Dowód. Prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył Niebo
Alexander Eben

Ciekawe

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autor książki, neurochirurg przeżył śmierc kliniczną i w swojej książce opisuje przeżycia z pogranicza śmierci. Kiedy był nieprzytomny znalazł sie w przedziwnej ale bardzo realistycznej krainie. Próbuje zrozumiec i zanalizować stan w jakim sie znalazł. Książka jest dosyć trudna ponieważ autor próbuje przaanalizować swoje przeżycia od strony medycznej a także stara sie udowodnić, że jego mózg w stanie, w którym się znajdował, nie mógł wytworzyć tych wszystkich wizji. Opisy świata z pogranicza śmierci są bardzo poruszające.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Piękna historia opowiadana przez człowieka który właśnie to przeżył.Książka napisana w bardzo realistycznym przedstawieniu granicy między życiem i śmiercią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dr Eben Alexander jest renomowanym amerykańskim neurochirurgiem i byłym wykładowcą Harvardu. W 2008 roku nagle zachorował na ostre zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i na siedem dni zapadł w śpiączkę. Gdzie był przez ten tydzień? Historia, którą opowiada w książce zdarzyła się naprawdę. Książka jest trudna. Na tyle trudna, że znając podstawowe zagadnienia z medycyny ciężko było mi zrozumieć pewne zagadnienia naukowe, mimo usilnych prób wytłumaczenia ich na język potoczny przez autora. Mimo to, książkę czyta się z ciekawością. Dr Eben Alexander próbuje dowieść, że istnieje życie po drugiej stronie. Raj. Eden. Magiczna Kraina. Niebo. Zapadając w tygodniową śpiączkę spowodowaną zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym przez bakterię pałeczki okrężnicy, neurochirurg na własnej skórze przekonał się, gdzie udają się "dusze" po opuszczeniu ciała. Trudno zweryfikować prawdziwość przeżyć lekarza, mimo jego usilnego uporu co do rzeczywistości doznań w zaświatach. Dr Eben twierdzi, że znalazł się w Krainie widzianej z perspektywy Dżdżownicy, ale nie jako osoba lecz jako... byt (doktor sam nie do końca potrafił wyjaśnić czym się stał). Do ciemnej, nieprzyjemnej Krainy przyszła po niego postać (lekarz utożsamia ją z aniołem), piękna dziewczyna, która wzięła go w podróż po Niebie. Dr Eben uparcie twierdzi, że owy Raj zwiedzał z dziewczyną na skrzydle motyla. Widział wspaniałe krajobrazy, szczęśliwych ludzi i samo Jądro, Boga, Stwórcę, czy Oma - nazwijcie sobie to sami. Nie ukrywam, trochę się rozczarowałam, bo do opowieści o niekończącym się rezerwuarze miłości, dobroci, połączonej z jakimiś kosmicznymi wnioskami przedstawionymi przez autora podchodzę dość sceptycznie. Książka intryguje, rozbudza ciekawość, ale jednocześnie jest tak nieprawdopodobna, jak opowiastki bardów w średniowieczu. Staram się pojąć fenomen tej książki. Chciałabym wierzyć, że świat o którym opowiada lekarz jest prawdziwy. Zapewne przyjdzie dzień, w którym każdy z nas będzie mógł się o tym przekonać, lecz pewnie nie będziemy mieć możliwości potwierdzić tego ludziom, którzy zostaną po nas.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

czyta sie szybko, dobrze napisana

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

jestem pod wrażeniem. książka bardzo mądra, czyta się ja znakomicie mimo iz piszę światowej sławy lekarz, jest przystępna. nie ma żadenj dewocji, zachłyśnięcia się własnymi przezyciami czy fanatycznego nakłaniania do nawrócenia. rzeczowo opisuje swoja historię, z której płynie jedno przesłanie. nie miał prawa zachorowac na tę chorobę i nie miał prawa żeby wyjść z niej cało, a jednak jest dowodem... a na co? żeby się dowiedzieć to przeczytać trzeba samemu :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Liczyłam na coś więcej. W kontekście dowodu naukowego postawione tu tezy i wywiedziony dowód brzmią słabiutko. Z drugiej jednak strony mamy spotkanie nauki i religii, i oczywiście przypadek doktora Ebena Alexandra dowodzi, że w niektórych sprawach medycyna jest bezradna. Mamy tu świadectwo niewierzącego, racjonalistycznie myślącego lekarza, jednego z lepszych w swoim fachu, który doznał niewytłumaczalnego urazu mózgu. Tkwił w śpiączce okolo 9 dni, radzono rodzinie by pozwoliła odłączyć go od respiratora. Znaleziono przyczynę- infekcję zmutowanym szczepem Escherichia coli, ale uznano że nie rokuje dobrze bo nikt nie był w stanie ocenić do jakich trwałych i nieodwracalnych uszkodzeń mózgu doszło. Autor plastycznie opisuje swoją podróż przez Tunel i Ciemność, dane jest mu ujrzeć kawałek "tamtego świata", głosi więc pochwalne peany na cześć dobroci i hojności Stwórcy. To doświadczenie zmienia jego podejście do wielu spraw, tych najważniejszych i ostatecznych, ale ów wywód to tylko wyraz jego nadziei. Na tle innych przeżyć znanych z podobnej literatury nie poszerza naszych horyzontów, ale jest to pożyteczna lektura.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miałam wysokie oczekiwania wobec tej książki i bardzo się zawiodłam. Wydaje mi się, że to co istotne i uduchowione zaginęło gdzieś między słowami "kora nowa" i "neurologia". Sama wizja jest piękna, jednak ucieka gdzieś w staraniach autora, który chce dowieść sceptykom (lekarzom, którzy nie wierzyli tak jak on wcześniej), że taka podróż na drugą stronę jest realna (rzeczywista - to jedno z jego ulubionych określeń). Poza tym co to za nazwa - kraina widziana z perspektywy dżdżownicy?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Do sięgnięcia po tę książkę skłoniło mnie obejrzenie fragmentu programu z udziałem autora tej książki. I chociaż po przeczytaniu nie dowiedziałam się niczego więcej czego bym nie usłyszała w owym programie to jednak uważam że było warto po nią sięgnąć. Autorem książki jest Alexander Eben światowej sławy lekarz który nie był osobą szczególnie wierzącą. Jego spojrzenie na wiarę zmienia się gdy zapada bez większego powodu na ostre zapalenie opon mózgowych. Jego stan z medycznego punktu widzenia nie daje mu dużych szans na przeżycie a (według jego kolegów po fachu) jeśli nawet wyjdzie z tego to nie bez trwałych szkód w mózgu, które uniemożliwią mu powrót do dawnego życia. Podczas gdy koledzy walczą o jego być albo nie być on "zwiedza sobie" niebo. Jak to autor określił zwiedzał Krainę z perspektywy dżdżownicy. Panująca tam atmosfera dawała mu wiele spokoju. Przekonał się "na własnej skórze" o tym o czym nie jednokrotnie opowiadali mu pacjenci po śmierci klinicznej. Opis tego co przeżył autor jest może mało plastyczny ale ciężko jest obrać w słowa coś nie wyobrażalne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Znak za udostępnienie egzemplarza do recenzji. W dzisiejszym pełnym pośpiechu i pogoni za dobrami materialnymi światem kwestie wiary w istnienie Absolutu spychane są na dalszy plan, a szeroko rozwinięty i wciąż toczący się postęp techniczny sprzyjają tendencjom do wyłącznie naukowego wyjaśniania w zasadzie każdej kwestii... Autor niniejszej książki jest uznanym neurochirurgiem, wspaniałym mężem, ojcem i przyjacielem lecz także sceptykiem w sprawach duchowych. Gdy jednak w niewytłumaczalny sposób sam nagle zapada na tajemniczą chorobę, która powoduje, iż na kilka dni zapada w śpiączkę, a jego szanse na przeżycie i powrót do pełni sił systematycznie maleją jego dusza doświadcza czegoś niezwykłego, co zupełnie odmienia Jago podejście do tematu życia po życiu... Historia Ebena Alexandra jest świadectwem, w którym stara się on możliwie jak najwierniej oddać to, co przeżył jego duch w chwili gdy ciało było właściwie martwe, gdyż nie reagowało na żadne zewnętrzne bodźce... Podkreśla także ogrom wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół, którzy swoją nieustanną obecnością przy jego szpitalnym łóżku poniekąd sprawili, że jednak wrócił ze swojej podróży w zaświaty i dziś jest całkowicie zdrów, a swoją historią dzieli się z innymi... Książka ta jest według mnie ogromnie wartościowa zarówno pod względem etycznym jak też psychologicznym... Autor z całą mocą potwierdza, iż istnieje nie tylko życie tu na ziemi, lecz także coś znacznie doskonalszego i wszechogarniającego, a każdy z nas jest tego częścią choć rzadko sobie to uświadamiamy... Czytając jego relację nie sposób oprzeć się wrażeniu, że nauka i technika nie są w stanie zgłębić i wyjaśnić wszystkiego, a wszechświat jest znacznie bardziej skomplikowany (a zarazem niesamowicie prosty) niż nam się na co dzień wydaje... Gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W książce jest bardzo dużo fachowych opisów zrozumiałych tylko dla lekarzy. Ciekawe przeżycia i świadectwo lekarza który przeżył śmierć kliniczną.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Neurohirurg Eben Alexander zapadł na siedmiodniowa śpiączkę wywołaną zapaleniem opon mózgowych. Nie dawano mu szans na przeżycie. Przez siedem dni przebywał poza ciałem. Po przebudzeniu spisał swoje przeżycia i wrażenia z zaświatów. Ponieważ jest naukowcem. próbuje wyjaśnić naukowo to co go spotkało. wizja życia po życiu jest piękna, pełna nadziei. niestety , przeszkadzała mi zbyt duża , jak dla mnie religijność przekazu. Nie jest to książka dla mnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka dobra, chociaż nie porwała mnie jakoś znacząco. Jednak myślę, że osiągnęła po części swój cel- zmusiła do poważnego zastanowienia na temat tego, czy faktycznie jest życie po śmierci, i... jak tam jest?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

spodziewałam się czegoś więcej, głębszego potraktowania tematu,ale oki nie jest zła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka, choć niecienka, to napisana jest tak, że czyta się ją "na raz". Interesująca ze względu na okoliczności wydarzeń i wykształcenie autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wybitny neurochirurg przebywała 7 dni w śpiączce. Spodziewałam się po tej książce historii podobnej do opisanych w "Życiu po życiu" czy "Życiu po śmierci". Opisana historia trochę od nich odbiega. Jego wędrówka do nieba jest trochę inna. Ale to dobrze, poznałam wersję odbiegającą od sztamy, tym bardziej, że przed spiączką nie był zbyt religijny i nie intersował się tym co czeka go po śmierci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)