Znów wracam do motywów wojennych, choć tym razem z punktu widzenia przeciwników. Siedemnaście lat, piękny czas, w którym chce się bawić jak dziecko i mieć udział w świecie dorosłych. Tyle mieli Pasza i Tania, kiedy do Leningradu dociera wojna, która przekresliła wszystko, a zarazem otworzyła nowe możliwości. Opowieść o miłości, miłości i walce o nią do samego końca. Ile jesteśmy w stanie zaoferować ukochanemu? Czy kłamstwo hodowane w imię lojalności wobec najbliższej osoby, siostry i narzeczonej, przyniesie ulgę, a może spłonie wszystko, jak Leningrad? Czy można przeżyć na 100 gramach chleba z trocin? Czy patrząc na ludzi zombie można jeszcze kogoś kochać? Mimo, że autorka skupiła się bardzo na emocjach tej wątłej, ale jakże silnej wewnętrznie Tatiany, na jej pierwszym rozbudzonym do miłości ciele, to warto sięgnąć po tę pozycję, choćby po to, by spojrzeć innym okiem na tamten czas. Nie wszystko jest w życiu czarno- białe.
Powieść o losach rodziców Aleksandra, poprzedzająca uwielbianą przez polskie czytelniczki trylogię ,,Jeździec miedziany". U progu XX wieku Gina...
Część trzecia: losy Tatiany, Aleksandra i ich syna Anthony'ego, osiadłych w USA. Jest rok 1946. Tatiana i Aleksander chcą wreszcie żyć jak normalna rodzina...