Tajemniczy ogród


Tom 1 cyklu Tajemniczy ogród
Ocena: 5.16 (88 głosów)
Inne wydania:

Mary Lennox po stracie rodziców zostaje oddana pod opiekę wuja. Okazuje się on dziwnym, nieprzystępnym człowiekiem. Jeszcze dziwniejszy jest jego dom, w którym często rozlega się czyjś płacz, i znajdujący się w pobliżu domu ogród, do którego nikomu nie wolno wchodzić. Mary postanawia jednak odkryć przyczynę płaczu i dostać się do wnętrza tajemniczego ogrodu. 

Informacje dodatkowe o Tajemniczy ogród:

Wydawnictwo: 12 Posterunek
Data wydania: 1998 (data przybliżona)
Kategoria: Dla dzieci
Kategoria wiekowa: 9-12 lat
ISBN: 978-83-7437-559-7
Liczba stron: 224
Tytuł oryginału: The Secret Garden
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Jadwiga Włodarkiewiczowa

Tagi: bóg

więcej

Kup książkę Tajemniczy ogród

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Opinie o książce - Tajemniczy ogród

Człowiek zmienia się pod wpływem otaczających go ludzi. Pełen ciepła i nadziei Tajemniczy ogród przekonując, że nigdy nie jest za późno na zmiany, dowartościowuje radość i pełnię życia, pokazuje moc przyjaźni, a także uczy empatii oraz uwrażliwia na potrzeby innych. Wybuch cholery w Indiach sprawił, że despotyczna i samolubna Mary Lennox o wiecznie skwaszonym wyrazie twarzy (może była po prostu samotna?) wysłana została do wuja Archibalda Cravena. Początki jej pobytu w Anglii należały do wyjątkowo trudnych. Dobrze chociaż, że wzmianka o Dicku zmotywowała ją do wyjścia na wrzosowiska. A tam… dzięki śpiewającemu gilowi z czerwonym upierzeniem na piersi (umiał rozpogodzić nawet surowe oblicze szorstkiego ogrodnika Bena), Mary odnalazła zakopany w ziemi klucz do ukrytego za wysokim murem tajemnego zakątka ogrodu. Być może życie nadal toczyłoby się niezmiennym rytmem, gdyby nie zielona furtka do miejsca, w którym nikt nie był od dziesięciu lat; miejsca, które – zamknięte i zapomniane – doczekało się wreszcie lepszych czasów. Sekret Tajemniczego ogrodu tkwi w szczegółach. Pobudzające wyobraźnię opisy pozwalają czytelnikowi zanurzyć się w bezkresie wrzosowisk, pośród których skrywał się odkryty na nowo przez Mary tajemniczy ogród. On to właśnie stanowił, niczym zakazany owoc, niezwykle pociągający kąsek. Dzięki niemu i używający rozkazującego tonu wobec otoczenia Colin zaczął stopniowo się zmieniać: z dziecka grubiańskiego
Avatar użytkownika - przyrodaz
przyrodaz
Przeczytane:2024-01-28,

Nie wiem czy zauważyliście, ale ja rzadko poświęcam uwagę na jakość wydania książki, bo jest to dla mnie sprawą jakby drugorzędną. Jednak tutaj zwyczajnie nie potrafię przejść obok niej obojętnie. To przepiękna twarda oprawa z obrazkiem, jakich w niej znajdziecie cały ogrom! Każdy będzie albo w identycznej intonacji co okładka, czyli barwy ciemnej jesieni, choć zdarzają się też pojedyncze rysunki ukazane jak ołówkowy zarys. Mamy tu wbudowaną zakładkę materiałową, więc tym bardziej czujemy jakby warta była miliony. Cała książka jest bardzo ciężka i zawiera papierową cienką okładkę zarzuconą na sztywną. Po otwarciu natrafiamy na przepiękne ilustracje sugerujące przyszłe wydarzenia i później spis treści w którym każdy dział jest inaczej zatytułowany. To moje pierwsze spotkanie z opowieścią w formie pisemnej, gdyż wcześniej kilka lat temu tylko widziałam, że książka się pojawiła, ale nie dane mi było ją przeczytać. Historię znałam tylko ze słyszenia.Opowieść o Mary Lennox bardzo mnie zachwyciła. Historię opowiada narrator, zdradzając w jaki sposób pozostała sama na świecie, co było bardzo wzruszające. Dziewczynka od zawsze była otoczona opieką niani, której jako jedynej potrafiła zawierzyć. W momencie, kiedy ona nagle się nie pojawia, buntuje się ogromnie zachowując co najmniej podle. Jednak pewnego dnia budzi się w swoim pokoju i wychodzi na to, że epidemia zabrała jej rodzinę, a reszta zwyczajnie uciekła. W tym całym zgiełku nikt nawet nie przejął się małą dziewczynką. Posiadając jednak dalekiego krewnego zostaje zmuszona do zamieszkania z nim. Wciąż jest powtarzane jak ogromne i dziwne to będzie miejsce. Historia samego wuja dziewczynki również jest tu opowiedziana. I tak naprawdę od momentu jej zamieszkania w tym dworze, dziewięciolatka przeżyje ogrom przygód, gdyż samej jej przyjdzie zwiedzać kątek po kątku. Lecz czy faktycznie do końca będzie sama? Może uda jej się otworzyć na nowe znajomości?
Naprawdę ogromnie piękna historia, której czytanie jest prawdziwą przyjemnością. Postacie wysławiają się w dawniejszy sposób, choć nie wszystkie. Za sprawą ich zachowań i przekonań poczujemy jakbyśmy przeżyli teleportację do ich czasu. Tak naprawdę historia pokaże jak niewiele można mieć będąc obsługiwanym przez innych, bo prawdziwa wolność zaczyna się wtedy, kiedy sami o wszystkim możemy zadecydować. Opowieść na nieskończoną ilość pokoleń. Najpiękniejsze wydanie jakie widziałam!

Link do opinii

Rok temu jak nie dalej zauważyłam tę książkę w jedynym z marketów. Wołała mnie od razu...ta piękna , twarda okładka, ten jakże inny druk w środku oraz przeurocze obrazki . Wiedziałam już wtedy, że skoro wzięłam ją w swoje dłonie tak jej nie wypuszczę. Tym bardziej, że...nigdy tej książki nie czytałam,choć pamięć mi podpowiadała,że ją znam- bo nie bez powodu przed moimi oczyma zaczęły się pojawiać urywki filmu czy też bajki .

Przyznam,że na początku czytania miałam mały problem,gdyż język jest nieco inny niż obecnie. Ale ☝️ to było tylko chwilowe, to raz a dwa.. ta powieść ma ponad 100 lat! No więc gdy już się oswoiłam z tamtejszą mową tak przepadłam.

Z wielką fascynacją i zachwytem śledziłam losy dziesięcioletniej Mary, brzydkiej ,osieroconej dziewczynki,która nigdy nie zaznała dobroci ,bliskości oraz miłości ze strony rodziców. I dlatego też nie odczuwała bólu z powodu ich nagłej straty- po prostu nie umiała... nie brakowało jej ich- bo nigdy nie było ich przy niej ... zawsze była sama- nielubiana przez nikogo.

Krótko po ich śmierci wyrusza z Indii do Anglii gdzie ma trafić pod opiekę wuja,którego nie zna. Do ogromnego domu niedaleko wrzosowiska i to tu pod wpływem Marty i jej opowieści w dziewczynce zaczynają zachodzić zmiany.... Ciekawa wszystkiego co nowe i obce pewnego dnia odnajduje klucz do ogrodu,gdzie nikomu nie wolno przebywać z powodu tragedii sprzed lat. Okazuje się też,że nie tylko tajemniczy ogród skrywa jakieś sekrety lecz dom ,w którym obecnie mieszka również... czyj płacz słychać niesiony przez mury domu? Czemu służba nie chce odpowiadać na pytania? I czego Mary nauczy się od pewnego wyjątkowego chłopca o imieniu Dick?

Przepiękna , wyjątkowa historia , która nie tylko wzrusza ,ale i uczy- a przesłań jest tu tak wiele,że nie sposób ich zliczyć... Powieść tę polecam wszystkim niezależnie od wieku bo myślę, że każdy czytelnik wyciągnie z tej lektury wiele lekcji i wniosków . Po prostu majstersztyk, którego nie powinno braknąć w żadnym domu.

 

 

 

Link do opinii
Avatar użytkownika - PannaPinko
PannaPinko
Przeczytane:2021-02-14,

Dziesięć lat temu dom Archibalda Cravena był pełen życia, a on sam uwielbiał do niego wracać. Równe dziesięć lat temu w ukochanym ogrodzie jego żony doszło do tragicznego wypadku, po którym nic już nie było takie samo. Ogród zamknięto, a klucz ukryto daleko od ciekawskich oczu...


Po śmierci rodziców Mary Lennox musi przenieść się do domostwa wuja, którego nigdy nie widziała na oczy. Nowa rzeczywistość w ogóle nie podoba się panience Mary- nikt nie reaguje na jej tupanie nogą, przykre słowa czy rozkazy. Nagle z rangi małej księżniczki, która może bić po twarzy swoją piastunkę stała się dzieckiem, które zmuszone jest samo się ubierać. Do tego nie ma żadnego towarzysza zabawy, a na pytania odnośnie odgłosów dziwnie podobnych do łkania służba reaguje milczeniem. 


I jest jeszcze coś, co wymknęło się przez przypadek Marcie- informacja o ogrodzie, który ponoć jest zamknięty na cztery spusty od dziesięciu lat. Nikt nie wie, gdzie znajduje się klucz. 


I może ta słodka tajemnica, którą Mary z takim zapałem pragnie odkryć, a także cicha przyjaźń pewnego gila sprawia, że charakter panienki ulega zmianie... a przed nią wciąż świat stoi otworem. Jest tyle sekretów do zgłębienia!


 Tajemniczy ogród po raz pierwszy czytałam wiele lat temu- była to chyba nawet lektura w którejś klasie podstawówki.  Stwierdziłam więc, że trzeba sobie nieco odświeżyć tę historię, szczególnie, że wydawnictwo MG postarało się o wprost przepiękne wydanie, zawierające w sobie liczne ilustracje. Do tego twarda oprawa, przyjemny front i już mamy przepis na sukces (jeżeli chodzi o kwestie wyglądowe, oczywiście).


Panienka Mary była tak rozkapryszonym dzieckiem, że jej brzydki charakter miał odzwierciedlenie w urodzie- chuda, żółta, z cienkimi włosami. Do tego ta wiecznie skrzywiona twarz, przypominająca bardziej złośliwą staruszkę niż kilkuletnie dziecko. A jednak dziecięca ciekawość, rosnąca z dnia na dzień potrafi czynić cuda! I pewne nowe przyjaźnie, jak się okazuje...


Uwielbiam historie, które czyta się z ogromną przyjemnością niezależnie od tego, ile się ma lat. To nie tylko powrót do dzieciństwa, do tych czasów, gdy sama byłam ciekawskim dzieckiem, lecz również odkrywanie czegoś nowego- urody otaczającej nas przyrody. Co prawda starałam się zwizualizować sobie ogród nieotwierany od tak wielu lat, lecz rzeczywistość musiała być o wiele smutniejsza na początku i piękniejsza po tym, jak zajęli się nimi nasi bohaterowie.


Cała ta opowieść to nie tylko magia opisów przyrody czy ilustracji, to również jedno wielkie przesłanie: po pierwsze, natura jako istota kojąca serce i lecząca duszę. Oczywiście, zaczęło się od ciekawości, ale też nie można bazować wyłącznie na niej. Mary wzięła sprawy w swoje ręce, a codzienne obcowanie z naturą obudziło w niej... dobro. I chęć do zmiany.  Po drugie, dobro zawsze wraca. Być może czasem trzeba poczekać, ale wraca. Tupaniem nogą nie wskóramy nic w życiu, ale już wyciągnięciem pomocnej dłoni do osoby potrzebującej wsparcia- dzięki temu możemy zmieniać świat.


Piękna, mądra opowieść o dziewczynce, która ze złej księżniczki przemieniła się w słodką dziewczynkę. Historia miłości, przyjaźni, bo przecież w tej opowieści są jeszcze inni, równie ważni bohaterowie. Do tej lektury zawsze warto wrócić.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Dizzy
Dizzy
Przeczytane:2019-03-10,
Tajemniczy ogród to jedna z najpiękniejszych powieści, które miałam szansę przeczytać w dzieciństwie. Teraz, gdy jestem już na studiach, Wydawnictwo Zysk i S-ka umożliwiło mi powrót do starego domu wśród wrzosowisk oraz pięknego ukrytego ogrodu, w których niegdyś wraz z Mary Lennox poznawałam świat, uczyłam się i rozkwitałam. To spotkanie okazało się równie magiczne jak poprzednie, a może nawet bardziej, bo urozmaiciły je przepiękne ilustracje Ingi Moore, obok których ciężko przejść obojętnie. 
  Już pierwsze strony okazały się zniewalającym zaproszeniem. Czułam się, jakbym rzeczywiście wkraczała do Tajemniczego ogrodu, gdzie nie ma rzeczy niemożliwych, a czytając miałam wrażenie, że to JA jestem Mary Lennox. Przeżyłam straszliwą stratę, odkryłam sekrety starego domostwa, odnalazłam klucz do ogrodu i doświadczyłam cudu, a to wszystko na własne oczy... oczy wyobraźni.
  Tajemniczy ogród to przede wszystkim opowieść o wielkich zmianach i prawdziwej, kiełkującej niczym piękne kwiaty przyjaźni. Przyroda odgrywa w tej książce niebotyczną rolę, bo to dzięki niej Mary odnajduje szczęście i zmienia się nie do poznania. Uroki natury zdają się uleczać jej serce, które nie otrzymywało od rodziców miłości. Z nieznośnej dziewuchy Mary staje się wspaniałą, lubianą dziewczynką. I nie tylko ona ulega olbrzymiej przemianie, ale także i samolubny Colin. Ta powieść uczy, że największą magią w życiu są uczucia, a bezinteresowna miłość i przyjaźń może przyczynić się do cudu.

Dzieło Francesa Hodgsona Burnetta było od zawsze niezwykłe, ale to właśnie barwna oprawa graficzna najbardziej pobudziła tym razem moją fantazję. Wciąż nie mogę wyjść z zachwytu nad tymi fantastycznymi ilustracjami. Nie ma dnia, w którym nie przekartkowałabym sobie dla przyjemności Tajemniczego ogrodu. Dzięki tej czynności odkrywam coraz więcej szczegółów, przede wszystkim tych najdrobniejszych, a trzeba tu przyznać, że Inga Moore osobliwie zadbała o detale w swych grafikach. Zarówno barwne, jak i te bardziej czarno-białe strony zapierają dech w piersiach równie skutecznie, jak powieść Burnetta.

To wydanie Tajemniczego ogrodu zachęciło nawet do czytania moją dwunastoletnią bratanicę, która od książek raczej stroni. Akurat w styczniu miała tę powieść jako lekturę i niechętnie do niej podchodziła, mimo moich szczerych zachęceń. Do przeczytania przekonały ją właśnie seraficzne ilustracje i myślę, że przekonają one niejednego, młodego "nieczytajka" do bliższego spotkania z tekstem. Zresztą, wystarczy tu autentyczny komentarz mojej bratanicy: Wiesz co, ciociu? Dobrze, że to przeczytałam, bo to cudna historia. Tylko chwilami trochę nudna, ale przepiękna! A Dick wymiata! Akurat postać poczciwego Dicka mnie także przypadła do gustu. :)

Tajemniczy ogród to ponadczasowa powieść pełna pięknych emocji i niezwykłych przemian, która pozwala uwierzyć, że możemy być tym, kim pragniemy być, a wsparcie i bliskość kochających ludzi to największy skarb. Każdy powinien wkroczyć do urokliwego świata Francesa Hodgsona Burnetta, który urozmaicony ilustracjami Ingi Moore staje się najprawdziwszym cudem. Polecam z całego serca.
Link do opinii
Avatar użytkownika - magi18
magi18
Przeczytane:2017-08-20,

Lubię tajemnice. Sekrety, które mają moc zmieniania ludzi. Czary, które sprawiają, że chory zdrowieje. Lubię "Tajemniczy ogród", w którym można znaleźć magię i radość.

Jedno mnie irytowało w tej książce. Powtarzanie, jaka to Mary była zła i nieznośna. Przepraszam bardzo autora, ale sam stworzył postać, która już od małego nie była kochana. To jaka miała być? Milutka? Kochaniutka? Dobra? Jej własna matka nie troszczyła się o nią, nie dbała, nie chciała jej. Tak naprawdę była niechcianym dzieckiem. Nawet, gdy zamieszkała w Misselthwaite Manor, Yorkshire w Anglii, żaden z dorosłych nie próbował nawet jej polubić czy chociaż zrozumieć. Jedynie dzięki Marcie, która dorosła jeszcze nie była, nasza Mary stawała się kimś innym, kimś lepszym. Później zaś Dick (kolejne dziecko!) sprawił, że Mary stała się radosna.

Zastanawiające jest dla mnie, dlaczego zachowanie Colina i Mary było tak strasznie piętnowane (rozumiem, że to książka dla dzieci, ale jednak!) podczas gdy zachowanie pielęgniarki Collina było w sumie ok. Przecież to, że się naśmiewała z dzieci jest czymś normalnym i miała do tego prawo. To, że wykonywała zawód, który nie powinno również nie jest czymś godnym piętnowania. Ale to, że Mary i Colin - dzieci, które nie zaznały miłości, były złe - to trzeba było powtarzać uporem maniaka.

Tak. Bardzo się wczułam w dzieci. Było mi ich ogromnie szkoda. Najbardziej Mary, bo matka jej nie kochała. W przypadku Colina to było coś innego. Bowiem potrafiłam zrozumieć też ojca, który praktycznie w tym samym czasie stracił ukochaną osobę i zyskał syna, który już po narodzinach miał umrzeć. To musiało być dla ojca Colina bardzo ciężkim przeżyciem. Ale cała służba, która pracowała w tym domu nie starała się zrozumieć ani Pana domu ani jego syna. Może poza Benem, który doskonały nie był, ale był o wiele lepszy od pozostałych dorosłych bohaterów, poza matką Dicka, która była chodzącą doskonałością.

"Tajemniczy ogród" mnie oczarował. Książkę czyta się szybko. Trudno się od niej oderwać. Zaś zmiany, które zaszły w Mary i Colinie są czymś najwspanialszym, czymś, co warto wierzyć.

Magia tajemniczego ogrodu działa na dzieci. Sprawiała, że dzieci zaczynały pracować nad sobą. Tutaj chyba też można odnaleźć lekcje dla wszystkich: dorosłych i małych - to nie magia nas zmienia, to my sami to sprawiamy.

Czasami się czułam jak przy czytaniu poradników. Choć autor powtarzał, że Mary jest złym dzieckiem to tak prawdę mówiąc nie dlatego jej nikt nie lubił. Mary już na samym początku w nowym domu nie była taka jak w Indiach. Ale wciąż nie była radosnym dzieckiem. Tylko, czy musisz być szczęśliwy, by Cie każdy lubił? Czy jeśli jesteś smutny, bo życie z Tobą poniewierało, nie masz prawa być lubianym przez innych?

Kto z nas nie lubi tajemnic? I czy tajemnice nie łączą ludzi. Dicka, Mary i Colina połączył wspólny sekret. Lecz nie to jest ważne. "Tajemniczy ogród" to piękna historia o rodzącej się przyjaźni. Przyjaźni, która może sprawiać cuda. Ale to też historia o miłość - utraconej, lecz też rodzącej się na nowo.

Człowiek jest trochę jak roślina. Może wyrosnąć z niego coś pięknego, co będzie zachwycało... lub coś brzydkiego. To co z nas wyrośnie zależy nie tylko od nas, ale też od naszego otoczenia, od przeszłości, teraźniejszości, ale też i przyszłości, od ludzi, którzy mają na nas jakiś wpływ. Jest w tym pewna magia. Podobnie jak i w tej lekturze.

Gorąco ją polecam. :)

Link do opinii
Nie od dziś wiadomo, że czytanie książek obcojęzycznych przynosi wiele korzyści i w znaczącym stopniu może się przyczynić do poprawy naszych umiejętności językowych, jak również zwiększyć intelekt i poszerzyć horyzonty. Jest to bez wątpienia jeden z najlepszych sposobów na oswojenie się z nowym językiem, zwiększenie jego płynności i wzbogacenie słownictwa, dlatego od jakiegoś czasu staram się częściej sięgać po książki w oryginale. Pomimo oczywistych zalet, czytanie w obcym języku może być nieco frustrujące, zwłaszcza gdy w tekście występują słowa lub zwroty dotąd nam nieznane, które znacząco utrudniają odbiór i często odbierają przyjemność z lektury. Moją uwagę przykuło ostatnio wydawnictwo [ze słownikiem], które przedstawia nam genialne i skuteczne rozwiązanie tego problemu. W ich ofercie znajdują się popularne i cenione publikacje w języku angielskim o różnych poziomach zaawansowania i w bardzo przystępnej cenie, a w każdej z nich zawarte są trzy słowniki, które bez wątpienia ułatwiają czytanie, rozumienie i przyswajanie tekstu. Moją przygodę z wydawnictwem postanowiłam rozpocząć od bestsellerowych i znanych książek z zakresu literatury dziecięcej – „Alice’s Adventures in Wonderland” oraz „The Secret Garden”, z którymi nie miałam do tej pory okazji się zapoznać, mimo iż wielokrotnie widziałam ekranizacje tych historii. Cenię minimalizm i prostotę, dlatego bardzo przypadły mi do gustu oprawy graficzne, które utrzymane są w tej samej formie i świetnie prezentują się na półce. Wydawnictwo postawiło również na wyraźną i przyjemną dla oka czcionkę, co było kolejnym miłym zaskoczeniem. W każdej z tych pozycji znajdują się trzy słowniki polsko-angielskie: na początku mamy słownik najczęściej używanych słów, następnie podręczny słownik na marginesie każdej strony, a na końcu pełny słownik ze wszystkimi słowami. Dzięki temu obie pozycje były bardziej przystępne w odbiorze, a ich lektura okazała się świetnym sposobem na połączenie przyjemnego z pożytecznym. Z wielkim zainteresowaniem śledziłam losy Alicji i Mary i nie byłam w stanie się oderwać. „Alice’s Adventures in Wonderland” i „The Secret Garden” wywarły na mnie bardzo pozytywne wrażenie i trochę żałuję, że dopiero teraz zdecydowałam się po nie sięgnąć, choć jednocześnie jestem zadowolona, że po raz pierwszy zapoznałam się z nimi w ich oryginalnej wersji. Słowniki zamieszczone w książkach ułatwiły mi lekturę, dzięki czemu mogłam w pełni docenić kunszt i niepowtarzalność tych niesamowitych historii. Są to bez wątpienia wartościowe i uniwersalne pozycje, pełne symboliki i ukrytych znaczeń, które angażują emocjonalnie i skłaniają do refleksji i po które można sięgnąć w każdym wieku. Książki te pozwoliły mi na chwilę przenieść się w czasy mojego dzieciństwa i oderwać od rzeczywistości, ale także dzięki nim udało mi się przyswoić wiele nowych słówek i zwrotów. Cieszę się, że wydawnictwo [ze słownikiem] pojawiło się na naszym rynku i to z tak kreatywnym pomysłem, który okazał się strzałem w dziesiątkę i bez wątpienia ułatwi naukę języka angielskiego wielu z nas. Jest to doskonała propozycja dla osób szukających prostego i efektywnego sposobu, który pozwoli im zwiększyć płynność językową i wzbogaci ich słownictwo. Moje pierwsze spotkanie z wydawnictwem zaliczam do bardzo udanych i owocnych, dlatego chętnie będę sięgać po kolejne pozycje, a was serdecznie zachęcam do zapoznania się z ich ofertą i rozpoczęcia swojej przygody z książkami ze słownikiem! Jestem pewna, że nie pożałujecie ;)
Link do opinii
Przeczytałam po raz kolejny. Mam takie piękne wydanie, ze czytając je mam wrażenie, że rzeczywiście przebywam w ogrodzie ...
Link do opinii
Rodzice Mary umieraja w wyniku epidemi a ta zostaje oddana pod opieke wuja.Rozpieszczona i rozkapryszona dziewczynka musi przywyknac do surowych warunkow w jakich przyszlo jej zyc.Pewnej nocy dziewczynka slyszy glosy i od tej chwili wszystko sie zmienia.Odkrywa tajemniczy ogrod w ktorym zaczyna sie prawdziwa magia.Ksiazka jest napisana tak niesamowicie autentycznie a zarazem z taka fantazja ,ze trodno sie od niej oderwac i trodno stwierdzic co jest prawda a co fikcja.Polecam kazdemu bez wzgledu na wiek.Pobudza wyobraznie,sklania do refleksji i budzi rozne uczucia.Fascynujaca.
Link do opinii
Ciepła, mądra, wzruszająca opowieść. Czyta się ją jak cudowną baśń dla dzieci, którą można by opowiedzieć przed snem. Przez kilka chwil na powrót stajemy się dziećmi, wnikając do umysłu 10-letnich bohaterów, przypominając swoje własne dziecięce fantazje i zabawy. Powieść z morałem, historia niby prosta, jednakże w swej prostocie idealna.
Link do opinii
Chyba każdy zna tą opowieść i myślę że z chęcią przeczytam ją jeszcze raz.
Link do opinii
Powieść "Tajemniczy ogród" jest zapewne znana większości z was z lat szkolnych. Kolejna niepotrzebna, męcząca, nudna lektura? Dla mnie nigdy taką nie była i z ogromną chęcią wróciłam do świata Mary Lennox oraz jej przyjaciela Colina. Na nowo poznałam wspaniale wykreowany przez autorkę tajemniczy ogród pełen ptaków i cudownych, niespotykanych roślin. Przeniosłam się do niego i obserwowałam piękną naturę wraz z głównymi bohaterami. Młoda Mary Lennox jest zmuszona przenieść się do starej posiadłości wuja Archibalda Cravena, ponieważ jej rodzice umierają podczas epidemii. Pomimo chorowitości dziewczynki, zostaje przeniesiona na wrzosowiska wuja i od tamtej pory mieszka wraz z nim. Wszystko byłoby normalnie i na porządku dziennym, gdyby nie fakt, że wuj wcale w tym domu nie mieszka. Mary nie widuje go, a w jego posiadłości jest traktowana ozięble. Pokojówki nie mają obowiązku opiekować się nią, za zadanie mają zaspokajać jedynie jej podstawowe potrzeby. Bohaterka ma problem z nawiązaniem kontaktu z kimkolwiek, ponieważ czuje, że powinna być traktowana po królewsku jak w poprzednim domu. Poznaje jednak pokojówkę Martę, z którą udaje jej się nawiązać kontakt i wraz z nią zaczyna poznawać świat wokół. Następnie poznaje ogrodnika Bena, który pomimo swojej małomówności potrafi znaleźć wspólny świat z Mary. Młoda dziewczynka zaczyna słyszeć płacz w posiadłości wuja i za wszelką cenę usiłuje dowiedzieć się kto za tym stoi i kto jeszcze mieszka w owym domu. Jej przygoda rozpoczyna się wraz ze znalezieniem pięknego, tajemniczego i magicznego ogrodu nieopodal wrzosowiska. "Tylko czasami odczuwa się jakby się miało żyć zawsze." Często poprzez pryzmat obowiązkowej lektury można się zniechęcić do wielu niezapomnianych i wspaniałych dzieł. W "Tajemniczym ogrodzie" czytelnik odnajduje wiele wzruszających momentów, radosnych chwil oraz może obserwować przemianę młodych ludzi w osoby dorastające i poznające otaczający ich świat. Bohaterowie są bardzo realni i świetnie wykreowani, mają określone charaktery oraz osobowość. Pomimo, że powieść nie należy do najdłuższych, to czyta się ją wspaniale. Ma w sobie iskierkę magii, która dodaje całej lekturze uroku i pozwala się w nią jeszcze bardziej zagłębić. Cudownie wspominam tą pozycję ze szkoły i z ogromną chęcią powróciłam do owego ogrodu ponownie. Blog: livingbooksx.blogspot.com
Link do opinii
Bardzo pozytywna opowieść. Dobrze się czyta i pobudza wyobraźnię :)
Link do opinii
Avatar użytkownika - AMAF12
AMAF12
Przeczytane:2016-01-02,
Książka opowiada o pewnej dziewczynie Mary której rodzice giną na chorobę na którą choruje cały kraj i okazuje się ,że tylko Mary przeżywa.W domu w którym mieszka odnajdują ją dwaj strażnicy którzy mówią jej co się stało.Oddana jest pod opiekę swojego wuja który ma syna który jest w wieku Mary.Po jakimś czasie zaprzyjaźniają się .Chłopiec jest niepełnosprawny i jeździ z tego powodu na wózku.Razem odkrywają tajemnice zamnkniętego ogrodu.Książka bardzo mi się podobała.
Link do opinii
Któż z nas nie marzył, by zajrzeć do starego, ukrytego za wysokim ogrodzeniem, ogrodu? Powyżej ogrodzenia porośniętego bluszczem widać konary drzew i bujna zieleń...
Link do opinii
"Tajemniczy ogród" to przepiękna powieść o przyjaźni i zjawiskach, które ktoś nazwie czarami, a kto inny wiarą. Głównymi bohaterami książki są Mary - rozkapryszona, chudziutka dziewczynka, która traktowała ludzi z pogardą; Dick - uroczy, szczęśliwy chłopiec, który w każdym wzbudza sympatię, "zaklinacz" zwierząt; a także Colin - kuzyn Mary, odtrącony przez ojca, wyniosły względem otoczenia, nieznośny hipochondryk. W toku powieści ujrzymy piękne zmiany. Tajemniczy ogród rozkwita, a wraz z nim zmieniają się Mary i Colin. Dojrzewa w nich przyjaźń, radość i szacunek do ludzi; stają się energicznymi, pełnymi wdzięku dziećmi. "Tajemniczy ogród" to bardzo wartościowa lektura, nie tylko dla dzieci :)
Link do opinii
Avatar użytkownika -

Przeczytane:2014-01-28,
Pamiętam, że kiedyś sięgnęłam po tę książkę z ciekawości, ale niestety nudziła mnie i nie doszłam nawet po połowy. Potem mieliśmy ją jako lekturę, więc byłam zmuszona po raz kolejny po nią sięgnąć i... przeczytałam całą stwierdzając, że to naprawdę świetna książka, potem oglądnęłam jeszcze film na postawie książki, a dziś dodaję ją do ulubionych ;P
Link do opinii
Avatar użytkownika - edith
edith
Przeczytane:2014-01-07,
Moja ulubiona książka :) Co rok do niej powracam :)
Link do opinii
Cudowna opowieść o przyjaźni i jej wielkiej sile. Ukazuje również jak wielkie znaczenie ma wiara w marzenia.
Link do opinii
Avatar użytkownika - MoniaP
MoniaP
Przeczytane:2013-11-07,
Klasyka literatury dziecięcej. Piękna powieść, wzruszająca i skłaniająca do refleksji nawet nastolatków.
Link do opinii
"Tajemniczy ogród" to przepiękna powieść obyczajowa zaliczana do klasyki literatury dziecięcej. Moim zdaniem, przeznaczona jest dla czytelników w każdym wieku. Niesie ze sobą nadzieję i dostarcza wzruszeń. Główną bohaterką powieści jest około 10 letnia Mary, która mieszkając w Indiach straciła rodziców. W wyniku tego zostaje przekazana na wychowanie swemu wujowi będącemu właścicielem ogromnej posiadłości w Anglii. Niestety, tak jak wcześniej przez rodziców, tak i w nowym domu dziewczynce nie jest okazywane zainteresowanie. Nie ma osoby, która wskazała by jej w życiu wartości takie uprzejmość, dobroć, ufność. W związku jest tym Mary jest dziewczynką wyniosłą i zadufaną sobie. Na szczęście dzięki znajomości z rodzeństwem, dziewczynką i chłopcem, pochodzącymi z prostej rodziny, zaczyna się powoli otwierać na przychylność innych. W nawiązywaniu dobrych relacji i w rozwoju przyjaźni pomaga dzieciom odkrycie zamkniętego, starego i zaniedbanego, choć niegdyś pięknego ogrodu. Mary zmienia się na tyle, że chce pomóc swemu rówieśnikowi kuzynowi, który nie opuszcza łóżka twierdząc, że jest chory i niedługo umrze. Colinowi również można zarzucić cechy podobne do tych, jakimi początkowo charakteryzowała się dziewczynka. Moc odnawianego ogrodu jest jednak wielka ... Autorka Frances Hodgson Burnett pokazała w powieści kilka pozytywów, jakie daje życie ku szczęściu ludzi: uzdrawiające siły tkwiące w przyrodzie i jej piękno, przyjaźń oraz konieczność miłości rodzicielskiej dla prawidłowego kształtowania psychiki i charakteru dziecka. Wspaniała ekranizacja Agnieszki Holland nie ustępuje pierwowzorowi. Cudowna książka i cudowny film. Mocno polecam.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Yciia
Yciia
Przeczytane:2013-10-30,
Świetna. Warto do niej powracać.
Link do opinii
Klasyka nie tylko dla dzieci, ale dla każdego człowieka wrażliwego na piękno. Relacje międzyludzkie potrafią być bardzo zagmatwane, nawet w świecie dzieci. Relacje między rodzicami a ich pociechami też bywają wyłożone kamieniami, utrudniającymi kontakt. "Tajemniczy ogród" pokazuje, jak przyroda może łagodzić, powodować zapomnienie tego, co złe i smutne i wskazać powrót na właściwą drogę.
Link do opinii
Powszechnie wiadomo, że jestem fanką wrzosowisk i wiktoriańskiej Anglii, dlatego "Tajemniczy ogród" był jak znalazł dla mnie. Przecudna historia, przepięknie napisana - a mogę to stwierdzić z pełną odpowiedzialnością, ponieważ czytałam ją w oryginale. I choć odbiór, szczególnie na początku, trochę zakłócał mi dialekt rodem z XIX-wiecznego Yorkshire, jestem zachwycona! Sięgnęłam do niej, ponieważ dawno temu zachwycił mnie film, ale książki nigdy nie przeczytałam (pewnie dlatego, że była lekturą, a po lektury z zasady raczej nie sięgałam:)) i absolutnie się nie zawiodłam. Niesamowity klimat Indii, wrzosowisk Yorkshire i stojącego po ich środku domu, którego sto pokojów było od długiego czasu zamknięte, potem ogród huśtawką, na której zdarzyła się tragedia, która spowodowała zamknięcie ogrodu na 10 lat. Fabuła jest powszechnie znana. Mała Marry, rozpieszczona dziewczynka, po śmierci rodziców, którzy się nią nie interesowali, trafia do angielskiej posiadłości wuja. Nie ma co ze sobą zrobić, krąży więc po ogrodach dookoła domu i odkrywa historię tajemniczego ogrodu, zamkniętego i ukrytego za porośniętym bluszczem murem. Pomaga jej miejscowy chłopiec - Dickon, którego dziewczynka nazywa zaklinaczem zwierząt. Sytuacja dodatkowo komplikuje się, kiedy w starej posiadłości zaczyna słyszeć płacz dziecka - jak się okazuje Colina, jej kuzyna, który nigdy nie opuszcza swojego pokoju. "Tajemniczy ogród" to urocza opowieść o dorastaniu do bycia szczęśliwym człowiekiem, o nadziei, o sile, ale też o sile śmiechu, poczucia humoru i pozytywnej myśli. Może brzmi to kiczowato. Może faktycznie powieść Burnett jest tylko naiwną bajką dla dzieci. Ale jeśli nawet, trafiła do mojego wewnętrznego dziecka:) Szczególnie tekst Colina o tym, że zaprasza na śniadanie chłopca, dwie wiewiórki, zająca i małą owieczkę oraz życzy sobie, by ich do niego przyprowadzono, budzi we mnie salwy śmiechu i rozczulenie.
Link do opinii
Avatar użytkownika - MArtT
MArtT
Przeczytane:2013-07-21,
Zawszę będę powracać z sentymentem :)
Link do opinii
"Tajemniczy ogród" to historia Mary Lennox, która po śmierci rodziców trafia pod opiekę wuja, którego praktycznie nie znała. Całe życie dziewczynki zostaje wywrócone do góry nogami. Kapryśne, rozpieszczone i wątłe dziecko przechodzi prawdziwą metamorfozę pod wpływem swojego kuzyna, chłopca mieszkającego w okolicy i tytułowego ogrodu. Jaką kryje w sobie tajemnicę? Dlaczego nikomu nie wolno do niego wchodzić? Powieść Frances Hodgson Burnett nie bez przyczyny trafiła do klasyki literatury dziecięcej. To pełna ciepła i mądrości opowieść o tym, że praca uszlachetnia, a kontakt z naturą i ludźmi kształtuje charakter i uczy pokory. "Tajemniczy ogród" uczy też, że miłość i odrobina wsparcia jest człowiekowi niezbędna do tego, by w pełni cieszyć się życiem. Powieść jest niezwykle klimatyczna- akcja rozgrywa się w Anglii. Czytając książkę niemal czuje się zapach niosący się z wrzosowisk. Frances Hodgson Burnett wspaniale oddaje nie tylko obraz przyrody, ale i bohaterów. Każdy z nich jest głęboki i żywy, nie do końca odkryty. Ich dramaty są realne, a ich emocje promieniują z kart książki. Książkę, mimo, że druk jest dość drobny, czyta się błyskawicznie. Styl, język, wszystko sprawia, że lektura jest czystą przyjemnością. "Tajemniczy ogród" to jedna z tych książek, do których co jakiś czas wracam. Polecam wszystkim Czytelnikom, zarówno tym młodszym, jak i tym, którzy czasy podstawówki już dawno mają za sobą.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Mamut
Mamut
Przeczytane:2013-04-16,
Książka do której się wraca, prawdziwa perełka wśród pozycji dziecięcych:)
Link do opinii
Avatar użytkownika - iza333
iza333
Przeczytane:2013-03-16,
Książka opowiada o porzuconej dziewczynce z Japoni. Świetna.
Link do opinii
Avatar użytkownika - niepoczytalna
niepoczytalna
Przeczytane:2024-02-11, Ocena: 6, Przeczytałem,

Powrót na wrzosowiska

 

Perypetie kapryśnej i naburmuszonej Mary Lennox należą do moich ulubionych literackich historii. Powieść Frances Hodgson Burnett była jedną z pierwszych "pełnowymiarowych" książek, jakie przeczytałam w życiu i pozostawiła w moim sercu ogromny sentyment. W ciągu kolejnego ćwierćwiecza wracałam do tego tytułu wielokrotnie, ale przecież nic nie szkodzi, by sięgnąć po niego raz jeszcze, prawda?

 

"Tajemniczy ogród" w wydaniu, po które właśnie sięgnęłam, wyróżnia się przepiękną szatą graficzną. Ilustracje Ingi Moore idealnie uzupełniają treść powieści i stanowią niezaprzeczalną ozdobę całej publikacji, która sprawdzi się zarówno wśród młodszych, jak i starszych czytelników. Przekład Jerzego Łozińskiego świetnie oddaje klimat powieści i epokę, w której rozgrywa się akcja.

 

Samą fabułę zapewne wielu z Was kojarzy - osierocona Mary Lennox trafia z egzotycznych Indii do ponurego angielskiego dworu na wrzosowiskach. Dziewczynka stopniowo odkrywa tajemnice posiadłości i jej mieszkańców. Ostatecznie jej przybycie odmienia nie tylko jej własne życie, ale wywiera ono wpływ na wszystkich mieszkańców posiadłości.

 

To prawda, że powieść Frances Hodgson Burnett jest odrobinę naiwna (w ten uroczy sposób), ale jej przesłanie jest ciągle aktualne. Zmiana bohaterów powieści korespondująca ze zmianami w tytułowym ogrodzie i porami roku jest jedną z moich ulubionych części całej historii, a elementy klasycznej powieści wiktoriańskiej sprawiają, że lektura jest satysfakcjonująca - niezależnie od wieku czytelnika.

Link do opinii
Avatar użytkownika - ktomzynska
ktomzynska
Przeczytane:2023-12-15, Ocena: 5, Przeczytałem,

Czy ,,Tajemniczy ogród" był także Twoją szkolną lekturą?

 

Pamiętaj, że gdy miałam przeczytać tę książkę w szkole to była to dla mnie ogromna udręka. Być może nie byłam do końca gotowa i sądzę, że wiele dzieciaków w wieku szkolnym nie jest gotowych, aby podołać językowi i długim opisom, w których lubuje się Frances Hodgson Burnett. Jednak gdy po latach ponownie sięgnęłam po tę książkę moje nastawienie diametralnie się do niej zmieniło. 

 

,,Tajemniczy ogród" to powieść niezwykle mądra i wartościowa nie tylko dla dzieci. Ba! Śmiem nawet twierdzić, że to dorosły Czytelnik może z niej znacznie więcej wynieść. Bowiem pomiędzy wierszami możemy w tej książce odnaleźć wiele uniwersalnych i życiowych prawd. Historia dwójki zranionych dzieci, których dusze wymagają uleczenia odbije piętno na każdym z nas, bo tak naprawdę łatwo w nich odszukać siebie. 

 

Pomimo, że dalej jest zbyt dużo rozwiniętych opisów, które mogą nużyć to sądzę, że pięknie zdobione i ilustrowane wydanie może to wynagrodzić. Dawno nie widziałam tak pięknych ilustracji ukazujących to o czym pisze Autor. Do tego twarda oprawa, większy format, obwoluta. Wszystko to nadaje temu wydaniu niesamowitej elegancji, gracji i powoduje, że książka naprawdę ciesz oko. 

 

,,Tajemniczy ogród" to powieść o poszukiwaniu szczęścia, która gra Czytelnikowi na emocjach. Jeżeli jesteś fanem/-kom powieści to koniecznie sięgnij po to cudowne wydanie, bądź sprezentuj je komuś bliskiemu. POLECAM!

Link do opinii
Avatar użytkownika - RudyLisek
RudyLisek
Przeczytane:2021-04-12, Ocena: 4, Przeczytałam,

Ksia?z?ka z dziecin?stwa,do kto?rej wracasz z przyjemnos?cia????
.
Ostatnio naszło mnie na sentymentalna? podro?z? do krainy cudownych opowies?ci.Oto w moje re?ce trafiła historia ponadczasowa.Mowa tutaj o TAJEMNICZYM OGRODZIE Frances Hodgson Burnett.Niezmiernie miło mi było ponownie zanurzyc? sie? w tej klasycznej powies?ci.Z pewnos?cia? jest to opowies?c? nie tylko unikatowa,ale i uniwersalna,kto?ra? czytac? moz?e kaz?dy,nie zalez?nie od wieku.
.
Nie urywał,z?e juz? sama ta okładka mnie oczarowała.Po prostu prostota i klasa sama w sobie.Historia stworzona przez autorke? jest lekka,ciepła i niesie ze soba? wiele ma?dros?ci.TAJEMNICZY OGRÓD to powies?c? opowiadaja?ca o sile przyjaz?ni,marzeniach i nadziei.Ksia?z?ka niebywale klimatyczna,przepełniona wyja?tkowa? atmosfera?,przez co w niezwykły sposo?b działa na wyobraz?nie?.Moz?na smiało rzec,z?e ma w sobie jaka?s? wyja?tkowa? magie? i czar.Pie?kne i barwne opisy sprawiaja?,z?e wraz z jej bohaterami wspo?lnie przez?ywamy i niemałym zaintersowaniem s?ledzimy ich historie?.
.
@wydawnictwo_mg
7.5/10?

https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Link do opinii
Avatar użytkownika - riviera24
riviera24
Przeczytane:2021-02-24, Ocena: 5, Przeczytałam,

Piękna i pełna nadziei historia o stawaniu się lepszym człowiekiem w kontakcie z naturą. Mary podobnie jak Colin to gnuśne, brzydkie, chorowite i nieznośne dzieci, które ulegają przemianie, gdy tylko zaczynają mieć regularny kontakt z naturą, wrzosowiskiem i zapomnianym ogrodem przy posiadłości. Przemiana zachodzi powoli, jednak jest dostrzegalna dla służby w domu. Dzieci pomagają sobie nawzajem i uczą się od siebie. Niemały udział w całej tej przemianie ma Dick - chłopiec, którego ukochały nawet leśne zwierzęta. 

Książka kierowana jest raczej do dzieci, choć jej piękno docenią też dorośli czytelnicy. Może zbyt dużo w dziecięcych dialogach jest na temat "magii ogrodu", ale trzeba przyznać, że dzieci czasem takie po prostu bywają. 

Polecam!

Link do opinii
Avatar użytkownika - just_monca
just_monca
Przeczytane:2021-02-02, Ocena: 6, Przeczytałam,

Istnieją takie książki w literaturze, które raz przeczytane pozostawiają na czytelnikach niewidoczny ślad, który sprawia, że wraca się do nich tak często, na ile jest to możliwe, a do powrotów takich podchodzi się jak do spotkania z dawno nie widzianym przyjacielem – mimo że nie miało się ze sobą styczności ileś tam czasu, to już po chwili okazuje się, że nic się nie zmieniło w relacji jaką nawiązaliście. Właśnie tak podeszłam do lektury "Tajemniczego Ogrodu". Ponownie odkryłam jego magię i raz jeszcze zakochałam się w tym, co uosabia.

 

Po tragicznej śmierci rodziców, Mary Lennox oddana zostaje pod opiekę swojemu wujowi Archibaldowi Cravenowi i przenosi się z gorących Indii to zimnego i deszczowego Misselthwaite Manor w hrabstwie Yorskshire w południowo-wschodniej Anglii. Rozpuszczona i kapryśna dziewczynka w jednej chwili zostaje zmuszona do samodzielności, co jest chyba dla niej większym szokiem niż sama przeprowadzka. Pozostawiona samej sobie, podczas jednej z licznych wędrówek po posiadłości znajduje zamkniętą bramę prowadzącą do bardzo zaniedbanego ogrodu. Właśnie od tej chwili zaczyna się największa przygoda Mary, podczas której zyska sens życia, którego tak jej brakowało (chociaż nie potrafiła tak do końca tego nazwać).

 

"Tajemniczy Ogród" jest powieścią, która niesie ze sobą ogromną ilość emocji. Z początku może być to żal – odbiorcy współczują głównej bohaterce tego, że od dnia narodzin jest odrzucona i pozbawiona tego, co w życiu jest najważniejsze – miłości, więc nic dziwnego, że zachowuje się tak, jak to przedstawiono. Później zaczyna rodzić się ciekawość, pojawia się śmiech, a w końcu i łzy wzruszenia. Mary, której nikt nie nauczył czym jest odpowiedzialność zaczyna dbać o (nie) zwykły skrawek ziemi. Poznaje czym jest przyjaźń oraz ratuje swojego kuzyna przed samotnością. Pojawienie się krnąbrnej dziewuchy okazuje się zbawieniem, dla całego Misselthwaite Manor (kto by się spodziewał, prawda?)

 

Nie da się nie dostrzec wewnętrznej przemiany nie tylko Mary, ale i Colina (niemała w tym zasługa Dick'a). Dziewczyna staje się wrażliwa na los innych, dobroduszna i o dziwo – miła, natomiast jej kuzyn przestaje zachowywać się tak jakby był pępkiem świata. Oboje mają na siebie cudowny wręcz wpływ, którego nikt się nie spodziewał. Przyjaźń jaką nawiązują z bratem Marty sprawia, że otwierają się im horyzonty i zaczynają widzieć to, czego do tej pory nie dostrzegali, a mianowicie, że wokół jest tyle cudowności, trzeba się tylko odważyć wyjść za próg.

 

Dzięki wydawnictwu MG książka zyskała nową szatę graficzną, twarda oprawa i znajdujące się w środku ilustracje sprawiają, że całość prezentuje się po prostu pięknie. Jestem pewna, że gdy raz pojawicie się w tajemniczym ogrodzie, to już zawsze będziecie do niego wracać.

Link do opinii
Inne książki autora
Mała Księżniczka
Frances Hodgson Burnett0
Okładka ksiązki - Mała Księżniczka

Siedmioletnia Sara Crewe wiedzie życie jak z bajki. Na pensji dla dziewcząt w Londynie jest hołubiona przez wszystkich. Ma własny salon, garderobę, kucyka...

Panna szlachetnego rodu
Frances Hodgson Burnett0
Okładka ksiązki - Panna szlachetnego rodu

Akcja powieści toczy się w XVII wieku w Anglii. Bohaterką jest piękna Klorynda, panna szlachetnego, choć zubożałego rodu. Klorynda wychodzi za mąż za bogatego...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy