Prawdziwa ja - wiersz

Prawdziwa ja

to ta kobieta w poplamionym dresie  i japonkach

prawdziwa ja to dziewczynka przechodząca przez płot

prawdziwa ja to ta ratująca kociaki przed utopieniem przez tatę

to też i ta wyjąca nocami do księżyca przy nauce znienawidzonego szycia

to i ta stojaca z boku w niemodnym stroju

z wiecznie połamanym sercem

i nie odwajemnionym uczuciem

naiwna i z książką na kolanach

ciagle chora i słaba jko dziecko

teraz po latach stawszy się żoną i matką

inaczej widzi cierpienie tamtych lat

swoje słabości i nie dociągnięcia

wie że życie trzeba brać takie jakim jest

z całym bagażem barw i kolorów

nawet na poplamionych dresach..