Wojna Idei 2.0. Jak przekonać przekonanych?
Szymon Pękala

💜 „𝓦𝓸𝓳𝓷𝓪 𝓲𝓭𝓮𝓲 𝟐.𝟎” 𝓢𝔃𝔂𝓶𝓸𝓷 𝓟ę𝓴𝓪𝓵𝓪

 Jak rozmawiać z ludźmi, którzy zawsze mają rację? 

▪𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪

W dzisiejszych czasach wolność słowa nabrała zupełnie innego znaczenia. Każdy z nas ma coś do powiedzenia i zawsze uparcie bronimy swoich racji i poglądów. Jednak jak przekonać tych, którzy są przekonani o swojej racji ? Szymon Pękala w swojej najnowszej książce stara się właśnie przybliżyć nam to zagadnienie. Stworzył poradnik, w którym przedstawił nam wiele przykładów z własnego życia, byśmy mogli się zainspirować i zrozumieć, że nie zawsze to co mówimy jest najlepsze i druga osoba nie ma prawa zmieniać naszego toku rozumowania. Bo często jest tak, że ktoś się myli, ale sęk jest taki, by o tym dyskutować, by chcieć rozmawiać na spokojnie, a nie narzucać innym swoich racji z myślą, że my wiemy wszystko najlepiej, a to inni się mylą.

Szymon Pękala stworzył poradnik, który ma na celu inspirowanie innych ludzi, jednak znalazłam kilka takich stwierdzeń, które według mnie były zbyt śmiałe i specyficzne, jednak domyślam się, że autor swoją pewnością siebie i pomysłem na tę książkę chce, by każdy z nas zrozumiał o co chodzi w porozumiewaniu się z drugim człowiekiem.

Autor swoją najnowszą książką chce nas uzmysłowić, że nie zawsze chodzi o to by wygrać daną dyskusję i nie dać dojść do głosu innym, ale by w ogóle rozmawiać. By podejmować próby sensownej i zgodnej z naszymi poglądami rozmowy. „Wojna idei 2.0” to dobry poradnik. Wiadomo, że nie jest to gotowa już recepta na podejmowanie trudnych rozmów, ale bardziej pokazanie i uświadomienie, że można, a nawet trzeba rozmawiać o wielu rzeczach. Nie bójmy się mówić o tym, co czujemy i co chcemy w danej dyskusji powiedzieć, by było to zgodne z naszym sumieniem i naszymi poglądami. 💫

Chcesz się dowiedzieć, jak zamiast okopywać się w swoich przekonaniach, zbudować most do porozumienia? Ta książka jest dla ciebie. 💫

"Wojna idei 2.0" - Szymon Pękala

3,75/5 ?

"Nie każdemu fanatykowi da się pomóc. Są ludzie, którzy nawet będąc ofiarą swojego środowiska lub ideologii, usprawiedliwią własną krzywdę, byle tylko nie zmieniać poglądów. Nie musisz poświęcać na nich czasu."

Wierzycie w teorie spiskowe? 

Jestem po lekturze już kilka dni i nadal nie wiem, co myśleć o tej książce. 

Z jednej strony ciekawa pozycja, która była dla mnie takim powiewem świeżości, czymś innym.. 

A z drugiej trochę mnie czasem nużyła i nie do końca miałam ochotę po nią sięgać. 

I też.. mam takie przeczucie, że to lektura dobra, otwierająca oczy na pewne sprawy, aczkolwiek nie dla każdego. 

Myślę, że do tej książki trzeba w pewien sposób "dojrzeć" i to chyba po prostu nie był mój czas na nią.

Szymon Pękala w swojej książce dużo uwagi poświęca manipulacji i to akurat było całkiem ciekawe. Nigdy nie myślałam o tym, jak manipulować swoim rozmówcą, jednak autor przedstawił to w taki sposób, że chce się wiedzieć więcej na ten temat.

Była też poruszana kwestia tego, jak rozstrzygać konflikty. I to też było całkiem ciekawe, a nawet dające do myślenia.

"Chaos językowy i brak wspólnych definicji nie tylko napędzają niezrozumienie, ale też otwierają pole do manipulacji. Niektórzy będą z tego korzystać świadomie, a inni nie. W tym drugim wypadku wystarczy to wyjaśnić, a w pierwszym należy zdemaskować."

Za to kompletnie nie siadły mi tematy polityczne, a tego było właściwie sporo. 

Z kolei osoby, które mocno siedzą w polityce, interesują się tym jakoś bardziej, będą moim zdaniem usatysfakcjonowane. 

To taka książka, która nie skusi was pędzącą akcją, przyspieszającą bicie serca, za to kupi was swoją dojrzałością. Pełna ciekawostek, które otwierają umysł i oczy na wiele spraw.

I chociaż przeczytałam ją trochę w nieodpowiednim momencie, to wam z pewnością ją polecę. Bo wiem, że w swoich obserwujących mam wiele dojrzalszych osób ode mnie i to właśnie oni najwięcej wyniosą z tej pozycji.

"Nawet najpiękniej reklamowane pomysły mogą być trudne do obrony, gdy zaczniemy się domagać szczegółów tego, jaki problem mialyby właściwie rozwiązać, jakim kosztem zostałyby wprowadzone i jakie dowody istnieją na potwierdzenie ich skuteczności."

Współpraca reklamowa z @znakhoryzont

Żyjemy w czasach, w których słowo straciło na znaczeniu, a rozmowa zamiast mostem  coraz częściej staje się murem. Każdy mówi, nikt nie słucha. Każdy ma swoją rację, ale już rzadko kto szuka prawdy. W tym świecie pełnym rozedrganych emocji, krzykliwych nagłówków i błyskawicznych sądów, Szymon Pękala próbuje zatrzymać nas na chwilę, przywrócić znaczenie rozmowie. "Wojna Idei 2.0" to jego propozycja - odważna, kontrowersyjna i, co najważniejsze, niejednoznaczna.

Już od pierwszych stron czuć, że nie jest to książka pisana z pozycji neutralnego obserwatora. Autor nie kryje swoich przekonań, nie ukrywa intencji. Z pasją, pewnością siebie i publicystycznym zacięciem kreśli mapę współczesnych sporów. Chce nas nauczyć, jak rozmawiać tak, by rozmówca zaczął słuchać. Ale nie tylko by zaczął myśleć inaczej.

To jednak nie jest książka o kompromisie. Pękala, choć nawołuje do dialogu, nie ukrywa, że jego celem jest zmiana drugiego człowieka, nie poprzez brutalną konfrontację, ale poprzez subtelną, często nieuświadomioną zmianę perspektywy. W miejsce otwartości wprowadza strategię. W miejsce empatii - skuteczność. Czy zatem mamy do czynienia z próbą budowania mostów, czy raczej z elegancko zamaskowaną formą perswazji?

Paradoksalnie, najbardziej wartościowe są momenty, w których autor przyznaje, że nie wszystkich da się przekonać, że są ludzie zamknięci w swoich przekonaniach tak szczelnie, że żadna logiczna argumentacja nie jest w stanie ich dosięgnąć. Pękala sugeruje, że dialog z nimi może być możliwy tylko wtedy, gdy zrezygnujemy z naukowych argumentów i sięgniemy po inne, bardziej emocjonalne, tożsamościowe, kulturowe. Tylko czy taka rozmowa to jeszcze rozmowa? Czy raczej gra, w której chodzi o skuteczność, a nie autentyczność?

Czy "Wojna Idei 2.0" jest więc książką wartościową? Bez wątpienia. Jest ważnym głosem w dyskusji o tym, jak rozmawiać we współczesnym świecie. Jest próbą nazwania tego, co wymyka się logice i strukturze napięć społecznych, różnic światopoglądowych, emocji i lęków. Ale jednocześnie jest to książka, która wymaga od czytelnika czujności. Bo łatwo dać się porwać jej rytmowi, pewności, stylowi. Trudniej dostrzec pod nimi mechanizmy, które mają mniej wspólnego z dialogiem, a więcej z technikami wpływu.

Jak przekonać tych, którzy przekonani już są? To jest dobre pytanie. W obecnych czasach każdy z nas ma coś do powiedzenia. Wielu z nas będzie uparcie broniło swoich racji, chociaż często nie są one niczym poparte. Ktoś sobie coś postanowił i tak ma być, koniec, kropka. 

Co trzeba zrobić, aby drugi człowiek zaczął nas słuchać? Jak zacząć rozmowę, aby nie skończyła się ona kłótnią, bo pan po prawej mówi tak, a pan po lewej się z tym nie zgadza, bo on twierdzi inaczej?

Z pomocą przychodzi Szymon Pękala, który w swojej książce bogatej w krótkie rozdziały zamieszcza informacje, jakie mogą nam pomóc w budowaniu relacji z drugim człowiekiem. Zamieszcza tam informacje,

których zadaniem jest przekonanie naszego rozmówcy do ponownego ocenienia jego poglądów, a także takie, które mają nas strzec przed konfliktem z drugim człowiekiem. 

Ta książka to poradnik, który jednocześnie jest książką pełną przykładów z życia Autora. Napisana jest dość specyficznym tonem, który niekiedy może nie podobać się czytelnikowi, przez pewność siebie, jaka bije ze słów autora i kontrowersyjne przykłady, jakie on przytacza. 

Jednak Szymon Pękala doskonale zdaje sprawę, jak funkcjonuje mechanizm porozumiewania się między ludźmi, i co do tego absolutnie nic nie można mi zarzucić.