Publicystyka

– W Polsce albo piszemy o naszym kraju sentymentalnie i wszystkim robi się ciepło na sercu, gdy czytają wzmianki o Peweksie czy gumie Turbo, albo groteskowo – wówczas świat składa się z samych blokowisk i karków w dresach z kreszu. Chciałem wyjść poza te schematy, pokazać nas jako obywateli świata, w szerszym kontekście – mówi Łukasz Błaszczyk, autor powieści Pożegnanie z Budapesztem.  czytaj dalej

– Kiedy moja córka poszła do gimnazjum, okazało się, że jest jedną z nielicznych osób w klasie, które mają pełną rodzinę. Tak narodził się pomysł na moją nową książkę – mówi Magdalena Zarębska, autorka powieści Gloria, wakacje i ja. czytaj dalej

W 2011 roku zadeklarowała, że planuje napisać bestseller, ale jej pierwsza powieść ukazała się dopiero 8 lat później. Mówiła, że książka nie może istnieć bez bohatera, po czym napisała Słowodzicielkę, w której kilka postaci drugoplanowych poszukuje... głównego bohatera. Nie męczy czytelnika dydaktycznymi przemyśleniami, dotyczącymi tego, dokąd zmierza ludzkość, ale powtarza, że za słowa trzeba być odpowiedzialnym – w magicznym i w rzeczywistym świecie. Z Anną Szumacher – dziennikarką, autorką fantastycznych opowiadań i powieści, rozmawia Sławomir Krempa.  czytaj dalej

Urodziłam się na Winnym Wzgórzu i wraz z moimi rodzicami mieszkałam tam kilka miesięcy. Wyprowadziliśmy się, gdy skończyłam rok. Na Winnym Wzgórzu została jednak spora część rodziny i w dzieciństwie często tam przyjeżdżałam. Gdy pisałam książki o Kuszewie, Staś, ówczesny starosta drawski, który kocha tę ziemię równie mocno jak ja, wstawiał posty na Facebooku opisujące jej piękno i różne wydarzenia. Podglądałam, co wstawia Stanisław, a książka pisała się niemal sama – mówi Dorota Schrammek, autorka powieści obyczajowych.  czytaj dalej

O tym, jak zmieścić do malucha całą rodzinę, 4 butle gazowe, 10 materaców i 20 latarek, jak zrobić interes życia, sprzedając krawaty na gumkę, zarobić fortunę zamiast zwiedzać Turcję, a także o tym, dlaczego nie warto trzymać pieniędzy w słoikach opowiada prof. Jan Głuchowski, autor książki Na saksy i do Bułgarii.  czytaj dalej

– Dorastając w XX wieku, słyszałam, że w XXI stuleciu świat się skończy. To symboliczna nazwa, bo świat przecież trwa, ale w jakimś sensie się skończył. Dzisiaj o tym, co słychać u znajomych, dowiadujemy się z Facebooka, romansujemy wysyłając smsy, a kończymy związek przez Skype’a – mówi Katarzyna Błeszyńska, prawniczka, autorka książki Życie szczęśliwe, otwierającej serię Pokolenie końca świata.  czytaj dalej

– Mimo wielu problemów, jakie powodują rodzinne relacje, suma summarum nie najgorzej wychodzimy na ich utrzymywaniu. I to nie ma nic wspólnego z tradycją, polityką czy innymi wpływami. Rodzina to jest siła, która pozwala przetrwać wszystko – mówi Anna Karpińska, autorka książek z cyklu Rodzinne roszady. Jej powieść Bezpieczny port trafi do księgarń już 16. kwietnia.   czytaj dalej

Aneta Krasińska w swojej powieści Gdy opadły emocje opowiada o uroczystym spotkaniu zorganizowanym z okazji dwudziestolecia matury. O tym, co mogłoby się wydarzyć, gdyby kilkanaście lat wcześniej jako nastolatkowie podjęli inne decyzje. O tym, w jakim miejscu są obecnie jako czterdziestolatkowie. I o tym, czego żałują, do czego wciąż dążą i czy udało im się spełnić choć jedno młodzieńcze marzenie? I właśnie na temat spotkań po latach, poszukiwania szczęścia i odnajdywania się w nowych rolach z autorką rozmawia Magdalena Galiczek-Krempa. czytaj dalej

– Pisanie – nie tylko wierszy – od dawna jest najdokładniejszym, najtańszym i rzekomo najprostszym sposobem wyrażania emocji. Od czasu likwidacji analfabetyzmu w Polsce – w latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia – jest również sposobem najpopularniejszym. Żeby stworzyć wyrób wierszopodobny, wystarczy kartka, długopis i parę klas podstawówki. W tej całej zabawie aspekt autoerotyczny pojawia się wraz z przekonaniem, że jest się wyjątkowym i ma się coś do powiedzenia, a uwidacznia wraz z upublicznieniem swojej twórczości. Wtedy najczęściej okazuje się, że się nie jest i się nie ma. Ale niekiedy okazuje się coś innego - mówi Mickiewicz Facebooka, Szekspir Instagrama, Prometeusz polskiej poezji, a ponadto czarny koń poezji Internetu i autor książki Ego – Krzysztof Kościelski czytaj dalej

Życiorys Jana Krasnowolskiego nie przypomina raczej wyobrażenia, jakie o pracy pisarzy ma większość czytelników. Po skończeniu Liceum Plastycznego pracował fizycznie jako magazynier, kierowca, krojczy, ochroniarz. W 2006 roku wyjechał do Anglii, gdzie między innymi jeździł na wózkach widłowych. Pisał niejako „w międzyczasie" – opisywał wydarzenia, których był świadkiem, ale też badał historie przestępstw popełnianych przez Polaków w Wielkiej Brytanii, a potem rozwijał je, twórczo przetwarzał i publikował w zbiorach opowiadań. Właśnie wydał pierwszą powieść – Czas wilków, czas psów.   czytaj dalej