Recenzja książki: Blogostan

Główną bohaterką Blogostanu Joanny Opiat-Bojarskiej jest młoda kobieta – Sylwia – która zaczyna dorosłe, samodzielne życie. Znalazła idealną pracę w agencji nieruchomości, spotyka się z wymarzonym chłopakiem, za którego planuje wyjść za mąż i zaczyna pisać blog. Wprowadza czytelników do swojej krainy właśnie poprzez ów blog, gdzie może pozstać anonimowa i dzięki temu uzewnętrznia swoje uczucia. Jak zakończy się dla Sylwii przygoda z blogiem? Warto przekonać się o tym podczas samodzielnej lektury - tym bardziej, że zakończenie powieści jest wyjątkowe, niecodzienne i zaskakujące. 

 

Autorka w swojej powieści porusza ważne społeczne tematy. Mówi o toksycznej miłości, ale też o zderzeniu rzeczywistości prezentowanej na blogach z rzeczywistością, w której żyjemy. Jednocześnie Blogostan otwiera oczy czytelnikom, ukazując drugą stronę internetowej rzeczywistości. Wydawać by się mogło, że lekko napisana powieść to nic więcej, jak tylko kolejna historia miłosna, prezentowana z perspektywy trochę naiwnej (a może właśnie zakochanej?) Sylwii. Szybko się jednak przekonujemy, że to nie romans czy powieść młodzieżowa. To lektura zdecydowanie trudniejsza i ważniejsza. Podczas lektury można przekonać się, jak pełen pułapek bywa świat wirtualny.

 

Czasami może dziwić czy nieco irytować naiwność głównej bohaterki. Czasami wprost chce się krzyknąć: „Dziewczyno! Obudź się!” Tyle tylko, że patrząc z boku, łatwo jest doradzać. A sama Sylwia to postać naprawdę wiarygodna, prawdziwa, ze wszystkimi swoimi przeżyciami, kłopotami i radościami.

 

Blogowanie zadomowiło się w naszej codzienności i stało się dość powszechną formą przekazu myśli. Już w trakcie lektury nasuwa się pytanie: czy moglibyśmy jeszcze żyć bez internetu, sieci, bez odbierania codziennej poczty elektronicznej, bez czytania blogów? Byłoby trudno, nieprawdaż? Joanna Opiat-Bojarska sama jest blogerką, stąd problemy poruszone w powieści zna pewnie w dużym stopniu z autopsji, a książka została przemyślana tak, by nakierować czytelnika na konkretne wnioski. I autorce udało się osiągnąć zamierzony cel.

 

Powieść napisana jest wyjątkowo lekko, czyta się ją szybko, niemalże na jednym wdechu, kartkując stronę za stroną. Dodatkowym jej atutem jest piękna okładka i oryginalny tytuł powieści. Tytuł, który doskonale oddaje charakter powieści i jest jej wspaniałym zwieńczeniem. Blogostan to po prostu ważna, choć przystępnie i z lekkością napisana książka. Bez wątpienia warto po nią sięgnąć.