Publicystyka

– Według mnie nie ma czegoś takiego jak „łatwe” małżeństwo, ale są takie, które są szczęśliwe. Tyle, że to ogrom pracy obojga małżonków, trochę wyrzeczeń i dużo cierpliwości. No i dobra komunikacja w związku to podstawa – mówi Ewa Bauer, autorka powieści obyczajowych. czytaj dalej

Nie żałuje ani sekundy swojego życia. Żyje na krawędzi, a jego życiorysem można by obdzielić kilka osób. Część z nich siedziałaby teraz w więzieniach. Przeczytajcie wywiad ze Zbigniewem Zborowskim, autorem serii o Bartku Koneckim. czytaj dalej

- Jedyne, co może ocalić ludzkość, to poczucie humoru. Poza tym, jak mawiał Cioran: najweselej jest na szczytach rozpaczy. Lubię wzruszać, ale jeszcze bardziej lubię czytelników rozśmieszać. Z Joanną Fabicką rozmawia Adrianna Michalewska. czytaj dalej

Wilki kochają przebierać się w potulne owieczki, które beczą o zasiłki. Z kolei prawdziwe owieczki zostają zadeptane w swoim stadzie przez czarne, pazerne barany. Dlatego czasem warto wsłuchać się w opinie przeciwników. Usłyszeć ich gniew i sprzeciw. Poznać ich wrogów, dlaczego nimi są. Z Dawidem Kornagą, autorem powieści Przerwany sen Kashi rozmawia Adrianna Michalewska. czytaj dalej

- Życie można przeżyć na wiele sposobów. Mało kto je planuje. Żyjemy tak, jak nam wychodzi. Bronimy się przed tym, co nas męczy, boli i cieszymy tym, co nas raduje. Każdy twórca przecedza swoje spostrzeżenia przez wewnętrzne sito. Mnie zostają na tym sicie gorzkie refleksje – mówi Arek Borowik, autor cyklu Mocna rzecz o namiętnościach. Właśnie ukazała się jego najnowsza odsłona – powieść Błazen w stroju klauna. czytaj dalej

- Problem ze strachem zaczyna się wtedy, gdy topimy go w milczeniu. Nie budujemy z innymi wspólnoty opowieści, w której moglibyśmy go oswoić czy uśmierzyć. Wtedy staje się on naszą słabością, którą mogą wykorzystać ideolodzy czy politycy, żeby wyrosnąć na liderów, zyskać władzę. To właśnie opisałem w swojej książce, oczywiście nie w publicystyczny sposób – mówi Konrad Oprzędek, autor powieści Łaskoci. czytaj dalej

Moje pierwsze powieści z założenia miały być przede wszystkim wesołe – przerysowana fabuła, sporo umowności, akcja skonstruowana jak w sensacyjnym filmie, a przecież wiemy, że film to po prostu film. Ale – co pokazały ostatnie poszukiwania pytona nad Wisłą – było w nich sporo prawdy, choćby wydawało się to mało prawdopodobne – mówi Mariola Zaczyńska, która wydała właśnie kolejną powieść – Zaklinaczki.   czytaj dalej

- Każdego, kto ma ochotę nakładać na rzeczywistość grubą ideologiczną interpretację, moje opowiadania mogą zdenerwować. Jedna ze znajomych o bardzo zdecydowanych przekonaniach odebrała pewne fragmenty jako satyrę właśnie. Tylko że to nie jest satyra – mówi Wojciech Pieniążek, autor książki To, co zostaje. czytaj dalej

– Świat turystyki klasycznej jest przewidywalny! Najdalej w tym poszli chyba Chińczycy. Turyści są tam naprawdę dobrze „wytresowani": każde odstępstwo od normy, uchybienie od planu będzie dla nich klęską. Plus jest  taki, że przynajmniej nie zbaczają ze ścieżek, nie włażą na zabytki. Dla mnie to straszna nuda. Wolę, żeby mnie raz zlał deszcz, ale żebym został zaproszony przez kierowcę z drogi do domu, aby pograć w piłkę z dziećmi w ogródku. To jest prawdziwe życie – mówi Ludwik Papaj, który autostopem dotarł z Polski aż do Bangkoku, a swoją podróż opisał w książce Kierunek Kitaj. czytaj dalej

– Sagę Polską tworzę, by wydobyć z „mroków niepamięci” dawne tradycje i zwyczaje, przybliżyć je współczesnemu odbiorcy i zainteresować go nimi. Chcę, by czytelnicy podzielali moją pasję, czyli zamiłowanie do kultury staropolskiej, która była niezwykle złożona i bogata. Warto wiedzieć, jak wyglądało życie codzienne naszych praprapradziadków i prapraprababek. W szkole, niestety, niewiele uczą nas na ten temat – mówi Monika Rzepiela. czytaj dalej