Słonie mają dobrą pamięć

Przynajmniej jedna książka, autorstwa Agathy Christie raz w miesiącu "musi" być przeczytana. Zbliża mnie to do realizacji zamierzenia, by przeczytać każdą powieść pisarki.

Staram się także, by naprzemiennie zapoznać się z pozycjami, gdzie bohaterami dominującymi jest  panna Marple bądź  Hercules Poirot..

 

"Słonie mają dobrą pamięć"  jest kryminałem, gdzie detektywistycznej umysłem włada Hercules Poiroi. Tym razem detektyw podejmuje się na wyraźną prośbę autorki powieści kryminalnej-  pani Olivier , rozwikłanie tajemniczej zagadki śmierci jej przyjaciół, a zarazem rodziców Celli. Cellia jest córką chrzestną pani Oliwier. Gdy pani Oliwier udaje się na wieczorek literacki zostaje bez pardonu wypytana przez inną damę o dokładne fakty śmierci rodziców Celli. 

A sprawa śmierci rodziców dziewczyny jest tym bardziej tajemnicza, że oboje znaleziono dekadę wcześniej nad urwiskiem z ranami postrzałowymi. Policja wykluczyła udział osób trzecich i stwierdziła, że było to wzajemne samobójstwo. 

Ale czy tak było naprawdę? A może owa "miła" dama, która zarzuca gen szaleństwa jest także odziedziczone przez Cellie?

"Słonie mają dobrą pamięć" jest jedną z ostatnich powieści, gdzie pisarka umieściła detektywa w roli głównej. Tytułowymi słoniami są ci, którzy mogą pamiętać znaczące fakty i wydarzenia z życia zmarłego małżeństwa i mogą mieć znaczący udział w wyjaśnieniu tego dramatycznego wydarzenia sprzed lat.

NIe zaskoczę nikogo jeśli napiszę, że autorka z powieści na powieść przechodzi siebie. Jej wyobraźnia nigdy nie zatacza kręgu. Jedno co mogę stwierdzić, a raczej się pochwalić to to, że udało mi się ciut wcześniej niż zostało to wyjaśnione, odkryć co tak naprawdę wydarzyło się tego feralnego dnia, nad urwiskiem. 

Nie pomniejsza to bynajmniej wielkiej przyjemności, która towarzyszy mi przy każdej kolejnej pozycji. Jeszcze wiele przede mną i liczę, że mój zmysł detektywistyczny się wyostrza i być może uda mi się jeszcze nie raz "przechytrzyć " pisarkę.

Na prawdę polecam.