Leo Lipski

Leo Lipski - biografia, życie i twórczość

Polski pisarz emigracyjny narodowości żydowskiej Leo Lipski, właśc. Lipschütz przyszedł na świat 10 lipca 1917 r. w Zurychu. Ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, potem studiował psychologię i filozofię. Przed wojną ogłaszał utwory poetyckie i prozatorskie na łamach pism, m.in. „Kuźnia Młodych”, „Nasz Wyraz”, „Pion”. Pierwsze miesiące wojny spędził we Lwowie, następnie był więziony w łagrze. Wydostał się z ZSRR razem z armią Andersa, po wojnie osiadł w Izraelu. Został wyróżniony nagrodą „Kultury” paryskiej w 1955 r., a także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1996 r. Jego archiwum znajduje się w Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu. Twórczość Lipskiego ma przede wszystkim charakter autobiograficzny. Jednym z Jego najciekawszych utworów jest opowiadanie „Dzień i noc”, to opowiadanie ukazujące nieodwracalność duchowych zmian w psychice człowieka, spowodowane przejściem przez „sowiecką Golgotę”. Opowiada o Żydzie, który trafił do Wołgostroju. Z tego opowiadania nie można wiele się dowiedzieć o głównym bohaterze, nie wiemy skąd dokładnie pochodzi, jak się nazywa, za co trafił do obozu. Autor jedynie nieznacznie nakreślił tę postać. Informuje nas tylko o tym, iż bohater pracował wcześniej przy wyrębie drzewa w lesie, a następnie dostał prace w obozie jako pomocnik lekarza. Jego praca w ambulatorium, obserwacje więźniów, stają się tematem wstrząsającego w swej wymowie opowiadania obejmującego dwadzieścia cztery godziny życia w obozie. Zmarł 7 lipca 1997 r. w Tel Awiwie. Kalina Beluch