Dom Róży

OSZUKANE DNI

„Dom Róży” to kolejna powieść Anny Stryjewskiej, która ukazała się nakładem wydawnictwa Szara Godzina. Autorka, w charakterystycznym dla siebie stylu, opowiada historię kobiety, która miała odwagę nie tylko marzyć, ale także realizować swoje pragnienia. Mimo różnych przeszkód znalazła siłę, by iść wyznaczonym przez siebie szlakiem. Jednak, jak zwykle w życiu, żadna droga nie jest prosta …

Rozalia, kobieta w kwiecie wieku, nareszcie zaczęła wieść życie o jakim zawsze marzyła. Niewielki dom na wsi, cisza zaklęta w pejzażach, towarzystwo ukochanego psa i samotność, która nie ciąży, a dodaje skrzydeł. Trudne relacje z córką sprawiły, że odcięła się od życia, które wiodła do tej pory. Życia, które było nieustannym ciągiem poświęceń dla innych. Sięgając pamięcią do lat młodości, Rozalia wciąż przypomina sobie, jak ciężką przeprawę stoczyła z życiem, by dziś znaleźć się w tym właśnie miejscu. Czy odchowanie dzieci, uzyskanie niezależności materialnej i osiągnięcie wieku uznawanego za słuszny, to moment, gdy kończą się nasze pragnienia? Czy życie, ta niekończąca się, pełna meandrów rzeka, która płynie rytmem ustalanym przez kolejne dni, może jeszcze zaoferować coś kobiecie dojrzałej? A może to dopiero początek, nowego, fascynującego rozdziału?

Powieść, która łączy dwa plany czasowe : teraźniejszość i przeszłość utrwaloną przez zmieniające się dekady lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Młodość i najpiękniejsze lata życia spędzone w ponurym, obłym i pozbawionym barw okresie socjalizmu. To opowieść o dziewczynie wkraczającej w kobiecość. O pierwszych miłostkach, ślubie i macierzyństwie. O trudach życia w czasach przaśnego PRL-u. Róża to bohaterka, która staje się nam bliska. Zwyczajna kobieta marząca o lepszym życiu, o stabilności, lepszej sytuacji finansowej i szczęściu swojej rodziny. Odnajdujemy w niej cechy, które sami posiadamy. Dążenia, które także dla nas są ważne. Siłą tej powieści jest jej niezwykła prostota. To, jak Stryjewska potrafi opowiadać o życiu, które jest nam znane, o problemach, które doskonale rozumiemy i drobnostkach, które składają się na ludzki żywot. Rozalia znalazła w sobie odwagę, by sięgnąć po coś, co wydawało się nieosiągalne, dalekie, zarezerwowane dla kogoś innego. By wyciągnąć rękę po szczęście i mozolnie, często wśród bólu i łez, budować swoje szczęście. „Dom Róży” stanowi unikatowy obraz epoki słusznie minionej. Widzianej nie w kontekście wielkiej historii lecz z punktu widzenia zwykłego człowieka. To podróż sentymentalna okraszona wzruszeniem, ale i ciężarem codziennego życia. Róża podejmuje wyzwanie i wyjeżdża do Budapesztu, by tam, za z trudem zdobyte pieniądze, nabyć towary, które z zyskiem uda jej się sprzedać w Polsce. To pierwsza z wielu wypraw, które podejmie, by podnieść jakość życia swojej rodziny i stworzyć dom, który dla jej dzieci stanie się bezpieczną przystanią.

Anna Stryjewska zaklina słowa. Sprawia, że coś, co jest zwyczajne, przeradza się w wielką opowieść. Opowieść niosącą za sobą nie tylko silny bagaż emocjonalny, ale także wartościowy przekaz. Imponujące jest to, jak pisarce udaje się zamykać w słowach ekstremum uczuć. Anna Stryjewska od lat jest czołową narratorką obyczajowości w nieco pozytywistycznym stylu, gdzie ważne były losy ludzkie na tle dziejowych przemian. Umiejętnie łączy opisy codzienności z porywami serc, pragnienia rodzące się w zwyczajności. Potrafi uchwycić ulotność chwil, zatrzymywać czas w dotyku dłoni czy spojrzeniu w oczy. Pięknie napisana powieść, która nie jest typową historią o miłości, lecz wspaniałym hołdem dla życia. Inspiracją dla postaci Rozalii była ciocia autorki, a to sprawia, że tę opowieść przeżywa się jeszcze głębiej, gdyż mamy poczucie, że wszelkie jej elementy są zapisem najprawdziwszych zdarzeń. Anna Stryjewska opanowała do perfekcji łączenie autentycznych historii z literacką fikcją, a to sprawia,że jej książki są tak bardzo przejmujące.

Historia, której to ludzie nadają swoisty pęd. Opowieść o kobiecie, której determinacja, marzenia i siła, okazały się potężniejsze niż ponure chichoty losu. To również mądrze napisana powieść dotykająca tematu rodziny. Konfliktów, braku zrozumienia i wybaczeniu. Piękna opowieść o sile siostrzanej miłości, która stanowi specyficzną więź, tak kruchą i ulotną, a jednocześnie potężną. Ze swadą i dużą dozą empatii, Stryjewska zapuszcza się w głąb duszy kobiety, która nigdy nie poddała się naciskom i nie pozwoliła, by życie stało się dla niej jedynie spektaklem toczącym się na odległym, niedosięgłym planie. To także opowieść o miłości. Tej, która przemija i tej, która dopiero wznosi swe pędy ku słońcu. Bez dydaktyzmu, bez moralizatorskich wtrętów, lekko i nieco poetycko, Stryjewska namalowuje swym piórem poruszającą biografię. W tej powieści znajdzie się wiele wątków, które staną się nam bliskie. Wiele, które wymuszą na nas analizę własnych doświadczeń. Będzie to również zastrzyk dużej motywacji ku temu, by spróbować odnaleźć w sobie więcej odwagi, by otworzyć się na zmiany. Być może to, co najlepsze i najważniejsze, wciąż jeszcze jest przed anmi? Być może wychyla nieśmiało twarz, a my nadal boimy się w nią spojrzeć?

„Dom Róży” jest książką, w której próżno szukać wielkich zwrotów akcji, wydarzeń, które przemianowują całą fabułę lub przeobrażeń bohaterów diametralnie pustoszących ich dotychczasowe życie. Twardo stąpając po ziemi, Anna Stryjewska z prozy ludzkich przeżyć, wyczarowuje kompozycję pełną smaku i zapachu doznań, które ożywiają serce i stają się obfitą strawą dla duszy. Nasycona emocjami, kolorami młodości, ale i szarością rozgoryczenia, opowieść, która przenosi nas w czasie i pozwala otworzyć się na drugiego człowieka. Nie zabraknie tu nieśmiertelnej nadziei, która dla Stryjewskiej zawsze jest ważnym elementem jest pisarstwa. „Dom Rózy” polecam wszystkim, którzy w powieści obyczajowej poszukują nie tylko krótkotrwałej rozrywki, ale nade wszystko życiowego realizmu. Ludziom doceniającym pisarski kunszt i urodę języka. I każdej kobiecie, która znajduje się na rozstaju dróg. Ku pokrzepieniu, z nadzieją, że najwłaściwsze odpowiedzi potrafimy odnaleźć wśród ciszy naszych serc. Diabeł piekielnie gorąco poleca.

Informacje dodatkowe o Dom Róży:

Wydawnictwo: Szara Godzina
Data wydania: 2025-05-19
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788368302301
Liczba stron: 392
Dodał/a opinię: chico6401

Tagi: Proza literacka Literatura obyczajowo-rodzinna Sagi rodzinne