Skóra
Piotr Kościelny

We Wrocławiu zostają odnalezione zwłoki młodej kobiety pozbawione fragmentu skóry. Ta przerażająca zbrodnia zaczyna się powtarzać – w ciągu następnych dni policja natrafia na kolejne ciała ofiar seryjnego zabójcy. Nadkomisarz będzie musiał stawić czoła wyjątkowo trudnemu wyzwaniu, rzutującemu na jego ustabilizowane dotąd życie prywatne i zawodowe. Czy policjantowi uda się rozwiązać zagadkę i schwytać przebiegłego mordercę?

Władek Majchrzak, doświadczony policjant wydziału zabójstw wrocławskiej komendy, formuje specjalny zespół, którego zadaniem jest powstrzymanie okrutnego, ale i niezwykle inteligentnego psychopaty.

Skończyłam i może nie, że zmęczyłam, choć nie powiem, żeby bardzo mi się podobała. Na pewno autorowi nie można odmówić konsekwencji, każda jego powieść, jest pełna brutalnych opisów zbrodni, wulgarnego języka, a w "Skórze" dodatkowo seryjni morderca jest wyjątkowo zwyrodniały. Niestety, żeby powieść była dobra, to nie wszystko, bo nie na samych opisach się powinna opierać. Gdyby je z niej wyciąć, a dodatkowo okroić bluzgów i problemów gastrycznych, niewiele zostanie. Fabuła nie jest porywająca, a najgorsze jest to, że po kilku dniach nie pamiętam, dlaczego ten człowiek robił to co robił. Nie pamiętam motywu, który nim kierował. No i dla czytelnika od mniej więcej połowy książki wiadomo kim jest morderca. Przykro mi to pisać, ale również główny śledczy nie zrobił na mnie dobrego wrażenia. W pracy jest tak arogancki, że aż ciężko nie zgrzytać zębami. Szacunku zarówno do kolegów, przełożonych (!) jak i do przesłuchiwanych, czy w ogóle ludzi, nie ma w nim za grosz i oczywiście nie wynikają z takiego zachowania żadne konsekwencje, czego nie rozumiem. Jednak chyba dla równowagi, autor postanowił zrobić z niego potulnego misia, kiedy wraca do domu, że niby ma dwa oblicza? Nie wiem, ale do mnie to nie trafia. 

W powieści wyczuwa się tylko tę brutalną nutę, poza tym pozbawiona jest jakichkolwiek emocji, nawet ostatnie sceny, gdzie przy tym, o czym czytamy, powinno się wręcz namacalnie czuć ból i wściekłość, ja nie czułam nic, takie samo wrażenie odniosłam co do osoby, której te emocje bezpośrednio dotyczyły. Stało się, idziemy dalej. Zakończenie nie zamyka wszystkich wątków, więc autor zostawił sobie furtkę do kolejnej części.

Po "Skórze" spodziewałam się czegoś więcej, zwłaszcza że Piotr Kościelny jest detektywem. Przede wszystkim więcej zagadek mniej flaków, może następnym razem?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pomysł wykorzystany w literaturze gatunku już wcześniej(o ile pamiętam). Można było z niego uczynić coś znacznie ciekawszego. Nie podoba mi się też zakończenie- w sumie bezsensowana śmierć żony i synka głównego bohatera, na dodatek z rąk jego kolegi po fachu(dodam, że dziecko to niemowlę). Język jak widzę typowy dla książek Kościelnego, ale to nie razi. Najbardziej denerwuje bezradnosć organów ścigania i trochę też ich niewiarygodność(w mieście pojawia się seryjniak, a mimo to ścigajacy go funkcjonariusze pracują "od-do"). Po "Zwierzu" spodziewałam się czegoś lepszego do poduszki. Trochę "niewypał".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy lubicie czytać o seryjnych mordercach? Ja taki dodatkowo przed snem słucham podcastów kryminalnych - bez nich nie zasnę Tym razem sięgnęłam po ,,Skórę" autorstwa Piotr Kościelny - autor (Wydawnictwo Initium)   Akcja toczy się dość szybko, gdyż seryjny morderca nazwany ,,Apaczem" w krótkim czasie pozbawia życia kolejne ofiary. Jego zbrodnie są wstrząsające i brutalne, ciężko zrozumieć, co siedzi w głowie sprawcy. Jeśli chodzi o policjantów - momentami irytowały mnie niektóre osoby. Jednak dzielnie dążyli do rozwiązania zagadki. Kto stał za zbrodniami, udało mi się dość szybko wytypować, jednak do samego końca byłam ciekawa, co pchnęlo go do takich czynów. Zakończenie mnie nie zaskoczyło do końca, z pewnością chciałabym się jeszcze więcej dowiedzieć o mordercy. Ogólnie podobała mi się ta książka, ale na pewno nie jest dla osób o słabych nerwach. Niektóre opisy są szokujące i przerażajace

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moje kolejne spotkanie z książką autorstwa Piotra Kościelnego. Kolejne mocne uderzenie. Mocny, brutalny, okrutny i wręcz nieludzko barbarzyński kryminał mrożący krew w żyłach. I główny bohater Władek Majchrzak, doświadczony policjant wydziału zabójstw wrocławskiej komendy, którego szczerze polubiłam. Po sprawie , którą teraz prowadzi nic już nie będzie takie samo. Czy przeżyje spotkanie z zabójcą? Jaką niespodziankę przygotował dla niego morderca? Czy przyjaźń ma swoje granice? A nienawiść? Odejmuję plusa za mnóstwo wulgaryzmów, chamskie nazywanie ofiar i zbyt dużo alkoholu w pracy.  Mam nadzieję na kontynuację. Z pewnością sięgnę po inne pozycje autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)