Publicystyka

Oglądając nowy film na podstawie powieści Stephena Kinga, łatwo dojść do wniosku, że „To: Rozdział 2" stanowi po prostu wielki pean na cześć przyjaźni, fenomenalnie łącząc grozę ze śmiechem. Kiedy jednak spojrzy się bardziej uważnie, wnioski okażą się o wiele trudniejsze do przyjęcia. czytaj dalej

– Nawet jeśli momentami traci się wiarę w to, że nasze życie ma jakiś sens, trzeba żyć. Trzeba, bo nie żyjemy tylko dla siebie, bo nasze życie nadaje sens życiu innych – mówi Ewa Szymańska, autorka powieści „Bo trzeba żyć. Apolonia", „Bo trzeba żyć. Gabrynia" oraz „Bo trzeba żyć. Rodzina" czytaj dalej

Leśmian jest poetą niedocenionym, a jego najbardziej znana ballada „Dziewczyna" kryje liczne sekrety.  czytaj dalej

– Nie ma wzoru kobiety. Nie o to walczyły nasze matki-feministki, żeby przyciąć nas do kolejnych stereotypów. O swojej najnowszej książce Kroniki oporu i miłości, o buncie, oporze i relacjach we współczesnych świecie opowiada Inga Iwasiów. czytaj dalej

Dziś 31 sierpnia, czyli Dzień Blogów! Z tej okazji stworzyliśmy dla Was drugą edycję naszego zestawienia najlepszych blogerów piszących o literaturze w Polsce! Kto tym razem został wyróżniony przez serwis Granice.pl? czytaj dalej

Wojna to dla maluchów zupełnie obce słowo. Słowo, z którym muszą się jednak oswoić, muszą poznać jego wieloznaczność i ładunek cierpienia, jaki niesie. Najlepiej na długo przed tym, nim skutki wojny zobaczą na ekranach telewizorów. Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie? Jakie książki dla dzieci o wojnie warto przeczytać? Zapraszamy do lektury naszego artykułu.  czytaj dalej

– Z marzeniami bywa różnie. Mogą zamienić się w niebezpieczną obsesję, zniszczyć życie i doprowadzić do tragedii. Ale mogą też przynieść szczęście, być powodem, by żyć dalej, pomimo wszystko. I niejednokrotnie nadają życiu smak, pozwalają mieć nadzieję. Możemy pozbyć się złudzeń, ale z marzeń nigdy nie powinniśmy rezygnować – mówi Agnieszka Janiszewska, autorka dylogii Podróż do Carcassonne oraz Po drugiej stronie.  czytaj dalej

Stanisław Jankowski „Agaton”, cichociemny, szef Wydziału Legalizacji i Techniki wywiadu AK w okupowanej Warszawie. Kierownik jednostki wytwarzającej tuż pod bokiem okupanta przeszło tysiąc fałszywych dokumentów miesięcznie. Adiutant generała Tadeusza Bora-Komorowskiego. Przywódca oddziału podczas powstania warszawskiego, który siedem razy przechodził drogę kanałami podziemnego miasta. Człowiek, który po wojnie wrócił do Polski, aby podjąć pracę przy odbudowie zrujnowanej Warszawy. Bohater, który przeżył wojnę i pracował przy podniesieniu swojego ukochanego kraju z ruin. Człowiek-legenda, o  życiorysie, który mógłby posłużyć za podstawę scenariusza filmu sensacyjnego. Poznajcie wojenne losy Stanisława Jankowskiego, którego wspomnienia, spisane dwadzieścia lat po wojnie i wydane w książce „Agaton. Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie", są pasjonującą, pełną przerażających szczegółów, lekturą. czytaj dalej

– Normalni ludzie nie muszą pisać, by żyć; im wystarcza samo życie. Pisanie jest rodzajem nałogu, narkotyku i tak jak każdy nałóg, bierze się z jakiegoś niedostatku, który próbujemy w ten sposób rekompensować. W przypadku pisarzy tym niedostatkiem jest prawie zawsze pewien rodzaj introwertyzmu i wynikające z niego problemy w relacjach międzyludzkich. Z jakiego zaś rodzaju niedostatku bierze się fascynacja zbrodnią u pisarzy kryminalnych? To bardzo ciekawe pytanie – mówi Przemysław Borkowski, pisarz, autor powieści kryminalnych Zakładnik, Niedobry pasterz i Widowisko, współtwórca Kabaretu Moralnego Niepokoju. czytaj dalej

Poemat mistyczny Juliusza Słowackiego można czytać na różne sposoby. Tutaj przedstawiono jeszcze jedną możliwość lektury i rozumienia, zapewne nie ostateczną.  czytaj dalej