Okładka książki - Quo vadis

Quo vadis


Ocena: 4.88 (73 głosów)
Inne wydania:

Starożytny Rzym, czasy cezara Nerona. Winicjusz, młody patrycjusz zakochał się w pięknej Ligii, córce poległego w bitwie barbarzyńskiego wodza i chce ją uczynić swoją nałożnicą. Dla Ligii, która wychowała się w domu chrześcijanki Pomponii Grecyny i jest również chrześcijanką, zostanie nałożnica poganina byłoby ciężkim grzechem i hańbą. Wuj Winicjusza, epikurejczyk, esteta, znawca sztuk, z którego zdaniem liczy się Neron, próbuje pomóc siostrzeńcowi w zdobyciu dziewczyny, lecz jej wierny sługa Ursus, olbrzym obdarzony ogromną siłą odbija Ligię z rąk ludzi cezara. Winicjusz wynajmuje cynicznego łotra, Chilona Chilonidesa, by odnalazł Ligię. W czasie próby porwania dziewczyny, ukrywającej się w jednym z chrześcijańskich domów Winicjusz zostaje ranny. Udzielono mu pomocy, rannym opiekuje się Ligia, której Winicjusz nie jest obojętny. Nauka chrześcijańska, z którą Winicjusz styka się w tym domu, robi na nim coraz większe wrażenie; prosi Apostoła Piotra, by przygotował go do przyjęcia chrześcijaństwa. Piotr błogosławi miłość dwojga młodych. Tymczasem Neron ze swym dworem udaje się do Ancjum, Winicjusz i Petroniusz muszą mu towarzyszyć. Neron, mierny poeta o wielkich ambicjach oddaje się tam artystycznym zajęciom. Nagle przychodzi wiadomość, że w Rzymie wybuchł ogromny pożar; można przypuszczać, że został wywołany na polecenie Nerona. Winicjusz wraca pospiesznie do Rzymu, by odnaleźć Ligię, a kiedy ją odnajduje, przyjmie chrzest z rąk Apostoła Piotra. Do Rzymu wraca również Neron, by w blasku pożaru śpiewać pieśni, do których natchnął go widok płonącego miasta. W mieście zaczynają się groźne rozruchy. By uspokoić wzburzenie tłumów Neron o spalenie miasta postanawia oskarżyć chrześcijan. Sprzeciwia się temu Petroniusz, tracąc łaskę cezara. Chrześcijanie, mordowani na ulicach, zamykani w więzieniach, mają następnie ginąć, paleni jako żywe pochodnie, krzyżowani, rozrywani na arenie przez dzikie zwierzęta. Wśród uwięzionych jest również Ligia. Winicjusz szuka sposobu uratowania ukochanej, lecz na próżno. W czasie kolejnych igrzysk na arenie pojawia się tur niosąc na grzbiecie nagą Ligię. Uratuje ją Ursus, który miał zginąć wraz z nią, lecz udaje mu się skręcić kark zwierzęciu. Zgromadzeni w amfiteatrze Rzymianie domagają się łaski dla Ursusa i dziewczyny, Neron niechętnie musi jej udzielić. Winicjusz i Ligia opuszczą Rzym. Chilon Chilonides, który oszczerczo oskarżał chrześcijan i wydawał ich na śmierć, na widok ich męki nawraca się i ginie na krzyżu. Apostoł Piotr spróbuje opuścić miasto, lecz wróci gdy na drodze zjawi mu się Chrystus. Petroniusz, którego cezar chce uwięzić i zabić, popełnia samobójstwo. Neron traci miarę w okrucieństwach. Wreszcie buntują się przeciwko niemu nie tylko dostojnicy, lecz także żołnierze. Zbyt tchórzliwy, by popełnić samobójstwo, zginie z ręki jednego ze swych wyzwoleńców.

Informacje dodatkowe o Quo vadis:

Wydawnictwo: Greg
Data wydania: 2006-03-15
Kategoria: Historyczne
ISBN: 978-83-7327-223-1
Liczba stron: 456
Język oryginału: polski

więcej

Kup książkę Quo vadis

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

(...) gdy się jest między szalonymi, staje się także szalonym, a co więcej, znajduje się pewien urok w szaleństwach.


Więcej

Cierpieć chwilowo dla nieprzebranego szczęścia, jest rzeczą zupełnie inną niż cierpieć dlatego tylko, że taki porządek natury.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
REKLAMA

Zobacz także

Quo vadis - opinie o książce

Pierwsze kilkadziesiąt stron czyta się trudno z powodu wielu wyrazów potrzebujących wytłumaczenia. Później jest ich dużo mniej, a i czytelnik się przyzwyczaja i czytanie sprawia przyjemność
Link do opinii
Avatar użytkownika - hanka04
hanka04
Przeczytane:2016-09-08, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam, 52 książki 2016,
Piękna a zarazem brutalna powieść o chrześcijanach w Rzymie. Brudne sprawy i knowania na dworze Nerona kończą się eksterminacją wierzących w jednego Boga. nero, młody jeszcze, a już brakuje mu emocji. Marzy o takich, dzięki którym mógłby,opisawszy je, zasłynąć w świecie jako artysta pisarz i pieśniarz. Wszyscy jego poddani podniecają go w przekonaniu , że jest mistrzem w tym co robi. Wątek ten wikła się z ledwie ożyła miłością Ligii i Winicjusza. Muszą oni walczyć o swą miłość do siebie nawzajem i Jezusa.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Nuki47
Nuki47
Przeczytane:2015-12-09, Ocena: 6, Przeczytałam, 12 książek - 2015,
Absolutnie fenomenalna. Nie sądziłam, że "Quo Vadis" tak bardzo mi, osobie, która wprost nienawidzi historii, się spodoba. Najlepsza książka Sienkiewicza, jaką do tej pory czytałam. Nie dziwię się, dlaczego dostał za nią Nobla. Ogromnie zafascynował mnie przedstawiony w książce starożytny Rzym. Te fontanny, ogrody, architektura sprawiły, że moim nowym marzeniem stał się wyjazd do Rzymu. Ogromny szacunek dla Sienkiewicza za stworzenie takiego dzieła.
Link do opinii
Avatar użytkownika - iwona-w
iwona-w
Przeczytane:2014-05-16, Ocena: 6, Przeczytałam, Książki na długi wieczór, Mam,
Wielokrotnie przeczytane, wręcz "zaczytane" dzieło. Odnalazłam w nim to, co potrzebowałam jako nastolatka, później młoda kobieta i dzisiaj bardziej świadoma siebie żona i matka. A jednak czytając ją za każdym razem na nowo treść tytułowego pytania i odpowiedź na nie wciąż jeszcze nie jest pełna...
Link do opinii
Niesamowite połączenie fikcji literackiej z tłem historycznym powieści niewątpliwie samo w sobie zachęca do jej przeczytania.
Link do opinii
Avatar użytkownika - zuzannaxd
zuzannaxd
Przeczytane:2013-03-03, Ocena: 5, Przeczytałam, 26 książek 2013,
Nie jest to, moim zdaniem, najbardziej porywająca książka H.Sienkiewicza, ale uważam że należy ją przeczytać, bo przybliża nam realia starożytnego Rzymu. ''Quo vadis'' pokazuje nam egoizm i okrucieństwo skłonnych do zabaw i rozpusty patrycjuszy, ciężką harówkę wolnego aczkolwiek biednego plebsu oraz wręcz katorżniczą pracę poniżanych i katowanych niewolników. A wszystko to jest tłem dla miłosnych rozterek Winicjusza i Ligii.
Link do opinii
Avatar użytkownika - a&nn
a&nn
Ocena: 5, Czytam,
wbrew opiniom - ciekawa książka, warto ją przeczytać :)
Link do opinii
Avatar użytkownika - Agatonik
Agatonik
Przeczytane:2025-07-09, Ocena: 4, Przeczytałam, 2025,

Doceniam pisarstwo Sienkiewicza: barwne opisy, bogaty język i umiejętność budowania napięcia czynią tę powieść lekturą po prostu ciekawą. Barwnie nakreślił obraz starożytnego Rzymu, pokazując zarówno przepych, jak i okrucieństwo epoki. Interesujące jest ukazanie mechanizmów władzy.  Sienkiewicz wnikliwie portretuje Nerona oraz jego dwór, odsłaniając kulisy funkcjonowania autorytarnego państwa, manipulacje i intrygi. Niewiele się zmieniło od tamtych czasów.  

Jednocześnie razi mnie nadmierny dydaktyzm oraz jednoznaczna, ideologiczna wymowa utworu. Sienkiewicz ukazuje chrześcijan jako krystalicznie czystych bohaterów, podczas gdy ich przeciwnicy zostają przedstawieni niemal wyłącznie w negatywnym świetle. Przekaz staje się jednostronny i moralizatorski.

Także historia miłosna Ligii i Winicjusza, choć poruszająca, wydaje się podporządkowana dydaktycznym założeniom powieści. Ostatecznie zostajemy z historią, która wzrusza, ale nie zawsze przekonuje pozostając przede wszystkim ilustracją idei, a nie autentycznego spotkania dwojga osób.

Na tym tle wyjątkiem jest postać Petroniusza.  Jego ironia i nieustanna gra z konwencją pozwalają mu zachować pozory niezależności w świecie pełnym przemocy i konformizmu. Zdaje sobie sprawę z własnej bezsilności wobec autorytarnej władzy. Nie rezygnuje jednak z  prób zachowania autonomii, poczucia własnej godności

 

Owszem, "Quo Vadis" jest dziełem epoki, które realizowało określone cele ideowe i patriotyczne, jednak z dzisiejszej perspektywy trudno nie dostrzec tej nachalności. Żałuję, że Sienkiewicz nie pozwolił sobie na więcej ambiwalencji, dzięki której powieść mogłaby jeszcze bardziej zyskać na aktualności i sile oddziaływania.

Link do opinii
Avatar użytkownika - margoth86
margoth86
Przeczytane:2025-05-15, Ocena: 3, Przeczytałam, Audio, 52 książki 2025,

Umęczyłam. Wstyd się przyznać, ale 20 lat temu nie byłam w stanie przebrnąć przez opisy ciał niewolników i opis pałacu Petroniusza z samego początku. Teraz też była to mozolna przeprawa. Sienkiewicz zdecydowanie bardziej od akcji lubuje się w opisach i patosie. Rozterki bohaterów są rozdmuchiwane do granic, tworzą wręcz wymiar tragedii, niewypowiedzianej, gdyż bohaterowie Ci gnębią się sami wewnątrz. Akcję powieści można podać w 7 punktach, ale Sienkiewicz zadbał, żeby punkty te były doskonale wręcz dopełnione, najdrobniejszymi opisami fałdy na tunice, czy najmniejszemu listkowi, który akurat spadał. 

Nie przeczę, że jest to dzieło symboliczne. Piękne. Ukazuje ludzką naturę, pychę jaka się rodzi z udanej manipulacji, a wreszcie konsekwencje jakie ponosimy przeceniając nasze możliwości i pewność. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - ratafia1
ratafia1
Przeczytane:2023-06-23, Ocena: 4, Przeczytałem, Mam, 52 książki 2023,

Próbuję docenić geniusz Sienkiewicza. Bardzo mi się podobała "Rodzina Połanieckich", doceniam historyczną wartośc trylogii. Nie sposób nie żywić podziwu do autora, który w czasach przeinternetowych, gdy jeszcze nikt nie słyszał o komputerowych rekonstrukcjach, opisał Rzym, tak jakby w nim mieszkał. Jednak to nieco za mało, bym z radością była w stanie przebrnąć przez dwieście stron opisów scen rozpusty, przetykanych pełnymi pobożności chrześcijanami, po których następuje sto stron rzezi.

Link do opinii
Inne książki autora
W pustyni i w puszczy
Henryk Sienkiewicz0
Okładka ksiązki - W pustyni i w puszczy

Staś i Nel – dzieci inżynierów budujących Kanał Sueski – zostają porwani. Dzięki sprytowi i odwadze Stasia udaje im się uciec. Przed...

Sachem. Wydanie z opracowaniem
Henryk Sienkiewicz0
Okładka ksiązki - Sachem. Wydanie z opracowaniem

Opracowanie:- Życiorys Henryka Sienkiewicza - Czas i miejsce akcji noweli - Plan wydarzeń - Treść - Bohaterowie - charakterystyka - Sienkiewicz przeciw...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy