Pachan
Paulina Jurga

"Niech cię nie zwiedzie maska, którą noszę na co dzień. Zwykle najdorodniejsze jabłko w środku jest zżerane przez oślizgłe robactwo."

   Igor Wasin dostał drugą szansę po odpokutowaniu win względem mafii. Choć to życie, po tym co zrobił ukochanej, wcale takie proste nie jest. A jednak los zsyła na niego kolejne wyzwanie. Z ostatnią wolą zmarłego brata, Jurija, to właśnie Rzeźnik zostaje Pachanem. Jakby było mało rewolucji los stawia mu na drodze piękną Czeczenkę. Aisza stanowi dla niego enigmę. Fascynuje go do tego stopnia, że nie ma zamiaru pozwolić jej odejść.
   Czy historia się powtórzy? Co się stanie z Aiszą? Co spotkało młodszą od niego kobietę, że zachowuje się tak a nie inaczej? Jakie plany względem niej ma Igor? 

   Paulina Jurga swoim mocnym debiutem trafiła bezbłędnie wprost w sam środek mego serca. Każda z kolejnych książek tylko potwierdza to, co zauważyłam na samym początku. Mianowicie, że pisze obłędnie. Niezwykle barwnie i plastycznie. Tworzy silne i wyraziste postacie. A przede wszystkim nadaje  odpowiedni klimat. Historie niczym żywe wciągają w spiralę wydarzeń. Otula mrokiem, osacza fascynacją, podsyca napięcie oraz rozgrzewa pożądaniem i żarem. I jak tu odmówić sobie przyjemności czytania kolejnej lektury? Zadanie totalnie niewykonalne. I o to właśnie chodzi. Aby pisać tak, by czytelnik wpadł prosto w pajęczą nić bez możliwości ucieczki. Brawa się należą.
   Drugi tom serii gruzińskiej ponownie wciągnął mnie w elektryzujący obraz mafii. Od samego początku czytałam z zapartym tchem. 
    Z szokiem wymalowanym na twarzy i z szalejącym sercem czytałam historię Aiszy. Młodej Czeczenki, która przeżyła piekło. Doznała ogromnej krzywdy. Niezwykle realnie przedstawionej, co powodowało, że moje serce pękło na pół. Kobieta enigma, jak wspomniałam powyżej. Słaba i krucha a jednak drzemie w niej siła i moc. Waleczność i odwaga. Wymaga tylko skupienia i cierpliwości. Polubiłam ją. Bardzo dobrze wykreowana postać. Zresztą tak samo jak Rzeźnik, czy jego najbliżsi towarzysze. 
   Igor to charyzmatyczny, silny i nieugięty mężczyzna. Okrutny, bezwzględny i hipnotyzujący. Elektryzujący choć nie chciałabym stanąć z nim oko w oko. Bestia i anioł w jednym. Ten anioł to trochę na wyrost co prawda, ale zaimponował mi cierpliwością i okazaną empatią. Jedna postać - dwa oblicza, które idealnie ze sobą współgrały. Nie gryzły się a tylko dopełniały. Równowaga została zachowana.
   Miałam celne oko co do osoby stojącej, za tymi tajemniczymi przypadkami siejącymi grozę ale nie wiedziałam z początku jaki ma motyw.
    Autorka stale podsycane moje obawy i lęk. Wielką niewiadomą, która sukcesywnie wzrastała. Nakręcana była spirala lęku i strachu. Przewrotność historii. Budowanie napięcia. Trzymanie w niepewności. Dynamiczna akcja. Plastyczne opisy działające na wyobraźnię. Rzetelnie oddany klimat, zwyczaje i mentalność Gruzinów. Do tego Koran. Lektura ogromnie dopracowana. Zadbana o każdy, nawet najmniejszy i z pozoru mało istotny drobiazg, który niczym puzzel dopełniał fabułę. 
   Same plusy i ani jednego minusa.  Pytanie zasadnicze: co dalej? Już nie mogę się doczekać. Szczególnie, że cały czas mi po głowie chodzi jedna męska postać, która swego czasu zniknęła niczym kamfora. No i finał tego tomu, który zostawił mnie w ogromnym szoku i mnóstwem kotłujących się w moim umyśle pytań. Kolejna część potrzebna na już. A Was zachęcam do czytania. Obok tej serii nie sposób przejść obojętnie. Koniecznie trzeba ją poznać. Warto.

Polecam 

 

 

 

 

Współpraca: Wydawnictwo Otwarte

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"A widzisz, lider... przywódca... pachan to ktoś, kogo darzy się szacunkiem. Ktoś, kto jest dla innych worów szczególnym autorytetem moralnym. Ktoś, dla kogo nie będą się liczyły ani sama władza, ani tym bardziej dobra materialne, bo nimi gardzi. Liczy się dla niego dobro bractwa, a nie jego własna dupa."
Powrót do gruzińskiej mafii był bardzo przeze mnie wyczekiwany i oto jest! "Pachan" we własnej osobie. Przed Rzeźnikiem najważniejsza rola - stanąć na czele mafii. Nie chce tej władzy, ale spełnia ostatnią wolę brata. Pojawia się także kolejna kobieta w jego życiu - Czeczenka, która przeszła przez piekło. Po raz kolejny fascynacja bierze górę nad rozumem, tylko jak ona się skończy?
Matko i córko! Co tu się znowu podziało... Na początku byłam mocno zdezorientowana, ponieważ nie czytałam poprzedniej serii Pauliny Jurgi, a przeskok między "Ławrusznikiem" a "Pachanem" to około 20 lat. Musiałam połapać się w wydarzeniach, ale później szło już sprawniej.
Autorka nie oszczędza bohaterów. Co prawda w tej części Rzeźnik ma trochę "łatwiej", gdyż zbliża się uroczystość zaprzysiężenia i wszystko zmierza do tego wydarzenia. Już na samym początku poznajemy Aiszę i wydarzenia, które mocno odcisnęły piętno na jej ciele, ale przede wszystkim na psychice. Nie mogło zabraknąć rygorystycznego prawa dotyczącego kobiet w Czeczenii, a raczej wiary, która poniża i dyskryminuje kobiety. Nie potrafię wyobrazić sobie skali okropieństwa jaka codziennie dotyka kobiety. Na drodze Aiszy staje Igor, od którego zależy dalszy los tej młodej kobiety.
Po "Ławruszniku" serce mi krwawiło. Nie mogłam się pogodzić z wydarzeniami, które miały tam miejsce. W tym tomie nie mogłam doczekać się końca, aż dowiem się, co przygotowała autorka. Nie myliłam się, jest dramat i bardzo czekam na "Worowkę", by dowiedzieć się o kolejnych wydarzeniach.
Książki o mafii ociekają brutalnością. Tak jest i w tym przypadku, aczkolwiek w "Pachanie" skupieni jesteśmy bardziej na bohaterach, co jest miłą odmianą. Dzięki autorce, jej lekkiemu stylowi i pełnych napięć akcji, płynie się przez historię Igora i Aiszy. Podczas czytania będziecie odczuwać współczucie, smutek, niesprawiedliwość wobec losu kobiet. Chyba nic więcej dodawać nie muszę. Jeśli znacie poprzednie książki Pauliny Jurgi, to "Pachan" jest lekturą obowiązkową.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Najpierw karmiłem tobą oczy. Teraz tonę w twoim zapachu. Aż w końcu nasycę smak i dotyk.”

Igor Wasin „Rzeźnik” powraca. Po śmierci brata otrzymuje tajemnicze nagrania, które mają mu pomóc wypełnić ostatnią wolę Jurija. Ma stanąć na czele mafii jako Pachan . Igora nigdy nie interesowała władza i polityka a teraz musi sprostać tym wszystkim zadaniom i zagłębić się w struktury organizacji. Udręczony życiem bez swojego Kopciuszka i z poczuciem winy mężczyzna ma swoje demony, które go wyniszczają.  Niespodziewanie w jego życiu pojawia się Aisza Kutajewa na widok której serce Rzeźnika zabije mocniej. Jest bowiem podobna do kogoś z przeszłości. Czy dziewczyna jest iskrą, która pozwoli mu wyrwać się z marazmu życia ? Jak Igor poradzi sobie z nową funkcją ? I czy dane mu będzie w końcu zaznać odrobiny szczęścia ?

„Zrób z nią, co chcesz… Nie wiem, zabij, oddaj do burdelu. Obojętne mi to.”

Aisza Kutajewa zostaje sama gdy jej rodzice zostają zabici. Nikt jej nie chce, jej brat Nikołaj nie chce mieć z nią nic wspólnego i oddaje ją Rzeźnikowi. Zlękniona i przestraszona dziewczyna jest pewna iż znów stanie się więźniem i niebawem zginie. Panicznie boi się dotyku innych ludzi. Myślicie dziwaczka ? Nic bardziej mylnego, w przeszłości spotkała ją wielka tragedia i od tego momentu dręczą ją koszmary.  Na dodatek sam Rzeźnik wykazuje fascynację jej osobą. Niestety to nie koniec problemów bowiem przeszłość powraca i uderzy z dwojoną siłą. Czy dziewczyna postanowi otworzyć się i zaufać Igorowi ? Czy wyjdzie jej to na dobre ? Co ją spotkało że zachowuje się panicznie na samą myśl o dotyku mężczyzny ?

Ławrusznik był wstępem który pozwolił nam poznać przeszłość Igora. W Pachanie akcja toczy się zaraz po wydarzeniach z Matnii. Jesteśmy  więc od razu wrzuceni na głęboką wodę. Wspaniale dopracowane szczegóły i wykreowani bohaterowie to jest to co wyróżnia autorkę. Uwielbiam Rzeźnika i tęskniłam trochę za nim. Ale to już chyba każdy #jurgomaniak mi powie. Z kolei postać Aiszy jest dla mnie totalnym zaskoczeniem. Z pozoru bezbronna i niewinna kobieta skrywa w sobie wiele siły i determinacji.  Autorka stworzyła świat gruzińskiej mafii, który wciąga i pochłania czytelnika bez reszty. Tej książki nie da się odłożyć dopóki nie dobrniesz do końca. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom.  Kolejny raz przepadłam J Tylko te zakończenie… Ale cóż musimy się już przyzwyczaić, że Paulina Jurga słynie z tych zakończeń. Kończą się w nieodpowiednim momencie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Kto czeka na kolejny tom o Gruzińskiej Mafii?
Powiem wam że warto tyle czekać! To jest coś nieco innego i powiem Wam że ta książka odrazu trafiła do grona moich ulubieńców.

Uwielbiam to w książkach Pauliny że nie pisze nam bajek już tłumaczę o co mi chodzi a no chodzi mi o to że bardzo dokładnie sprawdzą to co chce napisać dzięki temu daje nam poznać różne zwyczaje tu akurat Gruzińskiej za to ma tak ogromnego plusa ze hoho

Dobra to teraz wracam do fabuły, jak zwykle świetnie przemyślana i dopracowana w najmniejszym calu. Autorka doskonale wie jak poprowadzić cała Książ tak by wywołać u nas szok? Zaskoczenie? Niedowierzanie? Nie wiem jak dokładnie określić to uczucie ale chwilę potrzebowałam żeby to ogarnąć co się tam wydarzyło 😅
Czytając książkę możemy odczuć wszystkie możliwe emocje które Paulina Nam tu serwuje a ja je z ogromną przyjemnością zabieram 😁
W tej części Igora poznajemy trochę z innej strony mam wrażenie że autorka chciala nam pokazać ze on też jest człowiekiem nie tylko maszyna do zabijania. Że też ma uczucia które musi maskować i robi to doskonale😌
Ale żebyście nie myśleli że w tej części zabraknie Wam Mafii w Mafii otóż nie! Mamy tu też krwawe mroczne sceny i to co lubimy najbardziej czyli sekrety, tajemnice.

Tak że reasumujac znajdziecie tu wszystko co powinno znaleźć się w dobrej książce Mafijnej ja jestem nią zachwycona!❤

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wyczekiwałam momentu aż w moje ręce trafi drugi tom z cyklu Seria gruzińska, gdyż po lekturze pierwszej części byłam w totalnej rozsypce i wciąż zastanawiałam się czym mnie jeszcze zaskoczy autorka. Jak słusznie podejrzewałam, ta pozycja okazała się jeszcze ciekawsza jak jej poprzedniczka, ale zamiast posklejać moje roztrzaskane serce, to dolała jeszcze octu na me rany, by dotkliwiej je odczuwać.

Igor, niezwykle inteligentny, nieustraszony, ale i bezwzględny członek bratwy, po stracie brata staje na czele mafii. Jego głowa to totalny, popaprany chaos. Traumatyczne przeżycia z młodości, praca jako rzeźnik i to co zrobił Sofii wciąż go prześladuje, nie dając mu spokoju.

Pojawienie się tajemniczej Aiszy, pięknej acz ogromnie skrzywdzonej Czeczenki, budzi w nim na nowo fascynację i lawinę uczuć, o których już prawie zapomniał.

Co skrywa ta niezwykła kobieta? Dlaczego się pojawiła i jaki wpływ będzie miała na Igora? Czy emocje jakie targają tą dwójką dadzą się okiełznać? Czy Rzeźnik sprawdzi się na stanowisku, które mu powierzono?

Wiedziałam, że nie zawiodę się i dostanę mocną, bardzo intrygującą, przejmującą powieść, która wywrze na mnie piorunujące wrażenie. Mimo brutalności, ciągłego uczucia napięcia i strachu pochłaniałam książkę, wręcz połykając każde słowo.

Fabuła jest przejmująca, wywołuje ciarki i gęsią skórkę, a niektóre sceny mrożą krew w żyłach. Wątki są dynamiczne, pełne niespodziewanych zwrotów akcji, co powodowało iż czytałam lekturę w zawrotnym tempie. Styl jest lekki, przystępny jak i dosadny. Tu nic nie jest owijane w bawełnę, tylko realne fakty, brutalna rzeczywistość oraz szokujące wydarzenia, które nieraz mogą wywołać w was opór.

Jak zwykle pani Jurga nie byłaby sobą, gdyby w finalnych kartach, nie wylała na mnie kubła z zimną wodą i rozdrapała na nowo zasklepiające się rany w moim sercu. Jak tak można?

Zaletą tej powieści są postaci, niezwykle charakterni, lojalni wyznawanym wartościom i tradycjom, bardzo prawdziwi. Czyny bohatera, to do czego jest zdolny może niejednego odrzucać, ale jak przeanalizujemy ile zła doświadczył przez całe swoje życie, sprawi że poczujecie sympatię do niego i będziecie mu współczuć.

Jeśli szukacie dobrej, zaskakującej acz emocjonującej lektury to zapewniam, że „Pachan” jest idealny. Nie przynudza, jest pełna przemocy, wykańcza psychicznie, ale daje takiego kopa, że nie zapomnisz tej treści na bardzo, bardzo długo.

Zachęcam do sięgnięcia po tę książkę. Zapewniam, że satysfakcja będzie gwarantowana. Polecam ze szczerego serca jeśli lubicie taki gatunek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Igor zgodnie z ostatnią wolą swojego brata Jurija staje na czele mafii i zostaje Pachanem. Nie może przeboleć tego, co zrobił ukochanej. Niespodziewanie na jego drodze pojawia się piękna Czeczenka Aisza, która nie wzbudza w nim zaufania. Mężczyzna czuje, że Aisza skrywa jakieś sekrety. Wkrótce zafascynowany dziewczyną postanowia ją zdobyć. 
Czy Igor nie popełni błędu z przeszłości? 
I czego boi się Aisza?
Czy ich relacja przetrwa?
Przekonacie się czytając tę książkę. 

"Pachan" to kontynuacja Ławrusznika, serii gruzińskiej mafii. Autorka wymyśliła niesamowitą fabułę.  Uwielbiam czytać książki mafijne. Czekają Was niebezpieczne rozgrywki mafijne, mroczny klimat, zagadki, tajemnice i sekrety z przeszłości  i nieoczekiwane zwroty akcji.  Podobało mi się też jak autorka wykreowała bohaterów książki  oraz opisała gruzińskie i czeczeńskie obyczaje. Dopracowała tę lekturę do najdrobniejszego  szczegółu. Autorka potrafi trzymać w napięciu i niepewności do samego końca.  Z wielkim zainteresowaniem przewracałam kartkę za kartką, aby poznać losy bohaterów. 
Zakończenie powieści jest totalnie nieprzewidywalne. Zupełnie tego nie spodziewałam się. 
Jeśli jesteście fankami mafijnych klimatów to ta książka przypadnie Wam do gustu tak jak mi. 
Powieść czyta się błyskawicznie.
Po przeczytaniu czuję taki niedosyt,  że już chciałabym przeczytać kolejny tom. 
Spędziłam przyjemnie czas z tą książką. 
Coś wspaniałego!
Polecam gorąco!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kontynuacja ,,Ławrusznika".
W tej części poznajemy dalsze losy Igora (po ,,Matni"). Trafia do niego pewna młoda dziewczyna Aisza (którą znamy z poprzedniej serii Pani Jurgi)- dosłownie ,,kopia Sofii" z wyglądu, i z charakteru troszkę też? Ponadto brat zaplanował dla niego dalsze życie. Stawia go przed pewnym faktem dokonanym, i cóż... Igor, jak przystało na Rzeźnika, zatrzęsie całym światem mafijnym?

I cóż mogę jeszcze napisać ... No ja uwielbiam styl autorki ? Zaczarowała i urzekła mnie realizmem, który jest w jej powieściach. Kryje się za tym niewątpliwie znakomity i dogłębny reaserch, który jeszcze bardziej sprawia, że ,,czujemy" te postaci, historie, wydarzenia, tradycje i kultury danych narodowości.
Główni bohaterowie- wspaniali. Uwielbiam Igora? Jego nieprzewidywalność i pewność siebie. Aisza jest bardzo skrzywdzoną przez życie (czyt. ludzi) dziewczyną. Jej paniczny strach przed bliskością i mężczyznami bardzo mocno odczułam... Relacja, która się pojawia między nimi jest nieszablonowa i bardzo emocjonująca ??
Jak zawsze, bohaterowie drugoplanowi (tj. Kalina, czy Tamar)- super przedstawieni. Aż chciałoby się poznać ich historie w odrębnych seriach? I tu z mojej strony leciuteńka prośba do Pani Pauliny, o rozbudowanie tych postaci?
Relacja Igora z Kaliną- rewelka? nic dodać nic ująć ! ?

A tytułowy Pachan? Tytułowy Pachan to prawdziwy ,,szef wszystkich szefów" ?
Nic więcej nie napiszę?

Końcówka - zaskakująca i pełna emocji. Ja zaraz chwytam za ,,Worowkę", bo nie wyobrażam sobie, by zrobić postój przy tej serii.
Kolejna książka autorki, w której jest moc! Dużo się dzieje, są zwroty akcji. Świetne teksty bohaterów, które rozbawią do łez lub wywołają ciarki na plecach.

Czuć tę gruzińską gościnność, rosyjską bezwzględność i czeczeńską uległość kobiet w stosunku do mężczyzn.

Warto również wspomnieć o tym, że autorka wplata w tę historię wiele ciekawych przypowieści gruzińskich, złotych myśli gruzińskich, są także cytaty z Koranu. Oj jest przepych, który sprawia, że nie można oderwać się od lektury. I jest to co uwielbiam u Pani Pauliny, że nigdy nie wiesz co autorka zaplanowała dla swoich bohaterów ?? I szczerze, boję się chwytać za 3 część, bo jak uśmierciła mojego ukochanego bohatera, to się chyba zapłaczę na śmierć ??

Polecam i oceniam 10/6??
No nie może być inaczej.
Pani Paulino - szacun i wielkie brawa? za wszystko: za pomysły na fabułę, za wyrazistych bohaterów - tych dobrych i tych złych, za głęboki reaserch, za słowniczek, które jeszcze bardziej wtapia nas w klimat serii.
Biorę Pani książki w ciemno i życzę dalszych pomysłów na historie?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pachan to drugi tom serii autorki Pauliny Jurga. 

Gruzińska Mafia, tajemnice i szaleńcza fascynacja.

 

Igor z ostatnią wolą brata staje na czele mafii. Chodź odpokutował winy względem bratwy i dostał druga szansę życie ze świadomością tego co zrobił, jest udręka. 

Niespodziewanie w jego życiu pojawia się piękna Czeczeńska dziewczyna Aisza. Dziewczyna skrywa wiele tajemnic. Choć z początku mężczyzna jest podejrzliwy wobec dziewczyny to ta podejrzliwość zamienia się w fascynacje.

 

,, Każdy nosi blizny. Jedni na ciele, inni na duszy."

 

Czy Igor będzie w stanie zapanować nad uczuciami? 

Co przyniesie im to spotkanie?

 

Powiem wam że po przeczytaniu serii Matrioszka wiedziałam że ta seria to będzie coś. Cieszę się że miałam przyjemność przeczytać tę książkę. Uwielbiam pióro autorki, pisze z dużą starannością aby zabrać czytelnika w świat z którego ciężko jest zawrócić. A gdy już zaczniesz przygodę jesteś jak narkoman na głodzie i chcesz coraz więcej.

Jednym słowem polecam i czekam na trzecią część.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Pachan" to znakomita, porywająca kontynuacja, która uzależnia jeszcze silniej niż poprzedniczka! Począwszy od obezwładniającego napięcia, poprzez  mrożące krew w żyłach niebezpieczeństwo, wymykające się z każdej strony, aż do nieprzewidywalności, fundując tym samym lawinę intensywnych, obezwładniających emocji, jakie nie pozwalają nawet na krótką przerwę w lekturze! Bezsprzecznie, fani mocnych, mafijnych klimatów będą totalnie zafascynowani!

 

Kto już liznął twórczości Autorki, doskonale zdaje sobie sprawę, że lektura zafunduje mu prawdziwą jazdę bez trzymanki, gdyż nie zamierza ona oszczędzać swoich bohaterów, którzy zostali naznaczeni wyjątkowym bagażem doświadczeń. Akcja naszpikowana jest licznymi zwrotami akcji, nie sposób przewidzieć, co za chwilę zaserwuje zdolna pisarka, a niebezpieczny, mafijny klimat i rodzące się zakazane uczucie, stworzone na bazie mrocznych niedomówień, dodatkowo podsycają i tak napiętą atmosferę. Moc silnych, uzależniających wrażeń gwarantowana i to do samego, szokującego finału!

 

Paulina Jurga umiejętnie gra na czytelniczych emocjach, w mistrzowski sposób nakreśliła niebezpieczne uczucie, które może okazać się prawdziwym błogosławieństwem, jak i najgorszym przekleństwem. Pióro pisarki należy do przystępnych i sugestywnych, co w połączeniu z tak niesamowitą fabułą daje naprawdę wciągającą, hipnotyzującą lekturę. Ciekawość, jak potoczą się losy Igora i Aiszy, staje się ważniejsza niż wszystko inne, otumania i nie pozwala wymazać ich z pamięci nawet na chwilę,  w skutek czego opowieść pochłania się z wypiekami na twarzy i szybszym biciem serca.

 

Paulina Jurga nakreśliła hipnotyzującą, mocną, zniewalającą i zaskakującą kontynuację, która porywa już od pierwszych stron i nie daje czytelnikowi ani chwili wytchnienia. Liczne zwroty akcji, lawina skrajnych, przeszywających emocji, stale obecne uczucie niepokoju i świetnie naszkicowane postacie, których nie sposób nie pokochać, a wszystko to nakreślone wyjątkowo przyjemnym i sugestywnym piórem. Zapewniam, że ta paraliżująca, odważna, otumaniająca niczym silny narkotyk powieść zafunduje Wam moc niezapomnianych doznań! Polecam gorąco!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gruzja, Rosja, Czeczenia- te jakże odmienne kultury wnikliwie przedstawia nam w kontynuacji serii Gruzińskiej Paulina Jurga. Zabiera nas do świata znanego z Ławrusznika, w którym pewne rzeczy pozostały niezmienne, podczas gdy inne uległy całkowitemu przeobrażeniu przez 18 lat jakie dzieli te tomy. I choć postaci dojrzały, niektóre odeszły, inne dopiero przyjdzie nam poznać, to bezsprzecznie ta kontynuacja zawiera w sobie cały ładunek różnego rodzaju emocji, podobnie jak poprzedniczka. I jeśli znacie pióro Autorki i macie wysokie wyobrażenia wobec tej pozycji, to zaręczam, że rzeczywistość przerośnie Wasze wyobrażenia. Igor, nadal znany pod pseudonimem Rzeźnik, ma już 40 lat. Jego reputacja go wyprzedza, a o tym jak szalenie jest niebezpieczny, wręcz psychopatyczny krążą w mafii legendy. Oczywiście, nie wszystkie mają cokolwiek wspólnego z prawdą, lecz im bardziej groźny się wydaje, tym lepszym szacunkiem jest darzony. Pomimo upływu lat nie otrząsnął się po utracie Sofii i choć wydawać by się mogło, że nauczył się z tym żyć, to jego wewnętrzne demony czekają jedynie na okazję, by zaatakować w najmniej spodziewanym momencie. Nadal kocha tortury i medycynę, nadal twierdzi, że nie jest zdolny do miłości. W głębi duszy tęskni za rodziną, bowiem został zupełnie sam, w dodatku z zadaniem, którego zawsze się wręcz brzydził- pokierowaniem mafią. Dla Igora zawsze rodzina była priorytetem, zgodnie z gruzińskim wychowaniem i na przekór bratwie. Gdy w wyniku wielu zbiegów okoliczności pojawia się w jego otoczeniu Aisza, staje się niemal pewnym, że może powtórzyć się historia sprzed lat, która nie skończyła się dobrze, gdy uczucia wzięły nad nim górę. Lecz może Rzeźnik wydoroślał, wyciągnął nauki ze swoich błędów i teraz dokona innych wyborów? Aisza jest Czeczenką, wychowaną w wierze islamskiej, która od zawsze musiała przestrzegać bardzo restrykcyjnych reguł. Nieobca jest jej przemoc, kary zarówno fizyczne jak i psychiczne, poczucie braku kontroli nad własnym życiem. Przeszła przez piekło i zdawać by się mogło, że cokolwiek spotka ją obecnie, nie jest w stanie jej skrzywdzić. Boi się mężczyzn, ucieka przed jakimkolwiek dotykiem, nie jest w stanie znieść ciemności. A do tego doskonale wie, jak ludzie jej pochodzenia są traktowani w Rosji. Czy Igor będzie w stanie ją uchronić przed duchami przeszłości, które nawiedzać ją będą nieustannie, a może on sam stanie się jej najgorszym koszmarem?

"Pachan" obrazuje niesamowicie realistyczny mafijny świat, pełen używek, brutalności, erotyki oraz porachunków, które można przypłacić życiem. Nie znajdziemy tu ckliwych czy upiększonych momentów, które sprawiłyby, że książka nabiera kształtu lekkiego romansu, wręcz przeciwnie, od początku do końca uderza w nas brudny, niebezpieczny i zatrważająco rzeczywisty obraz środowiska gruzińskiej szajki. Jednak to, co najbardziej ujęło mnie w lekturze to szalenie potężny research, jakiego dokonała Autorka, by tę powieść napisać. Gruzińskie przysłowia, zwroty, przypowieści, a także mnóstwo kulturowych nawiązań, naprawdę sprawiają, że wnikamy w tę tematykę od podszewki i osobiście rzadko spotykam się w książkach z tak rzetelnym przedstawieniem świata, w który jesteśmy wprowadzeni. Nie omieszka przybliżyć nam także czeczeńskich tradycji, co jasno odzwierciedla, w jakich warunkach wychowywała się Aisza. Natomiast przez fabułę po prostu się płynie, tu nie ma czasu na znudzenie, nieustannie dostarczany nam jest dreszczyk emocji, który nie znika nawet na moment. Choć poruszane są tu różne wątki, zarówno dotyczące relacji Igora i Aiszy, ich spraw prywatnych, jak i kwestie mafijne- te krwawe jak i te dotyczące tradycji, to całość jest tak zręcznie przedstawiona, tak świetnie ukazana, że każdy podjęty temat jest intrygujący. Dzięki nucie tajemnic, które zręcznie wplecione są w kolejne wydarzenia, niczego podczas lektury nie można być pewnym, a Autorka świetnie wzbudza w nas wątpliwości i podejrzenia. I żeby tradycji stało się zadość zakończenie sprawia, że na kolejny tom mamy ochotę natychmiast, bez chwili zwłoki. A to jedynie upewnia w przekonaniu, że to naprawdę lektura, po którą warto sięgnąć.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)