Jak nie podcinać sobie skrzydeł. O przełamywaniu wewnętrznych oporów i niemarnowaniu własnego potencjału
Michaela Muthig

Ocena: 5 (2 głosów)

opis

Dzięki lekturze lepiej rozumiem, czym jest efekt autosabotażu, wcześniej to pojęcie było dla mnie raczej mgliste. "Jak nie podcinać sobie skrzydeł" składa się z czterech części, z czego dwie pierwsze są głównie teoretyczne. Najpierw dowiadujemy się, w jaki sposób w ogóle rozpoznać autosabotaż, bo często nie zdajemy sobie sprawy, że takowy występuje w naszym życiu. Następnie dostajemy opis różnych typów sabotażysty z wyjaśnieniem, dlaczego te procesy działają akurat w taki sposób. Część trzecia to w dużej mierze przedstawione kreatywne metody odwołujące się do naszych emocji, które pomogą nam tego "wewnętrznego wroga" zidentyfikować. Ostatnia część wyjaśnia, w jaki sposób możemy z sabotażystą współpracować, żeby lepiej nam się żyło.

Sabotażysta, ta część naszego ja, głosik w głowie, który zapędza nas często w błędne koło (poczęstowała mnie ciastem, chociaż jestem na diecie, ale nie mogę jej zawieść, mmm jakie dobre, dlaczego to zjadłam, teraz będę gruba, jestem najgorsza, muszę zacząć dietę) jest w książce przedstawiany podmiotowo. To całkowicie zrozumiałe, bo dużo łatwiej wtedy czytelnikowi wytłumaczyć, co się z nim dzieje, kiedy ten szepcze mu do ucha. Niestety przed każdym rozdziałem (i to jest mój jedyny zgłoszony minus wobec tej pozycji) znajduje się krótka historyjka, w której Mózg, czyli Szef Osobowości szuka wśród swoich pracowników winnego. Rozumiem zamysł, ale i tak brzmiało to dla mnie bardzo dziecinnie. Na szczęście nic takiego nie ma w dalszej części rozdziałów, są za to przykłady z prowadzonych terapii, które o wiele lepiej do mnie przemawiały.

Świetna, ciekawa książka zarówno dla osób, które po prostu interesują się psychologią, jak i dla tych, które chciałyby coś zmienić w swoim życiu. Dla tej drugiej grupy autorka przygotowała mnóstwo pytań do autorefleksji i ćwiczeń oraz zaproponowała, by z czytaniem się nie spieszyć, tylko rozłożyć sobie lekturę np. jednego rozdziału na tydzień. Dzięki temu można regularnie obserwować swoje reakcje na różne sytuacje, konfrontować to z wiedzą zdobytą z książki. Zdecydowanie polecam zainteresowanych tematem.

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.