Wszystko ma swój czas. Mądrość zen na trudne chwile

To nie jest klasyczny poradnik psychologiczny, choć wiele zawartych w nim myśli może mieć terapeutyczne działanie. To raczej zbiór refleksji, krótkich przypowieści i rozważań z pogranicza filozofii Wschodu i codziennych obserwacji. Sunim nie ucieka w abstrakcyjne rozważania — mówi o życiu takim, jakie jest: nie zawsze łatwym, często bolesnym, ale też pełnym możliwości do wzrostu i zrozumienia. Książka została podzielona na tematyczne rozdziały, obejmujące między innymi samotność, zmęczenie, porażki, relacje z innymi oraz relację z samym sobą.

„Trudne momenty przeminą, ale gdy trwają, warto na chwilę zwolnić i być dla siebie życzliwym” ​

Nie pamiętam, kiedy ostatni raz jakaś książka przemówiła do mnie tak prosto i tak celnie jednocześnie. Wszystko ma swój czas Haemina Sunima nie zmieniła mojego życia — ale przypomniała mi o rzeczach, o których dawno zapomniałam: że mam prawo być zmęczona, że nie muszę się spieszyć, że nie wszystko musi być „na już”. W głowie tysiące myśli, napięcie w ciele, wszystko wokół za głośne, za szybkie, za dużo. A tu — niespodzianka. Pierwsze strony jakby zdjęły mi z ramion jakiś ciężar. Autor, buddyjski mnich, pisze tak, jakby siedział obok — nie poucza, nie filozofuje, tylko spokojnie dzieli się swoim doświadczeniem. Czasem wystarczyło jedno zdanie, bym się zatrzymała i złapała oddech.

„Gdy jesteś zmęczony, odpocznij, a nie rezygnuj”

Niektóre fragmenty czytałam po kilka razy. Wracałam do nich jak do dobrze znanych melodii. W prostocie tej książki kryje się ogromna siła. To nie jest poradnik sukcesu ani zbiór motywacyjnych cytatów. To przewodnik po tym, jak przestać zadręczać samego siebie. Doceniłam też sposób wydania — miękka oprawa, delikatne ilustracje, krótkie rozdziały, które można czytać niezależnie od siebie. Idealna na wieczór, do porannej kawy, albo w drodze do pracy, kiedy w głowie już kotłują się sprawy do załatwienia.

Język, którym posługuje się autor, jest niezwykle przystępny, ale też nasycony spokojem. To lektura, którą się nie „połyka” w jeden wieczór, lecz do której się wraca — czasem tylko na jedno zdanie, które może stać się osobistą mantrą na cały dzień. Przykład?

„Nie wszystko, co się opóźnia, jest stracone”

Ilustracje zawarte w książce — proste, ciepłe, często przedstawiające codzienne sytuacje lub naturę — doskonale dopełniają jej ton. To książka nie tylko do czytania, ale i do oglądania, do kontemplacji. Można mieć ją zawsze pod ręką — na biurku, stoliku nocnym, czy w torbie. Działa jak osobisty przewodnik w chwilach niepokoju, złości, czy przytłoczenia.

Warto też podkreślić, że mimo zen-buddyjskich korzeni, książka nie wymaga od czytelnika znajomości jakiejkolwiek tradycji duchowej. To uniwersalna opowieść o tym, że życie — niezależnie od tego, gdzie się urodziliśmy, co wyznajemy i czego pragniemy — podlega tym samym rytmom. A sztuka życia polega nie na walce z nimi, ale na ich rozpoznaniu i zaakceptowaniu.

Wszystko ma swój czas to książka, która nie krzyczy — szepcze. Nie popycha do działania — zachęca do zatrzymania się. W świecie pełnym hałasu, jest jak filiżanka herbaty wypita o świcie: spokojna, ciepła i bardzo potrzebna.

To książka, do której będę wracać. Nie dla fabuły, o którą tutaj trudno, ale dla spokoju, jaki ze sobą niesie. Dla przypomnienia, że jestem wystarczająca taka, jaka jestem. I że wszystko — nawet trudne momenty — ma swój czas.

Polecam również dla ciebie, może zobaczysz życie w innych barwach i odcieniach. Chwile z nią na pewno na długo pozostaną z tobą.

Informacje dodatkowe o Wszystko ma swój czas. Mądrość zen na trudne chwile:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2025-04-09
Kategoria: Poradniki
ISBN: 9788324096718
Liczba stron: 304
Dodał/a opinię: Małgosia Brzeska

Tagi: Asertywność motywacja i poczucie własnej wartości