Szepty lasu
Charles Frazier

Charles Frazier zyskał światowy rozgłos i uznanie za sprawą adaptacji filmowej jego debiutanckiej powieści „Zimna Góra”. W powstałym na postawie książki filmie „Wzgórze nadziei” główne role zagrali Nicole Kidman i Jude Law. „Szepty lasu” to kolejna powieść pisarza, wydana w Polsce nakładem Oficyny Wydawniczej Black Publishing w ramach Serii Kaszmirowej. W najnowszym utworze autor przenosi czytelników w lata sześćdziesiąte XX wieku, do niewielkiej miejscowości położonej u podnóża Appalachów, gdzie rytm życia wyznaczają następujące po sobie pory roku i towarzyszące im zmiany.

Główną bohaterką powieści jest Luce- kobieta doświadczona przez życie wieloma przykrymi wydarzeniami. W dzieciństwie nie zaznała matczynej i ojcowskiej miłości, a jako młoda dziewczyna padła ofiarą gwałtu. Przeżycia te każą jej wyprowadzić się z małego miasteczka, w którym dorastała, do odizolowanej od społeczności chaty, będącej przed laty pensjonatem. Luce postanawia prowadzić samodzielne życie, w zgodzie z prawami otaczającej ją przyrody. Jej spokojna i uporządkowana egzystencja zmienia się wraz z przybyciem do chaty pary bliźniąt, Dolores i Franka, sierot po jej zamordowanej siostrze, Lily. Zachowanie rodzeństwa wyraźnie wskazuje na przeżycie traumatycznych chwil - dzieci są nieufne i wycofane, nie pozwalają się dotykać i nie posługują się ludzką mową, a jedynie nieartykułowanymi dźwiękami zrozumiałymi tylko dla nich samych. Przerażenie Luce budzi również ich dziwna i niezrozumiała fascynacja ogniem. Kobieta poczuwa się jednak do obowiązku wychowania dzieci. Czy będzie im w stanie pomóc, nie mając prawidłowych wzorców z własnego dzieciństwa i doświadczenia w pracy z zaburzonymi dziećmi? Wkrótce okazuje się, że tropem dzieci podąża morderca ich matki, który za wszelką cenę pragnie odzyskać pewną utraconą własność. Spokój Luce burzy również pojawienie się w jej życiu pewnego zabiegającego o jej względy mężczyzny. Czy kobieta odnajdzie się w tej sytuacji? Czy dokona właściwych wyborów?

Przedstawiona przez autora historia rozwija się powoli, niespiesznie. Brak tutaj nieoczekiwanych zwrotów akcji, czy mrożących krew w żyłach wydarzeń, które może sugerować chociażby opis na okładce książki. Należy jednak podkreślić, że Charles Frazier uzyskał w swojej powieści wspaniały klimat charakterystyczny dla powieści psychologicznych i thrillerów- mroczna, odcięta od społeczności chata otoczona zewsząd lasem i niedostępnymi dla ludzi górami budzi niepokojące skojarzenia. Zastosowanie przez autora licznych retrospekcji pozwala zrozumieć niektóre zachowania bohaterów, choć w moim odczuciu autor nie skupił się wystarczająco na analizie zachowań wykreowanych przez siebie bohaterów. Jest to szczególnie widoczne w przypadku bliźniąt, Dolores i Franka, których działania do ostatnich stron powieści pozostają owiane tajemnicą. Autor sporo miejsca poświęcił opisom otaczającej chatę przyrody, podkreślając jej surowość i niedostępność. W tej kwestii Charles Frazier nie zachował przyzwoitego umiaru, przez co czytanie powieści momentami było nieco nużące.