Osaczyć fatum

Na wszystkie te pytania odpowiada drugi tom powieści Agnieszki Jordan -Gondorek, a konkretnie historia małżeństwa Ani i Tomka. Nagłe tajemnice z przeszłości burzą ustalony życiowy rytm. Ludzie z przeszłości wchodzą z butami w teraźniejszość próbując zniszczyć to co trwałe i ustalone. Czy im się uda? Wygra przeszłość czy teraźniejszość? A może zwycięzcą będzie tytułowe fatum?

Ta historia choć to drugi tom czytana może być niezależnie od tomu pierwszego, gdyż dopiero pod koniec pojawią się bohaterowie z części pierwszej. Celem zasiania w czytelniku nutki niepewności, a nade wszystko nadziei na ciąg dalszy.

Lekki język i wciągająca fabuła sprawiły, że powieść przeczytałam bardzo szybko. Wciągnęły mnie losy bohaterów, potwierdzające wartość i istotę drugiego człowieka w naszym życiu. Autorka w sposób pośredni poruszyła również problem PCOS i problemu bezpłodności.

Ciekawym zabiegiem literackim jest to, że narracja prowadzona jest z perspektywy różnych osób. To daje spojrzenie na daną sprawę oczami różnych bohaterów.

"Osaczyć fatum" to idealna lektura dla osób lubiących powieści obyczajowe, w których rodzinne tajemnice nie dają o sobie zapomnieć, a bohaterowie rozpoczynają nierówną walkę o sprawiedliwość i m

"Osaczyć fatum" jest kontynuacją "Oszukać fatum", jednakże obie książki można czytać niezależnie od siebie. Jednak warto poznać pierwszą część choćby dlatego, że w pewnym momencie głos dostają tamtejsze postaci, które wprowadzą niemały zamęt.

Ania i Tomek to przyjaciele od dzieciństwa, którzy zawarli białe małżeństwo. Ona ma złamane serce. On za sobą nieudany związek i dodatkowo chorą na białaczkę mamę, która boi się, kto przejmie jej aptekę. Kobieta liczy na Annę. Para tak dobrze odgrywała swoją rolę, że nikt niczego nie podejrzewał. Jednak na tym idealnym planie coś się zmienia w momencie, gdy w wypadku samochodowym giną ich rodzicielki. Czy nie pożałują zawartej umowy małżeńskiej? I na jakich tak naprawdę zasadach zawarli umowę? Czy to nie poszło za daleko? 

Czy wierzycie w fatum, że coś jest nam zapisane z góry? Wszak mówi się, że licho nie śpi, prawda? Czy można je osaczyć? Przechytrzyć? Decyzje, jakie podejmujemy, niosą ze sobą konsekwencje. Czy zatem można oszukać samego siebie bez ponoszenia kosztów kłamstwa? Małżeństwo Ani i Tomka w wyniku tragedii oraz związanego z tym bólu i cierpienia, paradoksalnie się umacnia. Widzimy, jak ważna jest szczera rozmowa, mówienie o swoich uczuciach. 

"Już to przecież przerabiał. Ze wszystkich kątów wypełzły wspomnienia, otaczając go. Fatum. Myślał, że przechytrzył los, tymczasem ten nieźle z niego zakpił, sprawiając, że zatoczył okrąg."

Osoby z przeszłości sporo namieszają w życiu Ani i Tomka. Tu nic nie dzieje się bez przyczyny. W finale książki byłam nieco skonsternowana, czuję lekki niedosyt, gdyż ostatecznie nie dowiedziałam się, jak to wszystko się skończyło. Agnieszka Jordan-Gondorek bowiem wprowadza do fabuły nowych bohaterów i wątki rodzinne. Przypuszczam, że to celowy zabieg Autorki do finałowej części trylogii.

"Osaczyć fatum" to pełna emocji i napięcia historia o tajemnicach, rodzinnych zawirowaniach, poczuciu zagrożenia, o tym jak los potrafi zakpić z człowieka. Bo to często nie my, a fatum nas osacza... Czy Ania i Tomek chcą, aby ich małżeństwo się zakończyło? Czytajcie! 

Ania i Tomek w jednej chwili w wypadku samochodowym tracą swoje matki. Ich małżeństwo jest fikcją i teraz już mogą spokojnie zerwać umowę jaką wcześniej zawarli. Jednak zaczynają czuć do siebie coś więcej, a to co tylko na papierze powoli przekłada się na rzeczywistość. Kobieta przez przypadek odkrywa,że jej pochodzenie jest zupełnie inne niż przypuszczała. Jak bardzo ta prawda wpłynie na przyszłe decyzje i czy nareszcie cała familia Lisieckich będzie mogła spać spokojnie? 

Do setnej strony nie rozumiałam dlaczego ta książka jest kontynuacją poprzedniej. Jak się okazało wystarczyło nieco cierpliwości by nowe kawałki puzzli  się odnalazły i całość zaczęła się bardzo mozolnie układać w jedną wspólną historię. 

W książce dzieje się dużo, akcja potrafi rozkręcić się w oka mgnieniu i nagle nabiera takiego kierunku jakiego  czytelnik się nie spodziewa. Miałam pewien moment gdy już stwierdziłam,że faktycznie nad tą rodziną ciąży jakieś fatum, bo nic nie układało się tak jak powinno. 

Autorka zaserwowała nam powieść obyczajową z nutą romansu, jednak tym co przebija się nad romans to wątek, skomplikowany i mocno rozbudowany, kryminalny. Natomiast zakończenie...ja mam tylko nadzieję,że autorka nie każe zbyt długo czekać na finał tej trylogi. Powieść wciąga i nie wypuszcza ze swoich macek aż do ostatniej strony. Polecam.