Dlaczego - wiersz

marzeń nie można dogonić

miłości też nie kupi

w poduszce bagaż snów

gonię resztkami pragnień

a piasek spojrzeń ulotny

wyślizguje się z rąk

zostaje nocą goryczy

uwiera jak ziarnko grochu

tracimy cenny czas

nie oczekuję wiele

chcę beztroską jaskółką

razem z tobą pofrunąć

znaleźć swój dach

jesteś szybki jak Emu

dlaczego spętał cię strach