Sieroce pociągi
Christina Baker Kline

Charles Loring Brace powołując do życia w 1853 roku Children's Aid Society z pewnością nie przypuszczał, że jego pomysł na pomoc osieroconym dzieciom osiągnie aż takie rozmiary, że to, co miało nieść radość, niejednokrotnie niosło poniżenie, ból i cierpienie. Program pomocowy zakładał, że sieroty z Nowego Jorku będą podróżowały specjalnymi pociągami (Orphan Train) na Środkowy Zachód, gdzie w gospodarstwach rolnych znajdą schronienie, odpowiednie wychowanie w pobożnych rodzinach, jednocześnie pomagając w różnych domowych oraz farmerskich pracach. Pociąg zatrzymywał się na stacjach większych miast, dzieci ustawiano na podestach, a mieszkańcy wybierali sobie to, które im najbardziej odpowiadało. Trochę jak na targu bydła. Największym powodzeniem cieszyły się niemowlęta oraz starsi, silni chłopcy. I choć sama idea nie była zła, to jednak wielokrotnie dzieci te nie były traktowane odpowiednio. Tułacze życie, przerażenie z powodu niewiadomej, bardzo surowe traktowanie w nowych domach, wyobcowanie oraz praca ponad siły dominowały na końcu każdej z podróży, w której uczestniczyło przez 75 lat ponad dwieście tysięcy dzieci. Christina Baker Kline na podstawie informacji, które zgromadziła podczas swoich badań nad historią ,,sierocych pociągów", stworzyła beletrystyczną powieść, dla której tłem stały się prawdziwe opowieści i zapiski osób, które jako dzieci podróżowały w poszukiwaniu ciepła domowego. Tę część książki przedstawiła oczami dziewczynki o imieniu Niamh, łącząc ją z fikcyjną postacią Molly Ayer, niemniej poturbowaną przez życie i dorosłych, zbuntowaną siedemnastolatką. Niamh jest dzieckiem irlandzkich imigrantów. Wraz z całą rodziną przenosi się do Nowego Jorku w poszukiwaniu lepszego życia, które nie nadchodzi. Jako jedynej udaje się przeżyć pożar, trafia do sierocińca, skąd wraz z innymi dziećmi wsiada do ,,sierocego pociągu". Tak rozpoczyna się jej podróż w poszukiwaniu nowej rodziny i miejsca na ziemi. Równolegle pisarka opowiada o życiu współczesnej nastolatki, Molly, która wychowuje się w kolejnej rodzinie zastępczej. I pomimo osiemdziesięcioletniej różnicy, jaka dzieli wydarzenia będące udziałem małej Irlandki i zbuntowanej Indianki, ich podobieństwo do siebie jest niezaprzeczalne, a spotkanie wpłynie na zmianę ich losów. Wzruszenie, jakie towarzyszyło mi podczas czytania ,,Sierocych pociągów" mieszało się niejednokrotnie z przerażeniem oraz niedowierzaniem. I chociaż to nie jest arcydzieło literackie, to jednak nie można odmówić jej osaczenia czytelnika, tak mocnego wessania w treść, że bardzo trudno oderwać się od niej. To, co najbardziej uderzyło mnie podczas lektury, to schemat myślenia na temat sierot, który w żaden sposób nie zmienił się od ponad stu lat. Te dzieci nadal postrzegane są jako z góry skazane na niepowodzenie, społeczeństwo widzi w nich złodziei oraz osoby zdegenerowane. To wielokrotnie bardzo niesprawiedliwe, jednak jest tak bardzo zakorzenione w naszej podświadomości, że nie potrafimy dać im szansy. Warto sięgnąć po tę książkę mówiącą o odrzuceniu, nadziei, lęku, niezrozumieniu, potrzebie stabilizacji i akceptacji, ale i o sile przyjaźni, dla której nie ma żadnych ograniczeń. I choć czasami powieść jest zbyt amerykańska, może nawet łatwa do przewidzenia, to jej głębszy wydźwięk jest bardzo ważny.

Informacje dodatkowe o Sieroce pociągi:

Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2014-07-16
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788375548211
Liczba stron: 372
Tytuł oryginału: Orphan Train
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Berenika Janczarska
Dodał/a opinię: Natalia Nowak-Lewandowska