Szymek
Piotr Kościelny

Pierwszy raz sięgnęłam po książkę z dorobku Piotra Kościelnego. Jeżeli reszta jego powieści napisana jest podobnie jak książka pt. „Szymek”, to szybko muszę nadrobić zaległości w lekturach. „Szymek” pochłonął mnie całkowicie i mimo że od zakończenia czytania tej pozycji minęło kilka dni, ciągle tkwi w moich myślach. To znak, że mamy do czynienia z kawałkiem dobrej prozy. O czym jest ta proza?

Lata 90. XX wieku. Na wrocławskich torach kolejowych popełnia samobójstwo młody chłopak, rzucając się pod koła pędzącego pociągu. Do zdarzenia przyjeżdża komisarz Piotr Żmigrodzki, osoba, która ma problem z alkoholem. Przed laty przyczynił się do skazania i uśmiercenia niewinnego człowieka, a teraz w procentach topi wyrzuty sumienia.

„Sam wiele razy miał myśli samobójcze i tylko silnej woli zawdzięczał to, że jak dotąd nie pożegnał się z tym światem”.

Denatem okazuje się Szymon Dąbrowski. Ponieważ samobójstwo odbyło się bez udziału osób trzecich, prokurator zezwala na zamknięcie sprawy. Żmigrodzki jednak zastanawia się, dlaczego chłopak zdecydował się na tak drastyczny krok.

„Musiało wydarzyć się coś, co sprawiło, że nie widział już innego wyjścia, jak tylko rzucić się pod pociąg.”

O tym, co było powodem samobójstwa dowiadujemy się stopniowo z retrospekcyjnych fragmentów, w których sam Szymek opowiada nam o swoim życiu. Te części przeplatają się z rozdziałami, w których narrator trzecioosobowy przenosi nas do powieściowego czasu teraźniejszego. Ciekawy zabieg, który wzmaga ciekawość, przyśpiesza tempo czytania, a jednocześnie dodaje dramatyzmu. Kilka dni po śmierci Szymka z dachu wieżowca skacze jego brat Tomek. Dopiero wtedy prokuratura decyduje się wszcząć śledztwo. Komisarz Żmigrodzki wraz z nowo zatrudnionym młodym policjantem Krzysztofem Sawickim powoli krok po kroku odkrywają, co skłoniło dwójkę braci do odebrania sobie życia.

Książka nie jest lekturą lekką. Czasami bywa brutalna.  Niewątpliwie atutem powieści jest to, że bohaterowie nie są czarno-biali i schematyczni. Psychologiczne portrety postaci zaskakują precyzją i pozwalają poznać sposób myślenia drugiego człowieka. Nie tylko tytułowego Szymka. To sprawia, że utwór czasem przypomina powieść psychologiczną. „Szymek” nie jest kryminałem, który stanowi tylko pustą rozrywkę. To książka, która porusza ważne tematy i skłania do refleksji. Nietolerancja i przemoc rówieśnicza zdają się wysuwać na pierwszy plan. Młodzi ludzie, często mający obniżone poczucie własnej wartości, są bardzo wrażliwi na wszelkie uwagi pod swoim adresem. Czasami próbując być sobą, skazują się na ostracyzm ze strony równolatków. A młodzież potrafi być okrutna…Świadkowie przemocy często dopingują oprawcom albo odwracają głowę, ciesząc się, że nie znaleźli się na miejscu ofiary.

Co na to dorośli? Jak na gnębienie jednych uczniów przez drugich reagują nauczyciele? Dlaczego rodzice nie zawsze potrafią dostrzec, że z ich dzieckiem dzieje się coś złego i w skuteczny sposób zareagować? Nasza obojętność na agresję czasem może mieć opłakane skutki i doprowadzić do tragedii. A czasu nie da się cofnąć…

Czy doczekamy się kontynuacji „Szymka”? Zakończenie aż się prosi o ciąg dalszy. Wiele wątków zostało zawieszonych, kilka spraw nierozwiązanych. Nabrałam apetytu na kolejną część. Zanim się ona ewentualnie ukaże, sięgnijcie po „Szymka”, bo warto.

Informacje dodatkowe o Szymek:

Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2023-10-11
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788382526608
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię: JolAga

Tagi: kryminał sensacja