Publicystyka

– Wyrosłem na Tolkienie i z dumą przyznaję, że jestem jego wielkim psychofanem, ale zarówno styl Profesora, jak i to, co dla niego było najważniejsze, nie przemawia już do współczesnego czytelnika, wychowanego na Sapkowskim, Abercrombiem czy nawet Tarantino. Nie przemawia także już i do mnie, opowieść Tolkiena o szlachetnym świecie, starciu dobra ze złem, jasnym podziale na to, co pozytywne i to, co nikczemne – to historia nostalgiczna i chyba na inne czasy. My teraz pływamy w odcieniach szarości, cynizmie, grze pod siebie. W tym sensie postać Goratha może być mimo wszystko tym „ostatnim Mohikaninem”, gdyż mój półork wciąż nosi w sobie przekonanie, co jest przyzwoite, właściwe, wie też, jakie zachowania go mierżą – mówi Janusz Stankiewicz, autor powieści „Gorath. Uderz pierwszy" oraz „Gorath. Krawędź otchłani".  czytaj dalej

„Labirynt" Przemysława Bystrzyckiego to opublikowana po śmierci autora książka, będąca nie tylko „elegią żałobną", ale także tekstem, napisanym ku czci patriotów, którzy zginęli z rąk rodaków. czytaj dalej

„Forst” to całkiem sprawna pod względem filmowego warsztatu adaptacja popularnych powieści Remigiusza Mroza. Początkowo autentycznie angażująca i klimatyczna, choć w końcu sprowadzająca się do prawdziwego festiwalu scenariuszowych absurdów, skrótów i głupotek.   czytaj dalej

– W wieku 19 lat poleciałem wraz z siostrą do Egiptu, gdzie zwiedzaliśmy piramidy. Wtedy narodziło się moje zainteresowanie starożytnym Egiptem oraz jego mitologią. Dotarło do mnie, jak błędnie przedstawiana jest mumia w popkulturze. Czerpałem pomysły z mitologii egipskiej, która jest dla twórcy prawdziwą studnią bez dna, ale dodałem do niej kilka własnych koncepcji. Chciałem stworzyć historię, w której czekać nas będzie nie tylko podróż fabularna, ale również ewolucja wewnętrzna głównego bohatera – mumii. Uwielbiam wielowątkowość, dlatego znajdziemy ją w każdej mojej książce. Wiem, że żaden z czytelników, którzy sięgną po moją powieść, nie będzie się nudził – mówi Paweł Leśniak, autor cyklu „Mumia". Niedawno ukazała się najnowsza odsłona serii – powieść „Morze piasku".  czytaj dalej

– Rio to mieszanina światów z których wiele ma paralelne systemy funkcjonowania. W fawelach nie ma bezprawia, wręcz przeciwnie, są zasady pilnowane przez samych bandytów, które minimalizują przemoc i chaos. To nie jest tak, że każdy może robić co mu się podoba. Są normy, a za ich złamanie przewidziano kary. Strefa południowa miasta, obejmująca dzielnice turystyczne, to wizytówka miasta i jego motor gospodarki. Policja pilnuje tam bezpieczeństwa. Jak każda metropolia, to miasto ma jednak wszystko – i złe strony, i dobre. Ja każdemu wyjazd do Rio śmiało polecam. Rio jest piękne. Trzeba uważać, unikać głupot. Ale nie trzeba demonizować – mówi Łukasz Czeszumski, autor książki „Rio, noc".  czytaj dalej

– Jadąc na Białoruś myślałem, że jestem gotowy na wszystko, ale to, co spotkało mnie, gdy starałem się o wizę turystyczną, to jest Bareja w czystej postaci. Natomiast na drugim biegunie doświadczeń były spotkania z moimi towarzyszami podróży – Tymoteuszem, współautorem wielu książek, tłumaczką czy białoruskim historykiem, Iharem. Zachwyciły mnie też zabytki, o których nawet nie wspomina się w przewodnikach, bezkresne przestrzenie i ogromna serdeczność ludzi, których spotkałem – mówi Sławomir Koper, autor książki „Wielkie Księstwo Litewskie. Podróż po bliskich Kresach".  czytaj dalej

– Drezno zawsze jest wyjątkowe, ale najpiękniejsze jest w czasie Adwentu.  Idealnie nadaje się na miejsce akcji powieści ze świętami w tle. Jarmarki bożonarodzeniowe, blask łuków adwentowych, wszechobecne kolędy, zapach cynamonu, pierników i wanilii, smak pieczonych kasztanów i prażonych migdałów… Ciepło, magicznie i radośnie. Czas jakby zwalnia, ludzie przestają się spieszyć. Wszystko nasycone jest radosnym oczekiwaniem na święta. W takiej scenerii mogą dziać się różne historie. Wymyślone i wzięte z życia… – mówi Jolanta Kosowska, autorka książki „Cicha noc".  czytaj dalej

– Uważam, że należy podążać za pragnieniami i starać się je realizować, o ile nie godzą w dobro innych ludzi. Bowiem szczęście budowane na nieszczęściu kogoś innego, nie smakuje tak, jak powinno. Konfucjusz miał złotą regułę etyczną, która mówi „nie czyń innym tego, czego nie chcesz, by czynili tobie” i ja się z nią zgadzam. Pragnienia tak, ale nie ze szkodą dla innych – mówi Katarzyna Grabowska, autorka książki „Miłość wbrew regułom".  czytaj dalej

– Człowiek, w dużym uproszczeniu, jest automatem, który ma w sobie zapisanych wiele kodów zachowań, które następują po naciśnięciu odpowiedniego guzika. To, że ktoś w sytuacji zagrożenia zareaguje ucieczką, a ktoś inny stanie do walki, nie jest świadomym wyborem, ale konsekwencją tego, co znajduje się w jego kodzie genetycznym, tego, jak był wychowany, z kim dorastał, a także tego, co spotkało go w życiu. Niestety może się zdarzyć, że zadawanie bólu czy śmierci jest jednym z zachowań, będących konsekwencją przeżytych traum. Nie stanowi to oczywiście wytłumaczenia i rozgrzeszenia, ale dobre rozpoznanie przez biegłych psychiatrów jest ważne przy wymierzaniu kary. Należy oddzielić tych, którzy będąc bestiami, stali się zarazem ofiarami własnych przeszłości od tych, którzy sięgnęli po zło z zimną krwią i wyrachowaniem. Jest to aspekt bardzo ciekawy z socjologicznego i naukowego punktu widzenia, ale nie zmienia faktu, że osoby takie winny być separowane od reszty społeczeństwa – mówi Ludwik Lunar, autor powieści „Za nasze grzechy". czytaj dalej

– Moja bohaterka jest osobą, na którą można liczyć, jest też oddana temu, co robi i wartościom, w które wierzy. Ale również, jeśli zajdzie taka potrzeba, potrafi „ustawić kogoś do pionu” i nie zawsze jest wtedy łagodna. Lubię w niej także to, co zapewne niektórych może drażnić: bezpośredni sposób bycia, chodzenie własnymi ścieżkami i nieuginanie się pod naciskiem innych osób. W zależności od tego, jak na to spojrzeć, mogą to być zarówno zalety, jak i wady. Choć tych ostatnich Sułecka ma jeszcze kilka. Ma też swoje problemy, demony, z którymi mierzy się każdego dnia – mówi Małgorzata Łatka, autorka książki „Negocjatorka".  czytaj dalej

Warto przeczytać

Reklamy
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Herbaciane róże
Beata Agopsowicz ;
Herbaciane róże
Czarownik
Anniina Mikama
Czarownik
Ludzie z kości
Paula Lichtarowicz
Ludzie z kości
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
Esperanza
Jakob Wegelius ;
Esperanza
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
W szponach
Izabela Janiszewska ;
W szponach
Pokaż wszystkie recenzje