Zaślepienie

Tytuł: „Zaślepienie”

Autor: Natalia Pożarowszczyk

Cykl: „Perspektywa. Tom 1”

Gatunek literacki: powieść obyczajowa, literatura piękna
Wydawnictwo: Axis Mundi

Ilość stron: 655

Moja ocena: 9/10.

Co się stanie, gdy neurolog postanowi napisać powieść, która niespecjalnie będzie nawiązywać do jego doświadczenia? Czy skusicie się na coś takiego? Ja owszem! A główna zasługa w niezwykle intrygującym opisie fabuły, który gwarantuje szereg emocji.

„Zaślepienie” to debiut literacki Natalii Pożarowszczyk, a zarazem pierwszy tom serii „Perspektywy”, która poruszać będzie trudne i niewygodne tematy społeczne. Naszą bohaterką jest Oliwia- kobieta z pozoru szczęśliwa, spełniona, zakochana w swoim mężu, której życie rzeczywiste dalekie jest od ideału. Jej przystojny i szarmancki mąż, Piotr, w zaciszu czterech ścian, przeistacza się w człowieka nie znoszącego sprzeciwu, mającego kontrolę nad wszystkim, co dotyczy jego żony- pracy, kontaktów z przyjaciółmi i rodziną. Jedyną odskocznią od codziennych problemów jest dla Oliwii fotografia, choć i ona zostaje jej stopniowo odbierana przez Piotra. Ten maniak kontroli i wyrafinowanej, aczkolwiek niezauważalnej gołym okiem, przemocy nie odpuszcza- im bardziej kobieta się stawia, tym czeka ją dotkliwsza kara. Jej najbliżsi domyślają się pewnych rzeczy, toteż na każdym kroku starają się wspierać Oliwię, by ta przejrzała na oczy w jak toksycznym związku się znajduje. Tym bardziej że już nie jest sama, teraz musi walczyć również za swoje dziecko- wymarzone. Czy z pomocą przyjaciół, rodziny i nowego sąsiada, odejdzie od męża tyrana, nim będzie za późno?

Chyba nie mogę napisać inaczej, aniżeli to, iż jest to idealna lektura dla każdej kobiety i nie tylko. Autorka porusza w niej tematy, o których nadal mówi się zbyt rzadko i zbyt cicho- alkoholizm, brak tolerancji i równouprawnienia, a przede wszystkim przemoc psychiczna i fizyczna, choć to ta pierwsza rani bardziej i głębiej, lecz jej nie widać, toteż łatwiej ją ukryć. Ta forma przemocy ma cięższe ciosy, które niszczą swoją ofiarę powoli, aczkolwiek systematycznie. A jeżeli te ciosy zadaje osobą, którą kochasz i która rzekomo ciebie kocha, to bardzo trudno jest dojrzeć prawdę poprzez pryzmat zaślepienia, kłamstw i fałszywych nadziei. Intrygi, kontrola, manipulacje- wszystko przez lata doskonalone, opanowane niemalże do perfekcji, podsycane przez doskonałą grę aktorską w kontaktach społecznych, które przynoszą zyski i są nadzwyczaj wygodne. Jak się temu przeciwstawić? Jak znaleźć siłę i motywację, by odzyskać wolność, bezpieczeństwo i spokój? Nie ma prostych i jednoznacznych odpowiedzi- liczy się determinacja, silna wola oraz wsparcie najbliższych. Wiadomo, nie będzie to prosta i szybka droga, ale warta poświęceń.

Natalia świetnie opisała to, co dzieje się w umyśle ofiary przemocy, ukazując jak długą drogę, musi ona przejść, by dostrzec prawdę. Równie ciekawie ukazany został etap uwalniania się z toksycznej relacji, cała ta batalia o rozwód, dowody znęcania się, zeznania świadków, a w konsekwencji o sprawiedliwość i dobre imię. Nie każdy właśnie wie, że to ten etap jest tym najtrudniejszym, bowiem taki partner nie tak łatwo się poddaje, jest jeszcze bardziej niebezpieczny i nieobliczalny, ponieważ boi się odkrycia prawdy.

Ta książka jest formą sprzeciwu wobec dyskryminacji odmienności, przeciwko stereotypom, w których rolą żony jest spełnianie wszelkich zachcianek męża bez żadnego sprzeciwu, będąc cichą i potulną w każdym aspekcie życia, zwykła szarą kurą domową. To również apel o empatię wobec ofiar jakiejkolwiek przemocy i reagowanie na nią, w końcu każdy może stać się jej częścią- niekiedy nawet zupełnie nieświadomym.

Nie zabraknie tu emocji i to naprawdę silnych, które mocno odbiją się na naszym odbiorze tej lektury. Lektury skłaniającej do refleksji, do czerpania radości z drobnych rzeczy oraz do wzajemnego szacunku. Już od samego początku wiedziałam, że nie będzie to łatwa i przyjemna historia, ale jakże potrzebna. Cała gama emocji, jakie mi towarzyszyły podczas czytania, nadal we mnie pozostaje, jak tylko przypominam sobie tę książkę. I zapewne tak będzie przez dłuższy czas.

Całość, choć obszerna, nie sprawia wrażenia topornej i nużącej. Akcja rozwija się powoli, tak samo, jak cały proces kontroli i manipulacji Piotra nad Oliwią, co doskonale wpasowuje się w charakter tej historii. Wszystko jest skrupulatnie przemyślane i dokładnie opisane tak, by czytelnik niczego nie przeoczył, by jak najwięcej zrozumiał i wyciągnął własne wnioski. Jeżeli więc pragniesz powieści emanującej emocjami, zarówno tymi pozytywnymi, jak i tymi mniej ciekawymi, a w dodatku oczekujesz nadziei, ciepła i melancholii, to jest to właściwa lektura dla Ciebie. Lekturę, którą szczerze polecam.

P.S. na końcu znajdziemy kody QR z miejscami, gdzie szukać pomocy.

Współpraca barterowa z Natalia Pożarowszczyk - autorka oraz Grupa Wydawnicza Axis Mundi

Informacje dodatkowe o Zaślepienie:

Wydawnictwo: Axis Mundi
Data wydania: 2025-04-16
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-8394-979-6
Liczba stron: 666
Dodał/a opinię: Justyna Kubacka

Tagi: obyczajowe