Pola Gojawiczyńska

Pola Gojawiczyńska - biografia, życie i twórczość

Pola Gojawiczyńska przyszła na świat w Prima Aprilis (można by powiedzieć, że zrobiła swoim narodzeniem dowcip  rodzicom- Janowi i Anastazji)- 1 kwietnia 1896 r. w Warszawie. Po ukończeniu szkoły powszechnej chodziła na kurs ochroniarski, a także dokształcała się sama, w wyniku śmierci ojca nie mogła bowiem kontynuować systematycznej nauki. Pracowała w przedszkolach miejskich i ochronkach podwarszawskich początkowo jako wychowawczyni, później jako bibliotekarka. Debiutowała w 1915 r. nowelą "Dwa fragmenty", która została wyróżniona w konkursie "Echa Pracy". W tym czasie była członkinią POW. Po wyjściu za mąż przeniosła się z Warszawy na prowincję. Podjęła pracę jako urzędniczka samorządowa. Po kilku latach wróciła jednak do Warszawy. W 1931 r. przyjechała na Śląsk. Mieszkała początkowo w Proszce, później w Szarleju. W tym czasie dzięki staraniom Zofii Nałkowskiej uzyskała stypendium literackie.
W 1932 r. powróciła do Warszawy. Tam została zaangażowana w redakcji "Gazety Polskiej".
Podczas okupacji hitlerowskiej została aresztowana i osadzona na Pawiaku. Jej książki wycofano wtedy ze wszystkich bibliotek i księgarni. Po wojnie przebywała nadal w Warszawie. W 1949 r. została uhonorowana nagrodą miasta Warszawy za całokształt twórczości. Z kolei w 1956 r. odznaczono ją Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy. Zmarła 29 marca 1963 r.

Kalina Beluch