Publicystyka

– Zawsze chciałam napisać historię pewnego miejsca w dłuższej perspektywie. Stąd wziął się pomysł sagi Dwustu wiosen i tak zaczęła powstawać Osada w dolinie rzeki. Młyn już tam „był”, więc „postawiłam” folwark z czworakami i chatkę pasterza. Tak ruszyła opowieść. Ważne było dla mnie, żeby, prowadząc bohaterów przez kolejne lata i dekady, nie zapominać o wpływie, jaki na ich losy miały ważne, przełomowe wydarzenia historyczne, a więc powstania i wojny – mówi Grażyna Jeromin-Gałuszka, autorka powieści obyczajowych.   czytaj dalej

Lekcje historii w szkołach są różne. Przy dużym szczęściu trafi się na pasjonata, który wyjdzie poza wiedzę podręcznikową i podzieli się ciekawostkach, pozornie mniej ważnymi dla dziejów świata (np. o chorobach wenerycznych władców – to głównie pamiętam z zajęć w liceum). Częściej jednak nauczyciele, pragnący wyrobić się z podstawą programową,  ograniczają się do tematów i podtytułów podręczników, przez co zaczyna wiać nudą, a i tak rzadko kiedy wychodzą z programem poza II wojnę światową. Czy tak musi być? czytaj dalej

Była researcherką Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk, z którą napisała książkę o Paryżu czasów belle epoque. Jest tłumaczką, autorką biografii fryzjera królów, Antoine'a Cierplikowskiego. Właśnie wydała powieść obyczajową „Gra o miłość" – historię polsko-francuskiej miłości z piłką nożną i wielką modą w tle. A że spotykamy się na Stadionie Narodowym, to tematu piłki po prostu nie możemy pominąć.    czytaj dalej

– Szczęście dla każdego oznacza coś innego. Dla jednego będzie to odwzajemniona miłość, dla drugiego świetnie zdany egzamin, dla kogoś innego powrót do zdrowia, czy wygrany los na loterii. Do niektórych szczęście uśmiechnie się przypadkiem, inni będą musieli mu pomóc. Niekiedy trzeba włożyć trochę, albo mnóstwo wysiłku, popchnąć coś palcem, lub zboczyć z obranej drogi, by na szczęście trafić. Najważniejsze, żeby skoncentrować się na działaniach zmierzających do osiągnięcia celu i nieustannie ku niemu dążyć – mówi Ewa Cielesz, autorka powieści obyczajowych, w tym serii Pochyłe niebo, w której skład wchodzą książki Ćma i Pajęczyna. czytaj dalej

Powraca epoka dinozaurów i kosmicznych zawieruch w postaci tsunami, wybuchów wulkanu i uderzeń meteorytów. Aby uchronić zwierzęta przed wyginięciem musimy przenieść je na własną wyspę, ale wiemy, że przetrwają tylko najsilniejsi. Dlatego musimy zebrać najmocniejsze okazy, aby nasza wyspa najdłużej cieszyła się obecnością dinozaurzych okazów. czytaj dalej

W historii XX wieku wiele było postaci, które – żyjąc w czasach szczególnie trudnych – zwycięsko przeszły największe próby. Cichych bohaterów, ludzi, o których nie uczymy się na lekcjach historii, których nie wspomina się w mediach historycznych. Jedną z takich właśnie osób była Elżbieta Stadnicka (z d. Lubomirska), która żyła w trzech epokach: w II Rzeczypospolitej, Polsce powojennej i na emigracji we Francji. Swe losy opisuje w pamiętniku Na krawędzi epok, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Rosikon Press. A oto jej historia:  czytaj dalej

- Głównodowodzący nie jest od strzelenia z karabinu czy kłucia bagnetem, tylko od dowodzenia armią. I tylko pogorszy sprawę, gdy jak Żółkiewski, Henryk Pobożny czy Warneńczyk zginie na polu bitwy. Poświęci mu się kilka wierszy i piosenek, a to raczej mały zysk - mówią autorzy książki Tajemnice marszałka Śmigłego-Rydza. Bohater, tchórz czy zdrajca? - Sławomir Koper i Tymoteusz Pawłowski. czytaj dalej

Fits to wciągający analogowy odpowiednik klasycznego Tetrisa. czytaj dalej

- Nie boję się trudnych tematów. To ważniejsze niż modne ostatnio pisanie o seksie. Nie żeby seks był zły, chodzi mi po prostu o to, że pisarstwo powinno być wartościowe dla czytelnika, a żeby tak było, należy skupić się na tym, co ludzi dotyka, co ma wpływ na ich życie. Może po lekturze tej książki ktoś zauważy przemoc za ścianą, może ktoś zgłosi w opiece, że  jakieś dzieci są głodne? Może ktoś „da komuś wędkę zamiast ryby"? To przecież jest tak bardzo istotne – mówi Zuzanna Arczyńska, autorka książki Dziewczyna bez makijażu. czytaj dalej

- Obserwując dziś maluchy, trochę się boję, że otaczająca je elektronika, ale i styl życia -  w pełni zaplanowany czas pomiędzy lekcjami, treningami, nauką pływania, tańca czy angielskiego, nie sprzyjają marzeniom. Maluchy po prostu mają coraz mniej czasu na pobycie z własnymi myślami, z własnymi marzeniami - mówi Marta H. Milewska, autorka Małych historii o wielkich marzeniach.  czytaj dalej