Czy czułeś się kiedyś tak mało istotny, że gdybyś zniknął, nikt by tego nie zauważył? Chyba każdy chociaż przez chwilę miał taką myśl. Ale jeśli pojawia się ona zbyt często... może zniszczyć całe nasze życie. Co zrobić, by jej nie ulec?
Rysiek Ridel śpiewał „Samotność to taka straszna trwoga” i od tego tak naprawdę zaczyna się „Drogi Evanie Hansenie” od samotności, a jednocześnie niemożności nawiązania relacji z drugim człowiekiem. Tytułowy Evan to chłopak wręcz chorobliwie nieśmiały, a jednocześnie skrzywdzony. Bo pod strachem przed kontaktami z innymi ludźmi kryje się opowieść o zranionym dziecku, niechcianym synu, niedocenianym koledze... Evan stara się przede wszystkim nie zwracać na siebie uwagi, dlatego fakt, że dziwny chłopak, Connor, podpisał mu się na gipsie, to tak naprawdę kwestia przypadku. Tak samo, jak to, że ten sam nastolatek kradnie mu... list do samego siebie. Tak, Evan pisze listy, ale jest to zadanie, do którego zmusza go terapeuta. A potem... dzieje się tragedia. Connor popełnia samobójstwo i ma przy sobie list zaczynający się „Drogi Evanie Hansenie”. Jego rodzice są przekonani, że byli przyjaciółmi i znajdują w tej myśli taką pociechę, że... Evan nie potrafi zaprzeczyć i dalej brnie w kłamstwa. Przestaje być niewidzialny, staje się potrzebny, ale... za jaką cenę?
Może pewnego dnia jakiś inny chłopak albo dziewczyna stanie w tym samym miejscu i zapatrzy się w drzewa. Może będzie się czuć równie samotnie i pomyśli, że z góry świat na pewno wygląda inaczej. Jakoś lepiej. Zacznie się wspinać, gałąź po gałęzi, nawet kiedy mieć wrażenie, że nie ma na czym oprzeć stopy. Nawet jeśli wszystko będzie wydawać się beznadziejne, nawet kiedy wszystko będzie mówić, że nie warto się trzymać. Może tym razem nie puści. Może zaciśnie dłonie na gałęzi i ruszy dalej.
„Drogi Evanie Hansenie” to powieść młodzieżowa, która całkiem nieźle sprawdza się w ramach swojego gatunku. Wprowadza parę pomysłowych rozwiązań, ale są to raczej dodatki, niedeterminujące całości. Kluczowe elementy zachowują styl literatury młodzieżowej.
Pierwszy z nich to przede wszystkim narracja, pierwszoosobowa i bardzo bezpośrednio. Evan jest z nami szczery do bólu, dosłownie siedzimy mu w głowie i śledzimy każdą jego myśl. To dowcipny, spostrzegawczy, sceptyczny i nieśmiały chłopak. Jego pomysły są jednocześnie śmieszne i... smutne. Nie raz sam siebie gani, czy bardzo negatywnie ocenia. W pewien sposób kreuje nam to postać typowe nastolatka, bardzo wrażliwego i szukającego swojego miejsca w świecie. Już nie dziecko, ale wciąż nie dorosły, a do tego bardzo zagubiony. Powieści w tym stylu pokazują nam skomplikowany świat wewnętrzny młodego człowieka. Jest to dobre z dwóch względów, nastolatkom pokazuje, że to normalne czuć się czasem bardzo źle, a dorosłemu prezentuje jak na tacy zbiór sygnałów, które nie sposób zignorować.
Informacje dodatkowe o Drogi Evanie Hansenie:
Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 2019-02-13
Kategoria: Dla młodzieży
Kategoria wiekowa: 15-18 lat
ISBN:
Liczba stron: 352
Tytuł oryginału: Dear Evan Hansen
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Zano Aga
Dodał/a opinię:
Dominika Róg-Górecka
Kup książkę Drogi Evanie Hansenie
Jeśli rodzaj jąder jest proporcjonalny do pewności siebie, to mam najmniejsze, jakie tylko można posiadać i wciąż być klasyfikowanym jako mężczyzna.
Więcej
To ważne (…) bo wiem, jak to jest czuć się niewidzialnym. Tak jak Connor. Niewidzialnym i bardzo samotnym, że gdybym pewnego dnia zniknęła, nikt by nawet nie zauważył. Jestem pewna, że kiedyś też wiedziałeś, jak to jest.
Więcej