Zachwycająca opowieść autorki bestsellerowego Gorzko, gorzko
Ucieczka niedźwiedzicy to wielowarstwowa historia o nierzadko dramatycznym uwalnianiu się z dotychczasowego życia, o poszukiwaniach w mrokach niepamięci wydarzeń - bolesnych i świetlistych - które mogą stać się bramą do wolności, nowym otwarciem. W świecie, który misternie tworzy Joanna Bator, postaci pojawiają się i znikają, kiedy najbardziej ich potrzebujemy, ale i w najmniej spodziewanych momentach.
Kobieta szukająca idealnego domu dla swojej rodziny, anglojęzyczny żółw we wrocławskim ogródku, zapomniane piętro wałbrzyskiego hotelu Sudety, nawiedzające na pozór zwyczajną rodzinę jednookie licho, małżeństwo szukające drogi do siebie na greckiej wyspie, japoński kochanek idealny - gęsta sieć tej niezwykłej opowieści oplątuje czytelnika, on zaś musi znaleźć najważniejszy dla siebie wątek, za którym będzie podążał w tej fascynującej, pełnej pułapek i niespodzianek podróży.
Informacje dodatkowe o Ucieczka niedźwiedzicy:
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2022-11-23
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 320
Kup książkę Ucieczka niedźwiedzicy
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Ucieczka niedźwiedzicy - opinie o książce
"Na kobiety w moim wieku nikt nie patrzy, o ile nie włażą na ścieżkę rowerową, i nie grzebią się przy kasie" Ależ te opowiadania były takie "moje" Od samego pierwszego wiedziałam, że ta książka mi się spodoba, zresztą jak i poprzednie tej autorki. Te postacie skrojone tak jakby pode mnie. Po trochę byłam każdą z nich i nie ważne starszą, czy młodszą, kobietą czy nawet "babochłopem". Zaprzyjaźniłam się też ze wszystkimi zwierzakami z tych historii. Z psami, kotami, nietoperzami, niedźwiedzicą, żółwiem, który zajmował się absorpcją i destylacją smutku, a nawet z tym karpiem, po którego w pewną wigilię wyszedł tatuś i... przepadł na 10 lat. Książka, można powiedzieć, jest przesiąknięta smutkiem, ale tym jakimś spokojnym, o zapachu surowej pigwy. Te wszystkie postacie, jakże realne, a jednocześnie jakby nie z tego świata jakieś oniryczne, ulotne. Wciąż czegoś poszukujące i to albo zupełnie realnie, domu dla swojej "rodziny", albo spokoju, czy wręcz śmierci. Wszyscy dokonują jakichś wyborów i ponoszą jakieś konsekwencje, samo życie... Opowiadania się łączą jakby nie każde z każdym od razu, niby niechcący i przypadkowo, ale się łączą, dlatego w sumie każdą sytuację możemy obejrzeć właściwie z każdej strony z perspektywy każdej postaci. Jednak ja proponuję zaopatrzyć się w notes, bo tych zdarzeń, osób, imion i nazwisk jest całkiem sporo i naprawdę łatwo się zgubić. Tworzy się z tego taka sieć, trzecie opowiadanie łączy się z drugim, piąte z ósmym, potem ósme znowu z trzecim czy drugim. Bardzo jest to ciekawe rozwiązanie, trzeba naprawdę czytać uważnie, albo notować. Na koniec mogę tylko stwierdzić, że pani Bator po raz kolejny mnie nie zawiodła i pokazała jaką świetną jest opowiadaczką historii.
Joanna Bator to jedna z moich ulubionych polskich pisarek. Nic więc dziwnego, że Ucieczkę niedźwiedzicy czytałam z zachwytem dla języka, z zaskoczeniem dla pomysłu łączenia postaci, miejsc i wątków w 16 opowiadaniach. I oczywiście z radością, gdy pojawiały się postaci z "Gorzko, gorzko" i mogłam poznać swoisty epilog ich losów - jak Violetty przez dwa "t" (kto czytał, ten wie, o co chodzi).
Mimo wszystko to opowiadania, więc nie zostaną mi wszystkie w pamięci, ale zostanie mi na pewno przebijający przez nie smutek w opowieściach o kobietach poszukujących nade wszystko wolności, a każda z nich pojmowała ją na inny sposób.
Inne książki autora
Ciemno, prawie noc
0
Reporterka Alicja Tabor wraca do Wałbrzycha, miasta swojego dzieciństwa. Osiada w pustym poniemieckim domu, z którego przed laty wyruszyła w świat...
Rok królika
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Autorka bestsellerowych romansów historycznych Julia Mrok kieruje się dwoma pragnieniami: rozkoszy i opowieści. By je zaspokoić, z nikim się nie...
Przeczytane:2023-01-16, Przeczytałam, Mam, 52 książki 2023,
Joanna Bator jak nikt inny potrafi w podróże po oceanach ludzkich wynurzeń, morzach trosk, górach oczekiwań, dolinach utraconych nadziei i beznadziei..
„Ucieczka niedźwiedzicy” to kolejna z jej wielobarwnych wojaży. Kameralne spotkanie wielu zupełnie obcych ludzi, ich odmiennych punktów widzenia, pragnień, dramatów myśli, słów – ludzi, których łączą jednak skomplikowane i nieoczywiste więzy.
Ktoś pragnie już tylko rozstać się godnie z życiem.
Ktoś czuje jedynie „żal stygnący w jakiś rodzaj zgody”, która jednak nie przynosi ulgi ani oczyszczenia.
Ktoś ciągle szuka idealnego domu dla swojej rodziny.
Ktoś inny właśnie „wypadł z rodzinnego obrazka”.
Ktoś degustuje koktajl „skondensowanego smutku” i „zgęstniałego czasu” oraz „pierwiastka sprzeczności”.
Ktoś uważa, że od podszewki pojął sztukę „obsługi życia”, a potem się okazało, że się jednak mylił..
Ktoś miał na świecie „ulubionego człowieka”, a potem już nie miał.
Ktoś zrozumiał, że to co ma odejść, czai się w mroku.
Ktoś miał misję „absorbowania i destylacji smutku” i całkiem nieźle mu szło jej wypełnianie.
Ktoś myślał, że życie składa się z przypadków, ale chciał dokonywać wyborów.
Ktoś pomylił szczęście z radością.
A ktoś miał życie tak piękne jak pudełko luksusowych czekoladek, aż do momentu, gdy zostało naznaczone utratą i smutkiem.
I jak tu przejść obojętnie wśród tylu ludzkich dramatów, zrywów i porywów nieobliczalnego losu, szybszych uderzeń serca, bólu duszy.. ogromu mądrych myśli i oczywistości wypowiedzianych na głos, wyszeptanych, przeliterowanych i w końcu wykrzyczanych w otchłań nieskończoności..
Jest pięknie, stylowo, dojrzale, nostalgicznie i magicznie.
Polecam.