w potocznym języku.przez co książka traci na lekkości.
Nie było mi łatwo przeczytać tę książkę.Drażnili mnie bohaterowie,drażniło ich postępowanie,przeszkadzał mi również fakt,że Edmund i Fanny są blisko spokrewnieni,przez co trudno mi było zaakceptować ich związek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Klasyk XIX-wiecznej powieści. Jane Austen, jak zwykle, nakreśliła ciekawe, ponadczasowe rysy psychologiczno-charakterologiczne postaci. Gdy rozejrzymy się dookoła odnajdziemy wielu sir. Thomasów, Crawfordów, Edmundów oraz wiele Lady Bertram, Marii, Julii czy Fanny Price. Tytułowy Mansfield Park to rozległa posiadłość państwa Bertram. To tu wychowuje się mała Fanny, tu dojrzewa i kształtuje swój charakter. Sir Thomas stoi na straży ładu domowego, ale szerzej również na straży obyczajów panujących w XIX-wiecznej Anglii. Jego wyjazd w interesach powoduje rozluźnienie, odejście od zasad, a niespodziewany powrót sprowadza domowników na właściwe tory. Równoznaczne jest to również z zakończeniem "nieodpowiednich" znajomości. "Mansfield Park" czaruje swoim językiem i stylem. Odbiega od innych powieści Jane Austen, ale również zachwyca, jak chociażby "Duma i uprzedzenie", czy "Rozważna i romantyczna".

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Cóż można powiedzieć... Klasyka XIX-wiecznej angielskiej powieści. Fanny, dziewczyna z wielodzietnej, niezbyt dobrze sytuowanej rodziny, zostaje wzięta pod opiekę przez wujostwo. Zamieszkuje z nimi w dworze na wsi. A tam - konwenanse, konwenanse i jeszcze trochę konwenansów. Życie, zwłaszcza kobiet, obraca się głównie wokół dwóch tematów - poszukiwań odpowiednio postawionego kandydata na męża oraz obiadów lub kolacji, względnie spacerów i przejażdżek z sąsiadami (oczywiście tylko tymi z dobrych domów). Fanny, z natury prostolinijna i nieśmiała, pod wpływem nowego otoczenia wyrasta na kobietę ustępliwą, zgodną, ale jednocześnie z dużym poczuciem obowiązku i silnym kręgosłupem moralnym. Lubię książki Jane Austen, bo w jakiś dziwny sposób fascynuje mnie tamten, nie tak jeszcze odległy czasowo, a jednak zupełnie inny od współczesnego świat. Zwykle przyjmuję opisane w nich historie takie, jakimi są, czasem śmiejąc się z naiwności bohaterów (głównie: bohaterek), czasem burząc się na ich hipokryzję, trochę też dziwując się zasadom, którym wtedy hołdowano (ani wtedy, ani teraz nie jest idealnie, to na pewno). Jednak Mansfield Park jest pierwszą powieścią tej autorki, która skłoniła mnie do głębszych przemyśleń. Nie chcę nikomu zdradzić finału tej historii, więc z konieczności muszę pisać dość ogólnikowo. Powiem tak - w moim odczuciu zakończenie dowodzi pewnej hipokryzji tamtych czasów. W innych okolicznościach los Fanny nie mógłby potoczyć się tak, jak się potoczył.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Kilka lat temu przeczytałam dwie książki Jane Austen, jakoś szczególnie mnie nie zachwyciły. Ostatnio udało mi się kupić w promocyjnej cenie Mansfield Park, więc postanowiłam na nowo zapoznać się z twórczością autorki. Książka sama w sobie może nie porywa, akcja jest przewidywalna i toczy się nieśpiesznie, jednak ma coś w sobie. Kontrast miedzy czasami współczesnymi a XIX-wieczną Anglią jest ogromny, aż trudno uwierzyć, że w sumie nie tak dawno temu życie mogło wyglądać tak zupełnie inaczej. Te wszystkie reguły, zwroty grzecznościowe, porządek dnia i wieczoru. Raczej nikt z nas nie chciałby żyć w tamtych czasach, ale nie da się zaprzeczyć, że mają w sobie jakiś urok i na kilka dni chętnie bym się tam przeniosła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Mansfield Park to miejsce zamieszkania pewnej bogatej rodziny, która bierze do siebie na wychowanie Fanny, krewną pani domu. Dziewczynka na początku niezbyt odnajduje się w niezbyt przyjaznym i zupełnie obcym środowisku, ale w końcu jej się to udaje za pomocą kuzyna Edmunda. W pewnym momencie do domu wkraczają nowe postacie- rodzeństwo Crawfordów: piękna, uwodzicielska i niezwykle utalentowana panna Crawford oraz jej czarujący brat. Rodzeństwo wzbudzi w mieszkańcach domu burzliwe uczucia, co stanie się przyczyną rodzinnej tragedii. Na początki książkę trudno się czytało, ale po pewnym czasie nie można się było oderwać. J. Austen stworzyła wiele pięknych i barwnych postaci i mimo tego że główna bohaterka niezbyt przypadła mi do gustu polecam tę książkę każdej miłośniczce literatury pięknej. =)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Książkę zaczyna się czytać dość "ciężko" ale gdzieś w połowie już nie można się oderwać. A po skończeniu trzeba trochę czasu by wrócić do rzeczywistości i przestać mówić tym pięknym archaicznym językiem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Mansfield Park to posiadłość bogatej rodziny, która wzięła na wychowanie skromną, młodziutką Fanny, siostrzenicę pani domu. Dziewczynie trudno się odnaleźć w środowisku, które nie odnosi się do niej z sympatią, bez przerwy uświadamiając jej, że jest na łasce. Jedynym przyjacielem staje się grzeczny Edmund, jeden z synów właściciela i wuja dziewczyny. W towarzystwie młodzieży, pokorna postawa jaką zauważa się u przyjaciół, jest nie modna. Należy się bawić, lekceważyć obowiązki, uczucia, a brak odpowiedzialności uważać za nonszalancję. Młodzi ludzie są wyniośli i lekceważąco odnoszą się do zasad moralnych. W związku z tym główna bohaterka boryka się z wieloma problemami, staje się obiektem knowań. Czytając książkę z całej siły trzyma się kciuki za tę uczciwą i dobrą dziewczynę. W "Mansfield Park" Jane Austen jak zwykle prezentuje galerię ludzkich charakterów, a każdy jest wyrazisty i ciekawie zaprezentowany. Otoczenie, w jakim dzieją się wydarzenia, jest typowe dla autorki: posiadłości rozsiane w dużych odległościach, pomiędzy łąkami, polami, pagórkami i lasami. Piękno przyrody bywa ukojeniem w życiu bohaterów przepełnionym problemami uczuciowymi. Opisana historia umiejscowiona jest około początku XIX wieku. "Mansfield Park" to bardzo przyjemna kobieca lektura pełna wzruszeń i emocji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mansfield Park opowiada o perypetiach Fanny Price, dziewczynce z wielodzietnej rodziny, która została "wybrana" do wychowania przez zamożniejszych krewnych. Wyrwanej z rodzinnego domu dziewczynce ciężko jest czuć wdzięczność w pierwszej chwili. Uroki nowego życia zaczyna dostrzegać dopiero za sprawą swojego kuzyna Edmunda. Przez wiele lat jest on jedyną osobą w Mansfield Park, która okazuje jej względy i stara się zadbać o jej komfort. Problemy zaczynają się, kiedy już dorosłe towarzystwo gotowe jest, by odnaleźć partnerów na dalszą drogę życia. Fanny jest jedyną osobą, która widzi, że nie do końca wszystko jest tak, jak być powinno.

Jest to kolejna powieść Jane Austen, która mnie zachwyciła. Czytając czułam się, jakby, siedząc przy kominku, ktoś opowiadał mi historię. Jane Austen miała zachwycający talent, który sprawia, że na każdej stronie, we wszystkich je powieściach, coś się dzieje! W moim odczuciu nie ma tam nigdy nic za dużo, ani za mało, mimo, że zawsze wprowadzonych jest wielu bohaterów. Dzięki Jane Austen epoka, w której żyła, stała mi się niewyobrażalnie bliska i jeśli ktoś chciałby się czegoś dowiedzieć o obyczajowości Anglii z tamtych czasów, to zdecydowanie polecam lekturę tej autorki. Nie można żałować czasu spędzonego przy jej powieściach.