Kobieta w walizce
Katarzyna Bonda

A jednak udało się, wbrew opiniom niedowiarków, stworzyć Katarzynie Bondzie interesujące, bodajże ósme spotkanie z gliniarzem, niejakim Hubertem Meyerem, parającym się profilowaniem w powieści „Kobieta w walizce”. Ta powieść jest nieco inna. Chyba bardziej przemyślana. Autorka chowa Huberta w areszcie a na scenę wchodzi Kaczmarek. Dociekliwy policjant z grupy Huberta. Ten ruch wpłynął jak najlepiej na kondycję powieści a i czytelnik nie jest zbyt umęczony profilerem i jego nadludzkimi możliwościami. Oczywiście Hubert pojawia się w okolicach połowy powieści. Autorka kluczy, czytelnik czuje mrowienie na karku, słowem rasowy kryminał, którym Bonda wraca do czołówki polskich kryminalnych. Coś mnie więcej takiego wyczytałem u jednego recenzenta z tym powrotem i coś w tym jest.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ósmy to cyklu z Hubertem Meyrem, psychologiem śledczym. Prowadzone jest śledztwo związane ze znalezionym ciałem w walizce. Śledztwo jest trudne, w zastępstwie Meyera dochodzenie prowadzi Grzegorz Kaczmarek.  Kryminał wielowątkowy z dużą ilością podejrzanych. Dużo zwrotów akcji, wszyscy klamią, ale trudno dociec dlaczego, kogo się boją. Autorka systematycznie  dodaje nowe rewalacje dotyczące  pewnej rodziny. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Ludzie szlachetni doświadczają tak samo gwałtownych uczuć jak reszta ; różnica polega na tym, że wybierają inny sposób postępowania.                                                           - l. Groff, Fatum i furia, przeł. M. Borowski.   Kończę rok z nową powieścią Katarzyny Bondy ; Kobieta w walizce ; wydawnictwa Muza, w roli głównej mając psychologa śledczego  Huberta Meyera. Tym razem autorka wikła nas w bardzo brudną i trudną jak na pierwszy rzut oka sprawę która ma początek przy drodze w Ełku, skąd przypadkowy kierowca znajduje całkiem sporych gabarytów walizkę. Trzeba dodać że jakiś czas temu w niewiadomych okolicznościach dochodzi do zaginiecia Klaudii Janus, odkrycie walizki to jak otworzenie puszki Pandory, z racji tego że Meyer czeka w areszcie na swoją rozprawę, dochodzenie przejmuje aspirant Grzegorz Kaczmarek. Ten stawia wszystkie karty, uważając że za wszystkim stoją najbliżsi zaginionej. Coś jednak tutaj nie gra, jak jeden mąż każdy konfabuluje, mataczy, próbuje odciągnąć uwagę lub skupić na innej formie byleby prawda nie wyszła na jaw. Sprawa zaczyna się komplikować jeszcze bardziej kiedy okazuje się że Klaudia nie była jedyną dziewczyną która zaginęła bez wieści. Trup w walizce, ciało które trudne było do identyfikacji, przetrzymywane w wodzie, zakopane, częściowo spalone, łańcuszek z listkiem i komu zależało by kobieta została odnaleziona, co kryje w sobie za tajemnice sprawa, jakie zagadki odkryjecie?    Niesamowicie emocjonalna powieść, która pochłonie Was bez reszty, do końca trzymająca napięcie, zagadkowa, tajemnicza, z tempem, akcją , prowokacyjna, a może ta zabawa jest jak Roller coaster ? Ciekawa, nieszablonowa, niesztampowa, czyta się z szybkością światła, kryminalna rozkminka na ostatnie noce grudniowe. 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na drodze niedaleko Ełku znaleziono elegancką walizkę, a w niej poćwiartowane zwłoki kobiety. Śledztwo tym razem prowadzi podwładny Huberta, Grzegorz Kaczmarek. Niestety, wszystko się ślimaczy, podejrzanych jest wielu i na dodatek okazuje się, że kobiet, które zaginęły w okolicy jest znacznie więcej niż myślano. W rozwiązaniu sprawy mógłby pomóc system WERA, ale hasło zna tylko Hubert, który siedzi w katowickim areszcie śledczym.

Czy Grzegorzowi uda się je zdobyć i rozwiąże zagadkę?

A co z Hubertem?

 

Bardzo lubię tę serię i głównego bohatera, dlatego muszę przyznać, że trochę mi go tutaj brakowało. Chociaż Grzesiu starał się jak mógł i próbował łączyć fakty, to jednak sporo mu do Huberta brakuje. Gdy tylko Meyer pojawia się w śledztwie, akcja od razu nabiera rozpędu i to, co wydawało się zawiłe, rozplątuje się dosyć szybko dając nam bardzo ciekawe zakończenie.

Małomiasteczkowa społeczność lubi swoje sekrety, kłamstewka i układziki, dlatego niechętnie dzieli się z obcymi swoją wiedzą. Trzeba być sprytnym i nieustępliwym, aby przebić się przez ten mur niechęci. 

Pani Kasia doskonale o tym wie i we właściwy sposób kieruje akcją, powoli odkrywając przed nami kolejne klocki układanki, by w odpowiednim momencie przyspieszyć i zostawić nas z wieloma przemyśleniami.

 

Mnie się książka podobała.

Lubię takie klimaty, tajemnice i wyrazistych oraz inteligentnych, jeśli nie powiedzieć, cwanych, bohaterów.

I to zarówno po tej dobrej stronie, jak i złej. Wtedy rozgrywka nie nudzi, a pasjonuje. Tutaj wszystko to dostałam, dlatego polecam i zapraszam do czytania.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)